İyi Biri Değilim

Deniz döndü

Delikten baktığına emindim ama yinede kapıyı açtığında şaşkınlığı gitmemişti. Bir süre bakıştıktan sonra söze girme gereği hissettim:

“Bugün burada kalabilir miyim Eda?” Söylediğim cümleyi anlamamış gibiydi. Sonradan toparlandı ve hafif kekeleyerek cevap verdi.

“T-tabi geç içeri.” İçeri geçtiğimde sevgilisi evde yoktu. Kırdığım sehpada ortadan kaldırılmıştı. Koltuğa oturup birbirimize öylece baktık. Eda bir şey hatırlamış gibi:

“A açmısın bi şeyler hazırliyim.”

“Hayır gerek yok.”

“Yok hazırliyim bekle.” Mutfağa gitti. Şu düştüğüm duruma bak. Bağıra çağıra terk ettiğim eve götüm götüm geri dönmüştüm. Eda mutfaktan geri geldi.

“Eslem her şey için özür dilerim. Fuat’la ayrıldık baya oldu. Seni arayıp haklıydın dicektim ama arayamadım işte. O salak için seni üzdüm.”

“Önemli değil bunu anlaman güzel bi şey.” Gelip bana sarıldı.

“Eve tamamen döndün mü şimdi?” Cevap verdim.

“Döndüm...”

Ertesi gün...

Dün başım o kadar yorgundu ki yemeği yiyip hemen uyumuştum. Üstelik Tülü beni sabah 3 kere aramış ve ben duymamıştım. Tülü’yü aradım.

“Niye açmıyosun ya?”

“Uyuyodum çok yorgundum duymamışım bi şey mi oldu?”

“Hayır da merak ettim. Doruk seni hiç aradı mı?”

“Yoo ne alaka?”

“Nasıl ya? Evede mi gelmedi?”

“Evde değilim noluyo anlat.”

“İnanmıyorum bu çocuğa ya ben onu haşlarım şimdi. Evde değilsen neredesin sen?”

“Noluyo dedim!”

“Ben yanında olamıyorum diye Doruk’u aradım yanına gelsin diye.”

“Tülü neden annemle olayımı Doruk’a anlatıyosun?”

“Yalnızdın e bende yokum. Doruk’la rahat edersin diye. Hem bu fırsatla yakınlaşırdınız.”

“Ben bunu sadece sana anlattım. Bana sormadan neden ona anlatıyosun?”

“Tamam salaklık ettim. O da hala gurur yapıyo görür o.”

“Sakın Tülü. Doruk’la konuşmicaksın sakın.”

“Of tamam ya. Sen neredesin onu söyle.”

“Eda.”

“Ne!? Şaka yapıyorum de. Nolur şaka yap.”

“Güzelliğin kadar gerçek.”

“Ay yerim. Ya kızım onun evinde ne işin var ya?”

“Başka nereye gidebilirim canım?”

“Evden niye ayrıldın ne gerek vardı?”

“Tülü bu konu uzar gelince konuşalım.” Konuşmamız bitince kahvaltıya oturdum. Bir kaç saat sonra Murat aradı:

“Eses buluşalım mı müsaitsen?” Kafede buluştuk.

Murat:

“Neden bana haber vermedin bizde kalırdın.”

“Sanada mı anlattı ya?!”

Ulan Tülü..

“Ya kızım benimde ailemle aram mükemmel değil. Gelip banada anlatabilirdin biz arkadaşız. Ayrıca ev arkadaşının olayınıda biliyorum. Bugünden itibaren bende kal.”