Hızla parmaklarımı piyanonun üzerinde gezdirdim. Yıllar sonra, ezbere bildiğim tek melodiyi çalıyordum istemsizce. Buraya gelirken aklımda bunu yapmak yoktu ama dedim ya, istemsizce oluyordu.
Şarkının hareketli yerleri yaklaştıkça daha da hızlanıyor...
Bölüme başlamadan önce çok önemli bir şey sormam lazım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni hanginiz ifşa etti 9. Bölüm niye bu kadar tıklanmış doğruyu söyleyin çabuk 😂😂
Önceki bölümü okuduğunuzdam emin olun...
İyi okumalar 💕😚
▪▪▪
Hatırlatma:
Kızgınlık.
Şaşkınlık.
Afallama...
Kızgındım çünkü 21 yaşında olmama rağmen gereksiz yere utanan nazik bir yapıya sahiptim.
Şaşkındım çünkü ilk defa birinin beni tanımak için adım attığına şahit olmuştum.
Afallamıştım çünkü... Gerçeklik tüm çıplaklığıyla önümde duruyordu.
Ben.
Ben...
Ben ondan hoşlanıyordum.
▪▪▪
Cumartesi sabahı soluğu tiyatro binasında almıştım. Bina açılalı henüz bir kaç saat olmuştu. Hızlı adımlarla kulisten arka odalara geçip Genius Lab'e girdim. Girer girmez başımdaki kapşonumu indirip derin bir nefes almıştım. Sanki yaşamım buraya bağlıymış gibi...
Elimdeki telefonumu ve anahtarımı masaya koyup bana ait olan bilgisayarın başına geçtim. Acilen zihnimi dağıtmalıydım.
Müzikalin açılış şarkısı üzerinde çalışıyordum. Önemliydi çünkü en başından itibaren izleyicinin üzerinde etki bırakmalıydık. Hem merak uyandıracak hem de heyecanlandıracak bir müzik olmalıydı.
Bu düşünceler eşliğinde çalışıyordum. Kendimi tamamen işime odaklamıştım ve gerçekten zihnimin dağıldığını hissediyordum.
Müzik bana iyi geliyordu.
Kapının çarpılma sesiyle hızla arkamı dönmüştüm. Şaşkın gözlerimle Yoongi hyung'a bakıyordum. Gerçi neye şaşırmıştım bilmiyorum. Zaten buranın şifresini bir ben biliyordum bir de o.
Bir de Taehyung...
"Günaydın. Seni de mi uyku tutmadı?" demişti yüzünde gülümseme, elinde kahve vardı.
Bende gülümsedim. "Evet."
Gözlerimi çevreleyen kızarıklar durumu onaylıyordu zaten.
"Bilseydim sana da kahve getirirdim." demişti sandalyesine otururken.
"Önemli değil. Kahve pek sevmem zaten." demiştim bilgisayarıma dönerken.
Yoongi hyung kahvenin çok yararlı bir şey olduğunu hakkında konuşmaya başladı, bir yandan da flaşına bir kaç dosya atıyordu. Bense ara vermeden çalışmam gerektiğini düşünüyordum.
