'Mila, herken je me echt niet?' zegt hij en ik kijk hem aan. En schud mijn hoofd. Ik kijk hem aan en ik zie dat hij tranen in zijn ogen heeft staan. 'Het spijt me, maar ik herken je echt niet meer.' zeg ik en ik zie zijn teleurstelling in zijn ogen. 'Vertel anders wat over jezelf. Misschien weet ze het dan wel. Want ze heeft wel een grote klap gehad op haar hoofd.' zegt de zware mannen stem.
Ik knik naar die jongen naast me en kijk hem aan wanneer hij gaat beginnen met praten. Maar het duurt uren voordat hij wat gaat zeggen. Ik zit hier gespannen te kijken of hij nog wat gaat zeggen. Maar hij doet wat anders dan ik had gedacht.
Hij staat op en loopt naar me toe. Hij leunt wat naar me toe en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Is dit mijn vriendje ofzo? Of is het een familielid van mij? Ik weet het echt niet meer. 'Willl... je missscchien vertellen wie jeee bentt...' zeg ik stotterend en kijk nar hem. Hij zegt nog steeds niks en mijn geduld raakt op.
Ik draai me langzaam om hem niet aan te kijken. Ik hoor hem zuchten en hoor hem ook opstaan. Hij pakt de stoel op en zet hem nu voor me neer en zet zichzelf erin. 'Je moet weten dat het lastig is om in eens aan te horen dat je mij niet meer weet wie ik ben. Daar was ik sprakeloos van. Dus sorry, maar wat wil je van mij weten. Je kan alles vragen.' zegt hij als hij is gaan zitten.
Hij vertel alles wat ik wil weten en ik krijg het een beetje terug. Hij is nu super vrolijk, want hij is mij ook beter leren kennen. We praten nog veel uren verder tot dat er een dokter binnen komt lopen.
'Hallo Mila. Voel je je al wat beter?' zegt hij en ik knik. 'Ja ik voel me wel water beter. Alleen ik heb nog veel hoofdpijn, maar gelukkig weet ik al wel wat dingen.' zeg ik met vol trots. Hij knikt en hij schrijft wat op en loopt nog wat om het bed heen.
De jongen naast mij zit me vol geconcentreerd aan of er wat gaan gebeuren. Ik kijk hem ook aan en zie hoe hij in mijn ogen kijkt. Het voelt als hij in mijn ogen boort.
'Uhmm mag ik wat vragen aan je?' zeg ik tegen die jongen en hij knikt. 'Dat mag zeker.' zegt hij vrolijk en kijkt mij aan. 'Ik weet misschien hoe je heet. Ik heb er lang over na moeten denken, maar ik hoop wel dat ik het goed heb.' zeg ik met vol hoop en ga recht op zitten.
De jongen kijkt mij aan. Ik probeer de woorden bij elkaar te halen. Ik ga wat rechter op zitten en haal een keertje diep adem.
'Heett....jij.....Ma..rcu....sssssss.' zegt ik en kijk hoopvol naar de jongen toe. Ik zie hem verschrikt kijken. Ik schrik van zijn gezicht en wacht op zijn antwoord.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
HAPPY NEW YEAR EVERYONE!!!! Hoopelijk heb je het jaar goed afgesloten.
