SERT MAFYA

31-"BANA İYİ GELİYORSUN"

  BŞ -GÜLİZ ALYA -ÖLDÜR BENİ.       
                       🌹🌹🌹

Savaş yukarı çoktan çıktığında şaşkınlıkla bakışlarım merdivende takılı kaldı.

Aramız biraz daha iyiydi.
Belki biraz daha ısrar etsem gitmeme izin verirdi.
Hızla yukarı çıktım.
Savaş koridorun sonundaki büyük pencerenin önünde ellerini cebine sokmuş dışarıyı seyrediyordu.

Hızlı adımlarım ona yaklaştıkça yavaşladı.
Az önce ki mesafemizden sonra biraz uzak dursam iyi olacaktı.

"Savaş"

Bana bakmadı.
"İzin vermiyorum demiştim."
"Daha fazla durmak istemiyorum burada"

Bir an da bana döndü.

"Nereye gideceksin?Bir evin yok artık.
Ardaya gitsen bile ateş peşini bırakır mı sanıyorsun?"

Bana biraz yaklaşıp gözlerime baktı.

"O tehlikeli biri.Sana tekrar zarar vermesini istemiyorum."

Diyecek bir şeyim yoktu.
Haklıydı.

Hiçbir şey demeden kafamı eğdim.

Gerçekten ateşin bana zarar vermesini istemiyor muydu?
Ne oluyordu bu adama böyle?

"Eğer ateşi biraz tanıyorsam seni kaçırdığı gibi öldürürdü.Bir şey ona engel olmuş olmalı."

Tıpkı ona benziyorsun,
Çok güzelsin,
Bir mafya karısına göre fazla korkaksın,
Ama bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek

"Aslı.."
Ateşin dedikleri beynimde yankılanırken savaşın sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Sana bir şey mi dedi?"

"H-hayır."

Arkamı dönüp cevap vermesine gerek kalmadan odaya girdim.

Kendimi yatağa attığımda ateş aklıma gelmişti.

O ,bu hale kendi kendine gelmemişti.
Kaybetmişti sevdiğini.
Ondan bahsederken gözleri dolmuştu.

Hepsi savaşın yüzündendi.

"Neden öldürdüğünü bile bilmiyordum.
Sebebini bilmiyordum.
Ama bu acıyı ona da yaşatacağım."demişti.

Bacaklarımı kendime çekip cenin pozisyonunda yattım.

O adam, ne kadar da korkutucuydu.

Savaşta aynıydı.
Yaşadığı acıyı intikam alınca düzeltebileceğini mi düşünmüştü.
Neden bu kadar acımasızlardı?
Neden kendilerinden başkaları olduğunu da unutuyorlardı ki?

Kapı açıldığında kıpırdamadım ve öylece yatmaya devam ettim.

"Bu akşam iş yemeği var.saat 8 de orada olmamız gerekiyor."

Dediğinde doğruldum.
Ve kafamı sallayıp
"Tamam"dedim.

Odadan çıktığında kalkıp yatak örtüsünü açtım ve yattım.
Sekiz'e daha çok vardı.
Biraz dinlenmeliydim.

~YAZARDAN~

"Ateş!"

Sudenin sesi boş depoda yakılanırken içinde gram korku yoktu.
Ta ki karşısında ona, korkutucu derecede derin bakan ateşi görene kadar.