Fermenté

Deel 63

Perspectief Safae:
"BEL YASMINA OF AUWWWW SARA"
Mohammed raakte in paniek, en rende heen en weer. Oke ik moet dus volgens mij bevallen want ik begin hevige steek en weeën te krijgen.
Met de telefoon bij zijn oor rende hij mij richting op, en tilde hij mij voorzichtig maar gehaast op naar de auto.
"Pak die auww die tas" hij knikte en pakte snel mijn tas met allemaal kleren ofterwijl vluchtkoffer.

Hij zette mij rustig op de achterbank, en op dat moment kwamen Sara en Yasmine aanrijden. Zonder nadenken sprongen ze uit hun auto, en kwamen bij mij liggen. "Hou vol Safae we zijn er bijna" klonk er paniekerig uit Mo zijn mond.

We kwamen aan, en Yasmine rende snel terug met een rolstoel. Mo pakte me voorzichtig op, en legde mij erin. Yasmine rende er haastig mee, terwijl mijn mannetje mijn handje stevig vasthield.

We kwamen aan bij de kamer waar ik zou moeten bevallen, en ik werd overgenomen door dokters. "Umm dokter haar man mag er niet bij staan want dat vindt mevrouw Safae erg awkward dat hebben we atijd al afgesproken met z'n drieën" en ze duwde Mo weg. Ahw meskien. Hij stond voor de deur met zijn vinger voor zijn keel "ik vermoord jou" gebaren te maken naar Yasmine toe.
Ze liep naar de deur, en deed de gordijnen dicht. Ik had geen tijd om hem erbij te roepen, aangezien ik door ging van de pijn.

Na een hele gedoe met de verloskundige mocht ik eindelijk persen.
"Go for it Safae" riep Yasmine.
"HOU JE BEK IS ZE GAAT DOOD JE ZEGT GO FOR IT" riep Sara terug.
"Meiden als jullie willen ruzie maken gaan jullie maar lekker op de gang staan, en meteen werden ze stil. Ik zag dat ze me allebei met tranen van geluk aankeken.

"Enn...jaa.. harderr..EN DAAR IS DE EERSTE"
Riep de dokter blij. Ik wist niet welk geslacht er het eerste uitkwam, maar dat boeide me ook niet want ik moest doorpersen voor het tweede haha, en na 3 minuten kwam het tweede kindje. Ze kregen een wit warm dekentje om, en werden op mij neergelegd. Alhamdolillah ze waren helemaal gezond.
"Omggg Yasmine Sara kijk die kleine gezichtjes" schreeuwde ik haast bijna.

We hoorden dat er op de deur werd gebonkt, en geschrokken deed Yasmine open.
"Uhh sorry we waren je verge.."
"HOU JE BEK waar is mijn prinsesje" en hij rende letterlijk mijn richting op.
Hij pakte mijn hand vast, en gaf me een kus op mijn voorhoofd. Bij het zien van de baby's vulden zijn prachtige ogen zich met tranen.
"Je bent papa hahahahah" hij knikte trots, en pakte 1 van het baby'tje op.

Na een hele gedoe met huilen, knuffelen, kletsen moesten we de namen doorgeven.
"Ik wou altijd Safae en Saiffedine als eerste maar nu heet mijn vrouwtje al zo" grapte Mo.
"Yassine & Yasmine ik ook prachtig"
Hij knikte meteen dolblij.
"Klaar dat wordt hem"

...
Ik had al keiveel bezoek gekregen, en iedereen ging naar huis, omdat ik rust nodig had.
De hele kamer stonk naar allerlei soepjes en loempia's die ze hadden meegenomen.
"Wie was nou ouder Yassine of Yasmine?"
"Yassine" zei hij trots.
"En waarom zo blij?"
"Omdat gewooj leuker is als de jongen ouder is" ik knikte begrijpelijk, en keek verliefd naar mijn engeltjes.
"Ze hebben jou ogen, en jou volle lipjes" zei Mo plotseling verliefdkijkend naar onze kindjes.
"Safae je hebt me gewoon het allermooiste gegeven wat een man zich kan wensen" en hij keek me serieus aan.

"Mo als je honger hebt daar is eten" hij knikte en stond meteen op. Net dat hij Yassine in zijn bedje wou stoppen riep ik hem terug.
"Neee geef aan mij aub"
"Ga je twee baby's optillen?" Ik knikte, en hij gaf Yassine aan.
Ik keek mijn twee baby'tjes aan. "Jullie worden de allergelukkigste kindjes van het hele omniversum, en ik plantte een kusje op hun kleine hoofdjes.