Korkusuz -Divergent/Uyumsuz Fanfiction-

22- Kıskançlık Sonsuzdur

Yeni bölüme başlamadan önce geçen bölümde verdiğim sözü tutmak istiyorum. En uzun yoruma ithaf edeceğimi söylemiştim ve en uzun yorumun sahibi...........

EcErsoy!!!

Öncelikle yorumun için çok teşekkür ederim beni nasıl mutlu ettiğini bilemezsin. Zamanını ayırdığın ve bana değer verdiğin için çok teşekkür ederim. Bu bölüm sana gelsin (bölüm biraz vasat ama umarım beğenirsin :D )

Ama tabiki bana ve emeğime değer verip yorum atan tüm arkadaşlara teşekkür ediyorum. Beni yalnız bırakmadığınız için. Ve tabi atmayanlara, sizleri de çok seviyorum. İşte diğer yorum atan değerli Korkusuzlarımız ; 

yigit-zeynep

HunterAndWolfian

benannurr

CemreGokce

blueaesw

EdaSogutlu (duyduk ki biraz moralin bozukmuş, seni seviyoruz bebek)

ebrudemirci4

caandace

b-t-4-6-

muka_busi

mavipudra

Hepinize ayrıca teşekkürler! Hadi iyi okumalar <3 Bölüm şarkısı christina aguilera - hurt

-

-

Ertesi gün Eva ile ben resmen cehennemi yaşıyorduk. Eric bizi yirmi tur Çukur'un etrafında koşturmuştu, ellerimiz kanayana kadar kum torbalarına vurmuştuk, üstüne tüm bıçakları toplamış, silahları parlatmış ve yerleri silmiştik. Yani kısacası günün sonunda, ikimizinde yataktan kalkacak hali kalmamıştı. Şu anda Eric'ten nefret ediyordum. Yanımdaki yatakta yatan Eva'nın da onu sever gibi bir hali yoktu. Hatta aklında Eric'i Uçurum'dan sallandırma planları geçirdiğine emindim. 

"Kızlar, o güzel kıçınızı kaldırın." Dean'in sesi uzaktan yakınlaştı ve yanımızda durdu. Ayak seslerinden James'in de yanında olduğunu tahmin edebiliyordum. 

"Defol git Dean." dedim. Aslında yastığı kafasına atardım ama kolumu oynatacak halim kalmamıştı. Birinin yatağıma oturduğunu hissettim.

"Yemek yemeye gidiyoruz." dedi James ve kolumdan tutup beni yatakta oturur pozisyona geçirdi. Kolumu bıraktığı anda tekrar yatağa düştüm. "Katy!"

"Kalkamıyorum. Eğer çok istiyorsan zorla götür." dedim meydan okurcasına. Kolumu tekrar çekti ve omzuna aldı. Oturduğu yerden kalktı ve yürümeye başladı. 

"Böyle mi?" dedi hiç zorlanmadan yürürken. Sırtına birkaç kez vurdum.

"İndir beni. Bunu yaptığına inanamıyorum!" diye bağrındım. Arkadan elele yürüyen Eva ve Dean'ın gülüş seslerini duydum.

"Evli çiftler gibisiniz." dedi Eva. Tekmemi James'in erkekliğine denk getirince James nefessiz kalarak beni kucağından attı. James öne doğru eğildi ve suratı kızardı. 

"Ops." dedim. Eğer James'i birazcık tanıyorsam nefes aldığı gibi...

"KAÇ." dedi James ve koşmaya başladım. Bacaklarım resmen BIRAK BİZİ dercesine isyan ediyordu ama ya kaçacaktım ya da James beni yakalayacak ve Uçurumdan sallandıracaktı. Birine çarpana kadar koşmaya devam ettim. Çarptığım kişi o kadar sertti ki kayaya çarpmışım gibi hissediyordum. 

"Ben...Özür dilerim." dedim nefes nefese. Aynı zamanda gülüyordum da çünkü hala arkamdan James'in küfürleri duyuluyordu. Gülmem çarptığım kişinin Eric olduğunu görene kadar devam etti. Eric her zamanki donuk gözleri ve soğuk suratı ile "lider pozunu" almıştı. Elleri arkadan birleşmişti, kaşları çatıktı ve göğsü gerilmişti.