Fermenté

Deel 53

Perspectief Safae:
Vandaag ga ik lekker niks doen, en heledag chillen met mijn mannetje. Niet dat ik normaal wat doe maar mohim.
Hij vertelde me vorige week dat hij met mij wat wou bakken, omdat hij dat leuk vindt. Echt cute.

"Mohammed" riep ik door het huis
"Jaaa"
"Heb je nog zin om iets te bakken?"
"Jaaa wojo" en binnen één sec stond hij in de keuken.
"Ben je mongool ofzo?"
"Wat??"
"Wil je in die kleren gaan bakken doe behda iets aan wat vies kan worden"
"Owyhja zit niet eens lekker dit wat doe ik stoer"

Ik lachtte, en schudde met mijn hoofd.
Mo was zich gaan omkleden, en ik pakte intussen alle benodigheden. Wat gaan we maken vandaag, en ik keek bedenkelijk voor me uit.

Hij kwam de keuken binnenlopen.
"Ik heb echt een goed idee" zei hij blij.
"Vertel eens lieverd"
"Kijk we gaan die ene mini cake maken hoe heten die, die ene ronde dingen"
"HAHHAHAHAHA cupcakes eh aap"
"Owhja ja die dus, en dan gaan we zo een paar maken met zo een lichtroze topping in de vorm van een roos, en een paar met mijn naam en jou naam onder elkaar met een ring in het midden"

"Omg zo goed idee hoe heb je dat verzonnen"
"Ewaja dat zijn gewoon mijn slimme hersenen"
"Slimme hersenen? Je wist niet eens dat het cupcakes waren"
Hij keek zehma beledigd voor zich uit.
"Geintje geintje ik kan er gewoon niet tegen dat ik niet zoiets kon bedenken"
"Hahah geeft niks" en hij gaf me een knuffel.

Ik wou een schaal pakken waarin ik alles kon mixen maar kon er niet bij.
"Mo kan je die schaal daar pakken"
"Ja dat kan ik maar dat ga ik niet doen"
"Want?"
"Want jij moet het ook leren"
"Hoe dan?"
Hij bukte en ging met zijn hoofd tussen mijn benen, en binnen drie tellen zat ik op zijn schouders. Shit ik ga echt vallen.
Ik probeerde snel de schaal te pakken wat met moeite ging, omdat meneer heletijd expres heen en weer wankelde om het nog moeilijker te maken.

"Mohammed aub stop ik ga vallen Wollah"
"Safi isgoed prinses"
Ik pakte snel de schaal, en hij liet me zakken.
"Omdat jij het altijd zo geweldig vindt om de eieren te breken mag je dat doen"
Hij kreeg een grijns van oor tot oor, en pakte als een klein kind de eieren.
Ik dacht dat hij het na 2938379229 keer wel had geleerd. Maar nee hoor.
"Ayaw meskien je bent echt een kluns"
Ik pakte een lepeltje, en probeerde voorzichtig alle stukjes schil eruit te halen wat tevergeefs mislukte, omdat hij er telkens een nieuw ei bij brak.

"En de laatste.. ja goedzo je kunt het bijna" en ik keek hem sarcastisch aan.
"Ewa ma3lish is kapot leuk om te doen mag ik er aub nog 6 bij doen"
"Hoh ben je gek geworden menna 6 HAHAHAHHAHA dan ga je alles verpesten"
Hij knikte, en pakte bakpoeder.
"Nee schat die moet op het einde"
Na honderdduizend jaar waren we eindelijk klaar met het beslag.

Mijn haar, en gezicht zat helemaal onder de meel, en bij Mohammed ook.
1x raden wie wou mixen, en alles omhoog spetterde...

Mohammed zat heletijd met zijn vingers in het beslag.
"Kijk teneerst is het rauw allemaal, en ten tweede je gaat misselijk worden"
"Maar is zo lekker"
"Ja ja ik weet straks kan je lekker eten"
Soms lijkt hij echt een kind van 3 die zijn zin niet krijgt, maar dat vind ik echt schattig.

De cupcakes gingen de oven in, en in die tussentijd maakte hij de lettertjes die erop zouden komen. Ik maakte alvast de topping klaar, en na een tijdje waren de cupcakes klaar.
"Hmmm ruikt zo lekker"
Ik liet ze afkoelen, en Mohammed kreeg volgens mij beenpijn ofzo.
"Schat je kan gaan zitten als je wilt dan maak ik het wel zelf af"
"Weet je het zeker?"
"Ja wollah ga maar" hij knikte wastte zijn handen, en verliet de keuken.

Ik ging verder met de cakejes die na een paar minuten helemaal klaar waren.
Het eindresultaat was echt prachtig. Wat heeft hij dat creatief bedacht.
Ik legde alles netjes in zo een ding met drie lagen, en maakte een snap met de tekst.                    "My boo bakes better than yours" en plaatste die op mijn verhaal.