İyi Biri Değilim

Borç

...Koltuğa oturdum ve Deniz'e baktım.

"Doruk'un patlayacağını biliyordun kızım. Başında düşünecektin bunu."

"İlişkiyi koparıcak evden gidicek şimdi." dedim.

"Ben konuşucam onla beni dinler merak etme. Bugün yalnız bırakalım ama kendine gelsin sonra konuşuruz."  Bir "of" çektim.

"Hadi gidelim yukarı ya da eve." Yukarı çıktık. Biraz daha oturup eve döndük. Tülü ve Üçlük'te bize geldi.

 Doruk tabii ki evde yoktu..

Tülü'yle kahve yapıp balkona çıktık. Deniz'ler içeride tavla atıyordu.

"Doruk'la konuşsam eve döner mi sence?" 

"Ben sana söyliyim kızım onu anca Deniz ikna eder. Başkasını dinlemez. Sen bence olayın dışında kal sana dargın sonuçta."

"Öyle yapıcam artık. İlişkiyi de kaldırdık." Laptop yanımdaydı.

"Formspringten yağarlar şimdi." dedi kahvesini içecekken. Ama şu an oraya girip moralimi bozamazdım.

"Ya Eses, bu Ufuk var ya?"

"Ee nolmuş?"

"Galiba bana aşık oldu lan."

"İlk yattığısın diye olmasın?"

"Bi de geçen masada aşktan konuşuyoduk ya Murat'la. Bu zamanında bi kızı deli gibi sevdim falan demişti. O kızı sordum. Bi zamanlar gruplarında bateristmiş."

"Kaan bahsetmişti  baterist kızdan. sevdiğini söylemedi ama."

"İşte, kızla öpüşmüş ama kız ilerleyen zamanlarda olmaz yapamayız falan demiş. Bu da gruptan çıkartmış kızı."

"Kaan artisti böyle anlatmadı bana." dedim ve devam ettim.

"Güya Kaan'la tanışınca kızı yollayıp bunu almış bateriye." Hafif güldü.

"Kaan işte.. Onun da grubunun da götü kalkık. Ufuk her gün arıyo ya çocuk bıkmadı."

"Benim bildiğim Tülü 'siktir git' der istemediğine."

"Ya çocuk romantiğe bağlıyo. Aynı Doruk gibi anladın mı? Böyle olunca bir şey diyemiyorum. Ama tabii ki benimde sınırım var. Bir yerde patlarım."

Sohbet muhabbet iyiydi de Doruk hala kafamdaydı. Melek gibi çocuğu çileden çıkarmıştım. Belki de artık arkadaş falan olmicaktık. Deniz bu konuda çok rahattı. Çünkü her zaman "olur" tarafını düşünürdü. Hiç bi zaman olaya başka yönden bakmazdı. Ne yaparsa olur.

Ne yaparsa "olacak".

Ertesi gün kalkıp salona gittiğimde Deniz'in mutfaktan sesini duydum. Telefonla konuşuyordu ama biraaz sesiz konuştuğu için algılayamıyordum. Laptopu açtığımda Deniz kapıyı açıp salona geldi.

"Doruk muydu?"

"Evet. Bi kaç gün evde kalıcakmış. Sonrasında kafasını şişirdim iki saat. Bakarız konuşuruz dedi. Öyle."

İki saat ne konuştu acaba? Deniz konuşma yapamaz ki..

Formspringe girdim. Ayrıldığımız için sevinenler.. Ayrıldığımız için üzülenler.. İlk beraber olduğun Deniz'di ona dön diyenler.. Doruk seni daha çok seviyor ona git.. Hiç birine cevap vermeden geri kapadım ve bir sigara yaktım. Doruk'a keşke bulaşmasaydım dedim kendi kendime. Diğer yandan eksikliğini hissettim. Başka bir diğer yan da var. Deniz'le aynı evde oluyor olmam rahatlatıyordu beni bir nebze. Lise beni çok strese sokuyordu mezun olduğumda okulu ateşe veresim vardı. Aile desen özlemekle nefret arasında gidip geliyordum.