SERT MAFYA

38-YANIMDA DUR

İKİYE ON KALA -BÜTÜN İSTANBUL BİLİYO 🎶

"Medya-Aslı'nın giydikleri."
✒

Ertesi günün akşamı

"Savaş!Bekle!."

Arkasını dönüp Yüzüme baktı.
Diyecek bir şeyler bulmayı çok isterdim ama sadece yüzüne bakmakla yetindim.

Sinirli mi, değil mi? anlayamıyordum.
Sadece biraz endişeleniyordum.

"Gidiyoruz."
Kendi geçip yerine oturdu.
Arabanın kapısını açıp oturdum.

Kemerimi takarken o çoktan sürmeye başlamıştı.

1 SAAT ÖNCE,

"Hoş geldiniz."
Savaş bakışlarını Arda'dan çekip kapının arkasında bekleyen Yeliz ablaya baktı.
Siyah düz bir sade elbise giymiş ve saçlarını da açık bırakmıştı.

"Hoş bulduk."

Elini Savaş'a uzattı.
Savaş kendisine uzatılan eli tereddüt etmeden sıkarken ben Arda'nın yanındayım.

Yeliz abla,bakışlarını Savaş'ın gözlerine kenetlemiş ve sanki yıllardır tanıdığı bir arkadaşını görmüş gibi gülümsüyordu.Tuhaf bir bakıştı.

Ardayla göz göze geldik.
İkimizde ne olduğunu anlayamazken Yeliz abla bizi direk salona yönlendirdi.
Büyük bir yemek masasının bir köşesine dört servis açılmıştı.
Güzel bir sofraydı.

~

Hepimiz yemeklerimizi yerken yeliz abla,Savaş'tan bakışlarını resmen çekmiyordu.Savaş ,arada bir bana bakıyordu ama Yeliz ablanın davranışını fark ettiğini sanmıyordum.
Ardayla karşılıklı oturduğumuz için ikimizde durumu anlamaya çalışıyorduk.
En sonunda Arda konuşarak sessizliği bozdu.

"Daha önce karşılaşmış mıydınız?"

Annesine söyledi aslında bunu.
Savaş'ın bakışları ilk Arda'yı,sonra da Yeliz ablayı buldu.

"Hayır."
"Evet."

Savaş 'hayır'demişti.
Ama Yeliz abla 'evet' dedi.

Savaş,bundan haberi olmadığını belli eder gibi kaşlarını çattı.

"Sanmıyorum."diye ekledi.
Çatalını tabağının kenarına bırakırken.

"Evet,sen o zaman çok küçüktün."

Hepimiz şaşkınca Arda'nın annesini dinliyorduk.
Masadaki sıcak aile ortamı sis gibi dağılırken bu konuşmanın gerginleşmemesi için dua ediyordum.

En sonunda konuşmasına devam edip,bu şaşkınlığımızı giderdi.

"Annen ve ben çok yakın arkadaştık Savaş.Baban annenin benimle konuştuğunu bilirdi ama daha önce fırsat bulup yüzyüze konuşmadık.Fırsat buldukça annenle buluşurduk sadece.
Sen o zaman 7 yaşındaydın.Çok küçüktün.Biz annenle otururken sen bahçede ki gülleri sulardın.Çoğu zaman yanımıza gelmezdin.O yüzden hatırlamaman normal tabii."

Demek ki Savaş'ın gül sevgisi küçüklüğünden beri vardı.
Herneyse konu bu değil.

Tuhaftı.
Arda'nın annesinin aslında Savaş'ın annesiyle arkadas olması baya baya tuhaftı işte.

Hepimiz şaşırmıştık.
Savaşta bir duygu kırıntısı bile yoktu.
Zaten yüzüne çok bakmamaya çalıştım.Nasıl olsa annesinden bahsedilmişti ve bu herkesi üzerdi sonuçta.