Korkusuz -Divergent/Uyumsuz Fanfiction-

18- Basic HEEL Turn

-

KATY

-

Eric beni taşırken gözlerimi kapamamaya özen gösterdim. Bu sefer bayılmayacaktım. Güçsüz duruma düşmeyecektim. 

"Katy hala orada mısın?" dedi Eric beni sedyeye yatırırken. 

"E...Evet." dedim. İçeri girdiğimizden beri peşimizde dolanan hemşireler başıma toplandı. Eric'i göz ucuyla görebiliyordum, hemşirelerin arasından bana bakmaya çalışıyordu. Bir iğnenin derime battığını hissettim ve tüm acı o an yok oldu. Başka bir adamın geldiğini gördüm. Doktor olmalıydı heralde. Ne yaptılarsa birkaç dakika sonra karnımdaki yarada gezen eller kayboldu. 

"Katy." dedi Eric başucuma gelerek. Gözlerimi zorla Eric'e çevirdim. 

"Neler oluyor?" dedim. 

"Aiden." dediğinde tüm kaslarım gerildi. "Yaranı tekrar diktiler. İyileşeceksin." dedi. Kafamı salladım. 

"Onlar... Ben..." dedim ama Eric beni susturdu. Sonra yattığım sedyeye oturdu.

"Cezalarını alacaklar." dedi. Kafamı tekrar salladım. Eric birkaç dakikalık sessizlikten sonra yine konuşmaya başladı. "Dürüstlük, geldiklerinde hangisi Aiden diye merak ediyordum açıkcası."

"Bulabildin mi peki?" dedim gülümseyerek. Eric'in suratında acı dolu bir gülümseme oluştu.

"Evet, bahsedilen kadar güzel değildi. Burnu tam..." dedi ve burnuma dokunup sonra kulağımın yanına dokundu. "Buralarda biryerde geziyordu." 

"Ameliyat yaptırmış olmalı." dedim kıkırdamamı bastırmaya çalışırken. Her ne kadar şuan canım yansa da, Eric'in Aiden'ı pataklamış olması beni mutlu ediyordu. Hayır, Eric beni mutlu ediyordu. 

"Şimdi gitmeliyim, ortalık karışmış olmalı." dediğinde umutsuzca kafamı salladım. "Geri geleceğim. Lütfen.. Ölmemeye çalış." 

"Denerim." dedim. Tüm kaslarının gerildiğini hissettim. . Bir anda eğilip beni öpmeye başladı.  Sonra arka taraftan hemşirenin sesini duyunca hızlıca dudaklarımdan ayrıldı ve birşey demeden revirden çıkıp gitti. Derin bir nefes aldım. Keşke aramızdaki şeylerin bir açıklaması olsaydı. Bir adımız olsaydı. Belki herşey daha kolay olurdu. Hem ben artık Korkusuz'dum, önümüzdeki tek engel kimsenin bunu bilmemesiydi. Belki de eğitim tamamlanınca herşey yoluna girecekti, belki de tamamen bitecekti. Belki Eric için sadece bir hevestim. Sadece bir heves olmak istemiyordum. 

"Katy." birinin bana seslenmesi ile kendime geldim. Kapıdan içeri giren Eva'ya baktım. 

"Burada ne arıyorsun?" dedim o yanıma yürürken. Eva yatağımın ucunda durdu ve bana baktı.

"Özür dilemek için geldim." dedi. Yatağımda oturur posizyona geçmeye çalıştım. Hızla yanıma gelip oturmama yardım etti. Sinirle gözlerimi Eva'ya çevirdim. Birkaç adım geri gitti.

"Ne için? Beni Aiden'a sattığın için mi? En yakın arkadaşımı benden ayırdığın için mi?" dedim kaşlarımı çatarak. 

"Alice senin hakkında bilgi vermeyi kendisi kabul etti. Sadece James'i senin bana söylediğini söylemem yetti. Dünden razıydı zaten." dedi Eva kendini savurunurcasına.

"Sen... James'i nereden biliyorsun?" dedim.  Pes etmiş şekilde nefesini verdi. 

"James revirdeyken sizi duymuştum." dedi. Dudağımı ısırdım. Birşey demediğimi farkedince devam etti. "Özür dilerim... Sana bunu yapmamalıydım, hırsımın gözümü kör etmesine izin verdim."