Bulutların Ardında -anonim-

BA-2

 Multi: Afra Özsoy

15/11
~~~

Eve ulaştığımda, . Apartmana yeni taşınan komşularımızın eşya kamyonu kapının önündeydi ama etrafta kimse yoktu.
 
  Telefonumu tamir için telefoncuya bırakıp eve gelmiştim. Merdivenlerden çıkarken neredeyse bayılacaktım.
 
  İkinci katın merdivenine ulaştığımda yanımdan hızla bir kız indi. Onun hızıyla benim sendelediğimi fark ettiğinde bir kaç basamak aşağıda durdu ve küçük bir özür diledi.
 
  Ona önemli olmadığına dair bir şeyler söylemek istedim ama o benim cevabımı beklemeden koşmaya devam etti. Ben de takılmayıp yukarı çıkmaya devam ettim.

~~~

  Bizim dairenin ve yeni taşınan komşularımızın dairesinin olduğu kata, en üst kata, geldiğimde bir süre nefesimin düzene girmesini bekledim. Tam kapıyı açacakken arkamdan bir kızın sesini duydum.

"Afra!"

  Arkamı döndüm. Az önce koşarak aşağı inen kız şimdi karşımda gülümseyerek bana bakıyordu. Yukarı nasıl bu kadar hızlı çıkmıştı?

"Efendim?"

"Şey, karşı dairenize yeni taşındık da, aslında buralarda tanıdık birini görmeyi beklemiyordum."

"Beni tanıyor musun?"

"Evet evet. Aynı okuldayız. Hatta yan sınıfındayım."

Bu kızı ne okulda, ne de sık sık girip çıktığım yan sınıfta hiç görmemiştim.

  "Adım Selen bu arada. Büyük ihtimalle tanımıyorsundur zaten. Çünkü genellikle sınıfta durmam, okul başkanlığında görevliyim de. Gerçi pek başkanlıkta görevliymişim gibi değil benim görevlerim. Kütüphanede nöbet tutar, kantinde falan otururum. Bir de getir götür işleri var. Sıkıcı ama seviyorum."

  Çok konuşuyor olması ve sürekli gülerek konuşması sinir bozucuydu. Lütfen, lütfen rüya görüyor olayım ve karşımdaki kız bir şeyler anlatmaya hâlâ devam ediyor olmasın. Biri günlerdir uykusuz olduğumu Selen'e söyleyebilir mi?

"Selen, biraz fazla olmadı mı?"

Sol tarafımdan gelen erkek sesiyle irkilmiştim.

"İlk günden yorma istersen karşı komşumuzu. Ha?"

Bir kez daha konuştuğunda kafamı çevirip kim olduğuna baktım. Selen'e o kadar benziyordu ki, Selen'in erkek halini karşımda gördüğüme yemin edebilirdim.

  Selen'in erkek halinin söylediği sözler karşısında suratı asılan Selen, bana bakıp yeniden gülümsemeye başladı.

"Bu abim. Yani ikiziz aslında, ama abim işte."

  İçeriden bir kadının seslenmesi üzerine Selen içeri girdi. Abisi de elindeki koliyi biraz yukarı çıkartıp sağ elini biraz zorlanarak bana uzattı.

"Adım Kaan."

Karşılık olarak elini sıktım.

"Ben de Af-"

  Elindeki kutu yere düştüğünde, ikimiz de bir kaç adım geriye kaçtık. O kadar geri gitmiştim ki vücudum bizim dairenin kapısına yaslanmıştı.
 
  Düştüğü zaman kutunun içinden gelen sesleri hatırlayınca, gözüm kutunun üzendeki 'Kırılacak Eşya' yazısına takıldı. Kaan'ın yüzündeki ifadeye bakıp, bir kahkaha patlatmamak için yanaklarımın iç tarafını ısırdım.

"Adım ne demiştin?"

"Afra."

"Memnun oldum Afra. Ama sanırım içeri girmem gerekiyor. Belki sonra tekrar görüşürüz."

  Hiç bir şey olmamış gibi yerdeki kutuyu tekrar kucaklayıp içeri doğru yürüdü.

"Görüşürüz."

~~~

Selamlar!

2. Bölüm ile yeniden karşınızdayım. Umarım beğenmişsinizdir.

Lütfen oy vermeyi, ve yorum yaparak iyi veya kötü düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın.

°Yeni komşular hakkında ne düşünüyorsunuz?

3. Bölümde görüşmek üzere.

Adios!