Hızla parmaklarımı piyanonun üzerinde gezdirdim. Yıllar sonra, ezbere bildiğim tek melodiyi çalıyordum istemsizce. Buraya gelirken aklımda bunu yapmak yoktu ama dedim ya, istemsizce oluyordu.
Şarkının hareketli yerleri yaklaştıkça daha da hızlanıyor...
Önceki bölümün oy sayısının belli bir yere gelmesini bekledim ama geleceğe benzemiyor o yüzden paylaşıyorum 😂 umarım fazla beklememişsinizdir
Ya da bana sövmüyorsunuzdur fkaklfls
İyi okumalar 🌼
▪▪▪
Hatırlatma:
Mutluluk kelimelerle tarif edilemezdi. Bu yüzden davranış dediğimiz şeyler vardı zaten. Başını yana eğmiş bir şekilde bana bakarken tamda bunları düşünüyordum. Bakışmamız uzarken o daha fazla dayanamazmış gibi öne atıldı. O bir adım öne geldi, ben bir adım geriye gittim. O şaşkın suratıyla bakarken ben gülümsüyordum.
"Acele etmiyor musun sence de?" dedim muzipçe.
Kaşları çatıldı. Aynı anda, az önce dudaklarıma uzanan dudakları şaşkınlıkla açıldı. "Ne var? Sevgilimi de mi öpemeyeceğim?"
Bu iddialı konuşmasından sonra kaşlarım havaya kalktı. 'Pardon?' dermişcesine baktım bir süre.
"Ben çıkma teklifi aldığımı hatırlamıyorum?"
O, gecenin ikinci şokunu yaşarken gülümsemem genişledi. Gözlerimi gözlerinden ayırmazken geri geri gittim.
"İyi geceler, hyung."
Önüme döndüm ve yurdun demir kapısını açarak içeri girdim. Kapıyı kapatırken ağzı açık bir şekilde beni izleyen Taehyung'a bakmayı da ihmal etmedim. Öylece bakakalmıştı.
Bahçede ilerlerken yüzümde oluşan ıslaklıkları hissetmemle gökyüzüne kaldırdım başımı. Kar yağıyordu. Gün içerisinde atıştırmıştı biraz. Ama şimdi tam anlamıyla kar yağıyordu.
Kızarmış yüzüme aldırmadan bekledim dışarıda. Gökyüzüne de gülümsedim. Şimdi birer yıldız olan sevdiklerim izliyorsa diye. Mutlu olduğumu görsünler diye...
▪▪▪
Jungkook:
Gülümseyerek yurt odasından içeri girdim. Minjae ortalıkta görünmüyordu. Etrafa bakınarak odama girdiğimde montumu bile çıkarmama zaman bulamadan telefonum çaldı. Hafif bir şaşkınlıkla elimi montumun cebine götürdüm. Telefonumun ekranındaki yazıya baktığımda bu şaşkınlığım daha da artmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yüzümdeki şaşkınlık yerini gülümsemeye bırakırken aramayı kabul ettim. Birbirimizden ayrılalı beş dakika bile olmamıştıki.
"Jungkook!" diye bağırmıştı açar açmaz. "Sen ciddi miydin?"
Kıkırdadım. Çıkma teklifi konusunu soruyordu sanırım. "Hyung, cidden bunun için mi aradın?" dedim. Bir yandan da montumu çıkarıp yatağımın üstüne fırlattım.
