Fermenté

Deel 13

Perspectief Mo:
Vandaag vlieg ik terug naar huis.
Ik ben zwaar benieuwd naar hun reactie, ookal is die al te voorspellen. Teleurgesteld.

3 uur later...
Ik kwam aan, en keek trots naar mijn gigantische villa.
Ik opende de deur, en liep stilletjes naar binnen.
De geur van het heerlijke eten van Safae bekroop mijn neus.

Ik liep de keuken in, en zag Safae en Saifedinne aan tafel eten, maar zij zagen mij niet.
Aan haar gezichtsuitdrukking zag ze er nogal blij uit.
Een jaloers gevoel bekroop mijn lichaam.
Taz, ze is toch sletje, nergens voor nodig.

Ik liep de keuken in, en schreeuwde; "SURPRISESE MOTHERFUCKERRSS!!"
Ze keken me allebei geschrokken aan.

"Zou jij niet pas over een paar weken terug komen" klonk Saiffedine teleurgesteld.
"Hou je bek shek, denk je ik kom voor jou"

Ik irriteer me laatste tijd echt aan hem, overal moet ie mee bemoeien.
Ik zag Safae stilletjes en teleurgesteld verder eten.
Ewa danniet gare wijf.
Ik schepte eten op mijn bord, en liep naar mijn kantoor, fuck hun.

Perspectief Safae:
Wat de kk deed hij hier ineens, tazz.
Nu moet ik weer zijn slaafje gaan spelen.
Ik dacht dat ik lekker twee weken rust had, maar neehoor meneertje komt gewoon te vroeg.

Ik voelde dat Saiffedine me aanstaarde, en werd er een beetje benauwd van.
Ik keek op, en hij keek inderdaad.

"Is er iets" vroeg ik schamend.
"Nee, je bent gewoon prachtig"

Omgggg, zei die dat nou echt.
Ik wou springen, en zeggen dat hij ook prachtig is, maar ik negeerde het.

Hij keek me aan, en zei: "Ik weet dat je het jammer vindt prinsesje, maar blijkbaar is zijn vakantie ingekort, en je hoeft echt niet bang te zijn, want ik laat hem niks bij je doen"

Ik bedankte hem, en gaf hem een warme glimlach die hem versteld liet staan.

Ik stond op ruimde de keuken op, en liep naar mijn kamer.
Ik verveelde me weer dood, toen Mo er niet was kon ik be3da gaan zwemmen, of sporten, of wat ik gewoon wou doen.
En nu? Nu zit ik me weer te vervelen.
Ik mis Ismael, en Sofia zo erg.

Perspectief Ismael:
Mijn mannen zijn echt nergens nuttig voor.
Ze zijn al weken op zoek naar mijn zusje, maar geen enkele spoor.
Ik weet zeker dat ze zich bevindt bij die zemmer Mo, aangezien ik hem geld schuldig ben.

Alleen weet ik niet waar hij zich bevindt.
Ik denk echt dat ze in een ander land is.
Ik bedoel welke hond gaat nou iemand ontvoeren, en dan in dat land blijven.

Ik ga mijn bemanning vergroten, niemand raakt mijn kk zusje aan, die ik met bloed, zweet, en tranen heb moeten opvoeden, mijn kleine Safae die het vreselijk vond dat onze ouders omkwamen.
Mijn kleine prinsesje die elke jongen afwees, en die hoog opgeleid was, mijn kleine zusje die verstandig is.. voor ik het wist voelde ik de tranen over mijn wangen lopen, en sloeg ik in de deur.

"WOLLAH ALS IK DIE KK HOND VINDT VERMOORD IK HEM MET MIJN EIGEN HANDEN"