Kimsesiz

Kal

TK;telekinezi güçlerini kullanabilen kişi

UTK; (ultratelekinezi) Telekinezi yeteneklerini tamamıyla kullanabilen ve yetenekleri daha fonksiyonlu olan TK lar. Örn. doğa olaylarını kontrol edebilme , bir kişinin kontrolünü ele geçirebilme vb güçlere sahip olma.(Normal TK larda bu tür güçler görülmez)

Efe çıkınca bembeyaz odada tekrar yalnız kalmıştım. Kafamda binlerce soru vardı. Elektrik şokunun voltajı azaltılmıştı. Sadece bunun için minnettardım Efeye. Beni bu duruma düşüren oydu.İroni! Zamanı geldiğinde o da cezasını çekecekti. Dışarıdan  konuşma sesleri geliyordu. Hemen duvarımı oluşturdum. Kapı açıldı. Beyaz önlüklü 3 kişi girdi içeri arkalarındanda teyze bozuntusu.

"Eveet TK burda istediğiniz testi yapın raporları Efeye bırakın zaten Efe test süresince yanınızda olacak. Herhangi bir sorun çıkarsa istediğiniz işkence aletini kullanabilirsiniz. Ahahhhah. Eti sizin kemiği bizim yani Ahahah." beni hala TK zannediyorlardı. Efe söylememiş demekki.

Bir dakika.Test mi? İşkence aleti mi? Ben neyin içine düşmüştüm böyle?

"Peki efendim " dediler koro halinde.

Teyze bozuntusu tam çıkarken beyaz önlüklülerden biri seslendi.

"Cemre hanım deneğin TK olduğuna eminsiniz değil mi? Eğer UTK ise testi yapmayacağımızı belirtmiştik." dedi tedirgin bir şekilde

" Amaan canım ne korkakmışsınız. UTK olsaydı onu burda bu kelepçelerle tutabilme ihtimalimiz var mıydı acaba?" yine kahkahayı bastı. Sonra devam etti.

"Heh Efe de geldi zaten. Bir an önce başlayın."

Efenin UTK olduğumu kimseye söyleme demesinin nedenini şimdi anlıyordum. Benden ölümüne korkuyorlardı.Burdan kendi başıma kurtulabilirdim. Ama sadece nasıl yapacağımı bilmiyordum.

Beyaz önlüklüler eşyalarını hazırlarken Efe başımda dikiliyordu. Neşterleri şırıngaları görünce betim benzim attı.Korkmaya başlamıştım. Efeye baktım. Endişeli görünüyordu. Duvarımı yıktım. Gözgöze gelince içimden geçirdim. Bana zarar verecekler değil mi? Aklımı okumasını umarak.

Kafasını salladı. Artık ödüm patlıyordu. İntikamımı almadan güç kaybetmemeliydim.

Beyaz önlüklülerden biri kelepçelerin hakimiyetini ele geçirmişti. Voltajıyla istediği gibi oynayabilirdi.

Bir diğeri şırıngasını yeşilimsi bir sıvıyla dolduruyordu. İşi bitince bana yaklaştı.

"Yapacaklarım için şimdiden özür diliyorum hanımefendi."

koluma yaklaştı. Ben ise kolumu çektim. Sorunsuz teste başlayamayacaklarını anlayınca voltajla oynamaya başladılar. Canım feci yanıyordu ama tek bir tepki vermiyordum. Güçlü durmalıydım. Bu yüzden annemle babamı son gördüğüm günü hatırlamaya çalıştım. Hem dikkatimi dağıtacaktı hemde nefretimi tazeleyecekti. Bu arada Efe de aklımı okuyordu. Neler yaşadığımı öğreniyordu. Gerçi zaten biliyordu. O da onların adamlarından biriydi sonuçta.

Beyaz önlüklüler voltajı arttırmaya karar verdiler. Bu kadarına dayanamazdım. Efe de bunu anlamış olmalı ki

"Durun"

Dördümüz de şaşkınlıkla ona bakıyorduk.

"Ne oldu Efe Bey?" dedi biri.

"Bu TK işinizi cok uzatıcak . Şuan bir TK daha getiriliyor onunla başlarsınız."

" Haklısınız Efe Bey" deyip eşyaları düzenlemeye koyuldular. Ben derin bir nefes aldım. Sonra aklımdan geçirdim.

Teşekkürler..

Bu sefer bana bakıp kafa salladı. Sonra Duvarımı tekrar oluşturdum. Dördü birlikte odadan çıktılar.