Glimmers Hongerspelen

Wachten Op De Arena

Marvel komt terug voor ik het weet.

"Hoi," Zeg ik verrast. "Nu al terug?"

"Ja, het ging wel goed. Maar volgens mij krijg jij meer sponsors hoor!"

Ik glimlach verlegen en krijg een blos op mijn wangen. "Oh, dat zal wel meevallen. De anderen moeten ook nog..."

"Maar die overschrijden jou niet zo maar."

Ik sta op en loop naar hem toe, zodat we wat makkelijker kunnen praten. Zonder moeite sla ik mijn armen om zijn nek en kijk heel verleidelijk.

"Hoe weet je dat toch zo zeker?" Zeg ik.

"Puur om hoe je erbij zat, hoe mooi je was en hoe goed je op ze in speelde..."

Hij kijkt weg, en ik weet waarom. Het wordt omgemakkelijk.

"Dat deed jij toch ook?"

"Maar ze schreeuwden mijn naam niet."

"Geeft niet. In de arena zullen ze wel zien wat wij allemaal kunnen en hoe veel beter we zijn dan Katniss."

Zijn mondhoeken komen omhoog en de mijne ook. Maar door een gebulder van de trap, een enorm gestamp laat ik hem vluchtig los. Het is Clove, en ze ziet er niet al te vrolijk uit zoals wij.

"Wat is er gebeurd?" Vraag ik bezorgd.

"Ze gingen allemaal klappen voor Katniss."

"Wát?" Zegt Marvel ongelovig.

"Maar het is toch jouw intervieuw?" Zeg ik verbaasd.

"Dat is het ook," briest ze. "En toch begon hij over haar. Over haar geweldige score en of ik nog.jaloers was."

"Jemig," Zeg ik en ik loop op haar af. "En geen complimenten voor jou prestaties?"

"Natuurlijk niet, Katniss is beter." Zegt ze sarcastisch.

"Dan moeten we voorkomen dat ze kans maakt in de arena." Zegt Cato, die ineens aan komt lopen.

"Hoe?" Zegt Marvel.

"We nemen de hoorn in. Zodat ze niks van waarde mee kan nemen." Zeg ik meteen.

"Goed plan. Hoe verdedigen we?" Vraagt Marvel.

"Simpel: we verdelen het vlak op in vier delen. Iedereen beschermt zijn eigen gedeelte." Oppert Clove.

"Maar hoe weet je dan welk vlak van wie is?" Vraagt Marvel.

"We delen het op, dat zeg ik toch." Snauwt Clove naar Marvel.

"Goed. Ik neem oost. Ik neem alle spullen in het oostgedeelte op mijn rekening." Zeg ik.

"Ik neem west." Zegt Clove

Cato neemt noord en Marvel zuid. Opgelost. Net op tijd, want het meisje uit drie komt er aan. Ze kijkt zo schaapachtig naar ons dat we allemaal in lachen uitbarsten. Ze kijkt snel weg en wordt helemaal rood. Wat sneu nou, ze kreeg zeker maar weinig aandacht. Het publiek maakt allang niet meer zo veel lawaai als eerst. Alleen af en toe applaus als er een tribuut opkomt of afloopt. De zaal stroomt langzaam vol met tributen in allerlei pakken en jurken met vage kapsels staren ons aan, om op hun beurt hun ogen neer te slaan. Het wachten duurt eindeloos lang, het lijkt niet te willen stoppen. Het meisje uit district 11 komt de trap af, gekleed in een jurk met zilveren vleugeltjes. Eigenlijk vind ik het vrij onmogelijk dat zij kans zou hebben om te winnen. Wat is zij tegenover ons of haar districtgenoot? Ik zie hem er niet voor aan dat hij ook maar met iemand bondgenoten zou willen zijn. Hij is zo afstandelijk, ook nu bij zijn intervieuw. Zo nu en dan kijk ik even op het scherm om te zien hoe slecht ze allemaal zijn. Ik had gelijk, deze jongen doet enorm afstandelijk en zegt alleen ja en nee. Dan komt Katniss. Eigenlijk boeit het me geen reet wat zij te zeggen heeft, maar een enorm gegil en gejuich trekt toch mijn weinige aandacht.

"Lamsstoofschotel." Vang ik op, waardoor mijn wenkbrauwen omhoogschieten.

Het publiek lacht en ik erger me er aan.

"Dat was toch helemaal niet zo bijzonder geestig, of wel?" Zeg ik pissig.

"Kennelijk." Zegt Cato geïrriteerd.

Door al het gejuich kijkt de hele ruimte er momenteel naar. Dan begint ze rondjes te draaien. Er komen vlammen en vonken van haar jurk af, waardoor iedereen juicht en klapt. Dit meen je toch hopelijk niet hè? Dat ze klappen voor een meisje dat alleen wat rondjes draait in haar jurk? Haar onnozele gegiechel word ontvangen met nog meer gejuich. Ik kan alleen maar denken met mijn lippen stijf op elkaar gedrukt. Hoe kan zo'n achteloos kind nou zo populair zijn?