Glimmers Hongerspelen

Droom

"Glimmer!"

"Eve!"

Ik til haar op, zwaai haar in het rond.

"Wat ben je mooi!" Zegt ze.

Ik moet lachen en laat haar aan mijn goudblonde krullen zitten. Dan komt Snow er aan en hij zet een zilveren kroon op mijn hoofd die mooi staat bij mijn heidegroene jurk die Millet heeft gemaakt. Het is weer een prachtige jurk en ik kan gewoon niet geloven dat ik het aanheb. Hij knikt vriendelijk naar mij en fluistert in mijn oor:

"Well done, Glimmer."

Hij krijgt een zelfvoldane glimlach terug. Angel overhandigt me een bloemstuk waar een groot lint in zit, waar op staat: Well done Glimmer!

De winnaar van de 74e hongerspelen. Ik ben blij met de titel, het is waar ik voor gestreden heb. Het hele volk ligt aan mijn voeten. Mijn district is trots en blij, maar ook de capitoolmensen zijn trots op me. En wat een prestatie heb ik ook geleverd, daarvoor kan je ook wel trots op me zijn. Ik heb mensen in twee seconden neergeschoten en was de andere beroeps te snel af. Zelfs Cato, met zijn zwaard. Ik zwaai naar het juichende publiek. Vanaf vandaag leef ik in weelde en roem. Ik begin te lopen en raak handen aan van mensen die mijn handen zo graag aan willen raken. Maar dan val ik in een zwart gat, ik ren en ren om er uit te raken, maar het gaat niet. De geluiden sterven weg en het beeld wordt wazig. Ik word wakker. Het was maar een droom, helaaas