SERT MAFYA

5-ASLI ARAL YAŞIYOR!

   BŞ~GÖKHAN TÜRKMEN-ÇATI KATI
            🌷   🌷   🌷   🌷   🌷   🌷
Perdeleri sonuna kadar açıp güneşin içeri girişini izledim.

Çok geçmeden kapı çalmaya başladı.
Kapıyı çalan kimse aynı alacaklı gibi çalıyordu.
Savaş acaba gitmiş miydi?
En iyisi gidip açmaktı.Zil sesi kapı vuruşlarına karışınca adımlarımı hızlandırıp kapıyı açtım.
Bu Savaşla tartışan kadındı.

Hızlıca içeri girince arkasından kapıyı kapattım.

"Anne yavaş."

Elinden tuttuğu kızı farkedince kadın bana dönüp

"Savaş yok mu?"diye sordu.
Hızlı hızlı konuşuyor ve bir yandan da etrafa bakıyordu.

"Bilmiyorum ,görmedim."
Dediğimde yanıma gelip

"Bak aslı benim gitmem lazım Asya'ya sen bakabilir misin?"dedi.

O bunları derken
ben elinden tuttuğu uzun sarı saçları olan mavi gözlü kıza bakıyordum.
7-8 yaşlarında gibi duruyordu.

"Hadi bir şey söyle.Bakışlarının yanında durmuyor.Benim gitmem lazım.Ne zaman dönerim bilmiyorum."

"T-tamam,ben bakarım."

"Çok sağ ol."

Kıza dönüp
"Ablayı üzmek yok tamam mı?"
Dedi .
"Bu kim?"

Kadın bana bir baktıktan sonra

"Savaş amcanın bir arkadaşı.Merak etme,geleceğim."

"Ben Savaş amcamdan çok korkuyorum.Lütfen gitme anne."

Ben bile korkuyorsam kız ne yapsın.

"Bir şey olmaz.Geleceğim tatlım."

Kadın kapıya doğru gidince bende yanına gittim.

"Aslı,ne zaman gelebileceğimi bilmiyorum.Asya sana emanet.Savaş onu pek sevmez."

Cevap vermeme kalmadan telefonu çaldı ve hızlıca uzaklaştı.

Kızın yanına gidince koltukta oturmuş kollarını birleştirdiğini gördüm.

Suratı assıkken çok tatlı duruyordu.Büyük mavi gözleri ve tombul yanakları onu daha da tatlı yapıyordu.

Kızın yanına gidip önünde diz çöktüm.
Beni görünce başka tarafa dönüp
"Git burdan.Ben annemi istiyorum."
Dedi.

"Amcamın yanında durmak istemiyorum."

"Neden?"
Diye sorduğum da

"Çünkü o çok korkutucu."dedi.

Söylediği cümlesinden sonra gülmeye başladım.

"Aç mısın bakalım?"

Deyip ayağa kalktıgımda kafasını evet anlamında salladı.

Tutması için elimi uzattım.
Minik ellerini bana uzatınca tutup mutfağa gittik.

🌺

Ben mutfağı topladıktan sonra kapı çaldı.Korumalardan biri elinde küçük pembe bir valizle bana bakıyordu.

"Seda hanım asya'nın eşyalarını gönderdi."
Dediğinde ifadesiz bakan korumanın elinden valizi alıp içeri geçtim.

Saat öğlen 1 e gelmişti.
Asya oyuncak bebekleriyle oynarken bende onu izliyordum.

Çok geçmeden kapı çaldı.
"Sen oyununa devam et.Geliyorum."

Asya kafasını sallayınca aşağıya inip kapıyı açtım.Gelenler Savaş ve mertti.

İçeri geçince mert bana dönüp

"Seninle konuşacaklarımız var Aslı."
Dedi.

şaşkın şaşkın bakarken ne konuşacak ki diye düşünüyordum.
İçeri geçip oturdular.

Mert elinde birkaç dergi ve gazeteyi bana uzattı.

Dergi ve gazeteleri alıp bakmaya başladım ama gazetede resmimi görmemle gözlerim sonuna kadar açıldı.

Altında büyük harflerle yazılmış yazıyı okumaya başladım.

"Büyük şok !!

BEKİR ARAL'IN YILLAR ÖNCE ÖLDÜĞÜNÜ SÖYLEDİĞİ KIZI ASLI ARAL YAŞIYOR!...

Vb. Bir sürü şeyler yazıyordu.
Dehşetle Mert ve Savaşa baktım.
"Neden kimse seni tanımıyordu?"

Ben bunu kimin yaptığını düşünürken Mert'in sorusuna cevap verememiştim.

Bu fotoğraflar bir tek Arda da vardı.Birlikte fotoğraf çekinirdik.

"Aslı!"

Mertin seslenmesiyle kafamı gazeteden çektim.

"Neden kimse seni tanımıyordu?"

Savaş öylece susmuş sigara içerken bizi seyrediyordu.

"Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum."
Deyip ayağa kalktım.

Babamın beni öldü diye söylemesi zaten ağlamama yetiyordu.

"Aslı bunu öğrenmeniz gerekiyor."

Arkamı dönüp
"Neden?"
Dedim.

"Orasını söyleyemem ama -"

"Senden söylemeni rica etmiyoruz !şimdi otur yerine ve anlat!"

Savaş,Mert'in lafını kesip bunları söylemişti.

Bunları söyledikten sonra belinden silahı çıkarıp sehpanın üstüne koydu.
Elim ayağım titrerken geri dönüp koltuğa oturdum.

"Çünkü babam,annem ve beni hiçbir zaman sevmedi.Bir şirket sahibiydi ama o şirkete hiçbir zaman giremedik.Sadece ben annem öldüğünde gittim oraya ama babam olduğunu söylememe rağmen beni içeri almadılar.O olayı öğrendikten sonra bana bir ev ve araba aldı.Hatta adıma hesap açıp para gönderdi.
İstediğim evi ya da arabası değildi.Konuşmak istiyordum ama o ise beni kendinden olabildiğince uzaklaştırdı.Beni ölü olarak tanıttığını ise şimdi öğrendim."

Cümlemin sonunda etrafta sessizlik oluştu.Öylece yere bakıyordum.

Kafamı kaldırıp önce Mert'e sonra savaşa baktım.Savaş sigarasını söndürüp silahı eline aldı.

"Güzel yalan .Bende arkadaşını düşünüyorsun sanmıştım."

                             🌹🌹🌹

YENİ BÖLÜM YAKINDA❤