Korkusuz -Divergent/Uyumsuz Fanfiction-

27- Son Sınav

Bölüm şarkısı multimedyadaa :))) 

matmazelanne'ye uzun final yorumu için teşekkür ederim, her ne kadar saydırmış olsa da... :D Seni seviyorum. 

Ve yorum atıp bana teşekkür eden, vote atıp benim için burada olduklarını belirten herkese teşekkür ederim. Sizi de çok seviyorum. 

Bu bölümde bff ve #hate üyesi biricik best friend'im olan hola_chica'ya gitsin... Fantastik ve Tarihi kurgu seviyorsanız, Mühürlü Kalp okumanız gereken bir hikaye. Mutlaka bakın derim. 

İyi okumalar 

-

-

Sabah uyandığımda içimde nedenini çok iyi bildiğim bir sebep vardı. Ve o sebep yanımda yatıyordu. Eric kaslı kollarını iyice bana sarmış ve beni kendine yaslamıştı. Saatin kaç olduğunu bilmiyordum. Açıkçası umursadığım da söylenemezdi. Böyle yıllarca yatabilirdim. Huzurlu, mutlu... Bu odanın dışında binlerce problem beni bekliyordu. 

1- Max 

2- En yakın arkadaşı gitmiş olan Lola

3- Eric ile birlikteliğimi onaylamayan ve bana aşık en yakın arkadaşım James

4- Yarınki son simulasyon sınavı

5- Korkusuz üyesi olmama rağmen sıralamada 6. sırada olmam 

6- DİŞLERİMDEN BİRİNİN EKSİK OLMASI (arkada olsa bile beni çok rahatsız ediyordu)

7- Yeni bir ilişkiye başladığım Eric.. (ki buna yarınki sınavdan sonra ne yapacağı düşüncesi de dahildi, sonuçta daha ilişkiye yeni başlamıştık, fakat yarın beni herkesten saklamayı seçebilir, yada... Düşüncesi bile ürkmeme neden oluyordu.) 

Evet, korkuyordum. Ben Korkusuz üyesi olarak Eric ile olan ilişkimi diğerlerine açıklamaya korkuyordum, neden mi? Çünkü zaten tüm Korkusuz acemileri bize karşı dedikodu yapmak için pusuda bekliyordu. Dedikodulardan kaçıyordum. Kafamı hafifçe salladım ve Eric'in uyurken bile tetikte olan sert suratına baktım. Çok yakışıklıydı kabul, ama her yakışıklıda olan o erkeklik tavırları Eric'te zirve yapıyordu. Umarım bir gün duvarlarının arkasına geçmeme izin verirdi. 

"Bana öyle bakmaya devam edersen sonuçlarına karışmam." dediğinde hafifçe kıkırdadım ve gözlerimi devirdim. Gözlerini açıp bana baktı. Dudaklarının kenarı yukarı kıvrıldı, fakat hemen sonra tekrar sert surat ifadesini takındı. 

"Sanırım artık gitmeliyim. Birileri birşeyden şüphelenmeden önce..." dedim. Kollarından çıkmak için çabaladım ama aldığım tepki biraz daha ona yakınlaşmak oldu. 

"Yarın için heyecanlı mısın?" dedi Eric konuşmamı görmezden gelerek. Çenesini kafamın üstünde hissettiğimde bende kollarımı ona biraz daha sıkı sardım.

"Evet. Hayır. Belki. Herkesin tüm ekrandan kafamın içini izleyeceğine inanamıyorum." dedim gözlerimi kapatarak. Derin bir nefes alarak hem sakinleştirici hem de heyecanlandırıcı erkeksi kokusunu içime çektim. 

"Ayrıca liderler olarak kafanın içinde olacağız." dediğinde hızla gözlerimi açtım ve kafamı kaldırdım. Sonuç: Kafam Eric'in çenesi sayesinde içeri göçtü ve acının verdiği etki ile kollarından kurtulup yatakta oturmayı başardım. 

"Ne demek kafamın içinde olacaksınız!" diye bağırdım. Eric rahatlığını ve sakinliğini koruyarak yayılmaya devam etti.

"Liderler simülasyonu senin kafanın içinden izleyecek. Biz bunu size anlatmadık mı ya?" dedi son kısmı kendi kendine konuşur gibi.