'Maar Mila is het goed als we binnenkort dan weer afspreken? Of vind je dat te veel opvallen voor je vriendinnen?' zegt Marcus buiten adem door het rennen naar mijn huis. 'Nee hoor, we kunnen best snel weer afspreken hoor. Het boeit me echt niet wat me vriendinnen denken.' zeg ik en kijk hem aan, want we kunnen nu wel lopen, omdat we er bijna zijn. 'Is het goed als ik je nummer kan krijgen?' vraagt hij als we stil staan. 'Ja hoor, als je er maar niks geks mee doet.' zeg ik en kijk hem waarschuwend aan. Hij doet bij voor baart zijn handen al omhoog. 'Ik zou dat echt niet doen, maar zitten jou vriendinnen wel eens op jou telefoon?' zegt hij en ik knik.
'Dan is het verstandig als je mij anders in je contacten zet, als je niet wilt dat ze er achter komen.' zegt hij en ik knik weer. 'Maar wil je dan ook mijn nummer niet aan iedereen geven en mij misschien ook anders in je contacten zetten?' zeg ik en nu knikt hij. 'Dus mag ik je nummer hebben?' ik knik en pak mijn telefoon erbij. 'Nummer **-********. Stuur anders een appje, dan kan ik je meteen in me contacten zetten, voordat ik het vergeet.'
~één gemiste bericht van onbekend~
onbekend: Heeiii, Mila, Gr. Marcus
~je hebt onbekend naar Mike vernoemt.~
'Je staat nu in mijn contacten als Mike, want dat weet ik nog ongeveer dat jij het bent, omdat jou naar ook met de M begint.' zeg ik en hij knikt. 'Is het dan een probleem als ik nu naar binnen ga, want ik ben al veel te laat thuis.' zeg ik en hij knikt weer. Weet hij niet meer wat hij moet zeggen of? Ik loop naar binnen en zwaai nog een keertje naar hem. Hij zwaait ongemakkelijk terug en loopt dat weg. De straat uit. Ik kijk hoe hij weg loopt. Beetje voorovergebogen loopt hij weg. Heb ik iets verkeerd gedaan? Nee toch?
'Mila ben jij die thuis komt?' Hoor ik mijn moeder roepen vanuit de keuken. 'Ja mam, sorry dat ik zo laat ben, maar ik... Kan ik het straks aan je vertellen?' roep ik terug. 'Ja hoor, is goed. Maar je komt er niet zomaar uit jonge dame. Maar kom snel naar de keuken, want je bent echt net op tijd voor het eten en je vader zou ook zo maar binnen kunnen komen.' hoor ik mijn moeder terug roepen.
Aan de ene kant ben ik echt blij dat ik voor papa thuis ben, want hij maakt altijd zo'n groot probleem van dat ik niet voor het donker thuis ben en dat ik niet aan de afgesproken tijd rekening hou. Ik heb soms echt een hekel aan me vader. Nou eigenlijk is het niet eens mijn echte vader, maar een stiefvader. Mijn moeder is hertrouwt met hem. Ik zie mijn echte vader nauwelijks. Op sommige momenten ben ik wel blij dat ik deze stiefvader heb, want hij is wel anders dan mijn echte vader. Dat heb ik dan gehoord van mijn moeder.
Maar oké ik ga maar aan de keuken tafel zitten en begin alvast met mijn moeder te eten. Niet veel later komt mijn stiefvader er ook aan zitten en is er ook ongemakkelijke stilte. Na het eten ga ik naar boven en ga me klaar maken voor het slapen. Niet veel later lig ik in bed en ga nog eventjes op me mobiel zitten. Net als ik wil slapen krijg ik nog een berichtje binnen.
Mike: Welterusten Mila x
Ik: Welterusten Marcus x
Betekend die kus waar hij het over had met Emma veel voor hem?
