Korkusuz -Divergent/Uyumsuz Fanfiction-

7- Demek Öyle

-

"İyi olduğuna emin misin?" dedi Alice yanımda durarak. Sahtece gülümseyip kafamı salladım.

"Katy. Molly. Ringe." dedi Four ringin önüne gelerek. At kuyruğumu sıkılaştırdım ve ringe yürüdüm.

"Dün çalıştıklarımızı unutma." dedi Dean beni durdurarak. Suratına bile bakmadan ringe girdim. Molly de karşımda durdu. Gözlerimi Alice'e çevirdim. İki baş parmağını kaldırıp gülümsedi. Sonra gözlerim Eric'e takıldı. Her zamanki pozisyonunda (hola), elleri göğsünde birleşmiş, poker face, duruyordu. Göz göze geldiğimizde gözlerimi Molly'Ye çevirdim.

"Başlayın." dedi Eric. İçimden ringten inip suratını yumruklamak gelse de dövüş pozisyonu aldım. Molly ile birbirimizin etrafında iki tur attık. İlk hamle ondan geldi ve koluma yumruk attı. Biraz zor olsa da blokladım. İki adım geri gittim ve dizine tekme attım. Birkaç kere sendeledi. O sırada dizimi kaldırdım ve karnına vurdum. Yere düşünce üstüne çıktım ve suratına atabildiğim kadar yumruk atmaya başladım. İki elimi tuttu ve beni tek hamlede çöp gibi üstünden attı. Yerde yuvarlandım ama çabuk topladım ve ayağa kalktım. Ona doğru koştum ve kafasını tutarak yere attım. Önce kafası yere vurdu, sonra vücudu aşağı indi. Karnına tekme attım. Sonra eğilip saçlarından çektim ve ayağa kaldırdım. Baya ağırmış, neden ona Gülle dediklerini şimdi anlıyorum, diye düşündüm. Dean'ın gösterdiği yere vurmaya çalıştım ama elimi tuttuktan sonra kendine çekti ve beni omuzlarının üstüne aldı. Kurtulmak için çırpındım ve sonunda ayağım yere değince Molly'yi ittirdim. İki adım geriye sendeledi. Sonra tekme atmak için ayağını kaldırdı. Aynı dün konuştuğumuz gibi kendimi geriye attım ve köprüye düştüm. Birkaç kişiden şaşırma sesleri duydum. Molly ayağı ıskalayınca ileriye sendeledi. Zafer edasıyla kendimi yerden kaldırıp Moly'ye döndüm. Dönmemle suratıma koca ayağını yemem bir oldu. Bir anda tüm dünyamın karardığını hissettim ve yere yuvarlandım. Saçlarım suratımı kapadı ve yüzüstü yere düştüm. Molly'nin bana doğru geldiğini hissedebiliyordum.

"Bu kadar yeter." dedi birisi. Kim olduğunu bilmiyordum, çünkü bilincim ellerimin arasından çıkmıştı.

-

Gözlerimi açtığımda fazlasıyla rahat bir yerde yattığımı farkettim.

"Günaydın." dedi Alice. Gülümsemeye çalıştım ama suratım acıyınca vazgeçtim.

"Neredeyim ben?" dedim etrafıma bakınarak.

"Revir. Baya kötü darbe yedin." dedi dudaklarını birbirine bastırarak.

"Ne zamandır buradayım?" dedim kafamı tutarak.

"Yarım saat falan heralde. Çok olmadı." dedi. Kafamı salladım ve yan dönerek ayaklarımı aşağı sarkıttım. "Çok da kalkmaya istekli değilsin heralde."

"Hayır, buradan çıkmak istiyorum." dedim ve ayağa kalktım.

"Biliyor musun, seni buraya Eric taşıdı." deyince bir anda duraksadım.

"Ne?" dedim ona dönüp gözlerimi açarak.

"Molly'ye durmasını söyleyen de oydu zaten. Kız görüşüme bakarsak baya endişelenmişti." dedi gülümseyerek. Tekrar yürümeye başladım ve birkaç yatak geçtim.

"Kız görüşün berbat." dedim. "Endişelenmesinin tek sebebi uğraşacak birinin kalmayacak olmasıdır"

"Bana pek öyle gelmedi ama neyse. Yemek saati, hadi direk oraya geçelim." dedi kapıya doğru ilerlerken. Tamam anlamında kafamı salladım ve Alice'i takip ettim. Birlikte yemekhaneye doğru yürüdük.

"Hey." diye seslendi biri. Olduğğum yerde durdum ve tanıdık sese döndüm. Eric.

"Hey." dedi Alice. Eric gözlerini onun üstünde gezdirdi, sonra bana döndü.