I Don't Give A || M.YG

Lexy's PoV

Its been a while...

Months and weeks since everything fell apart.

Simula nung araw na iniwan ko sya at itinaboy.

Nababaliw na ko.

Hindi ko na alam ang gagawin.

Bakit ba kasi sa dinami dami ng pwedeng mahalin, ako pa?

At sa dinami dami ng pwede kong saktan, sya pa?

Bakit?

Bakit kami pa?

Ilang araw na ko 'di mapakali dito sa kwarto ko, ilang araw narin ako 'di makakain ng maayos at makausap ng maayos.

My brain is filled with memories and those memories keep on flashing back until it hurts so much.

Kailan ba?

Kailan ba matitigil lahat ng problema na 'to?

Kailan ba ko sasaya?

Remembering everything..

The way the boys and even my sister pleaded for me to come and visit Yoongi.

Yea, madali lang.

Pero hindi ko magawa.

Hindi madaling gawin.

Lalo sa sitwasyon ko.

I love him.

And it hurts.

Dahan dahan akong bumangon sa kama at tumingin sa oras.

10:00 am.

I yawned at tumingin sa salamin ng vanity ko. I look like a mess.

Who wouldn't be?

Ilang araw na yata akong nakakulong dito sa kwarto.

Umiiyak.

Nagmumukmok.

Nagiisip ng gagawin.

Naguguluhan.

Lalabas lang ako kung kailangan pero kung hindi, mas ginugusto ko pang magstay dito sa loob.

Feeling ko kasi,

Kapag lumalabas ako ng wala sya...

I feel like I'm not safe.

At ngayon.

Ako pa ang naglayo mismo sakanya,

Paano na?

Paano na ko?

I went to the bathroom at agad na naligo, feeling ko tuloy ilang araw na kong 'di naliligo dahil sa kakaibang nararamdaman ko ngayon.

Then slowly, nagiinit na yung mukha ko.

I felt hot liquid coming from my eyes but I ignored them, thinking that they were just water droplets from the shower.