Fermenté

Deel 2

Het was al laat en we waren nog in de stad, Omdat Sofia zo nodig nog kleren moest hebben.

Sofia's telefoon ging ineens af, en het was haar vader, ze nam op.
"Salam papa"
"Salam mijn dochter ik kom je ophalen mama ligt in het ziekenhuis ik kom je nu ophalen"
"WAT IS ER GEBEURD PAPA"
Huh Sofia wat is er, ze keek me gebroken en geshockeerd aan.
"HALLO SOFIA PRAAT DAN WAT IS ER AAN DE HAND JE MAAKT ME BANG!"
"M.. mijn m..me..moeder ligt in het ziekenhuis"
En ze zakte door haar knieën.
Ik keek geschrokken naar haar.
"Stap in ik breng je naar haar toe"
Ze antwoordde niet en keek huilend voor zicht uit.
"SOFIA STA OP EN STAP IN JE MOEDER IS VAST IN GOEDE HANDEN"
Voordat ik mijn zin kon afmaken was haar vader er al.
Hij stapte uit en rende naar zijn dochter toe, tilde haar op en zette haar in zijn auto, hij vroeg of ik mee wou rijden, maar ik zei dat ik met mijn eigen auto was gekomen, en wel achter ze aankom, hij knikte en reed weg.

Ik liep naar mijn auto, en startte de auto, maar hij wou niet.
Huh?? Ik probeerde het nog een keer maar geen verschil, kkzooi m'n benzine is helemaal leeg, en er is hier geen tankstation in de buurt.

Ik stapte uit en probeerde Ismael te bellen, maar zoals altijd neemt hij niet op, ik belde de wegenwacht, en die zouden zo snel mogelijk komen.
Naja het is wat je zo snel mogelijk noemt, uren leken voorbij te gaan, en ik ging maar even uit mijn auto om er tegen aan te leunen voor frisse lucht, en net toen ik Sofia wou bellen om te vragen hoe het met haar moeder is, werd ik ruw naar achteren getrokken.
Ik voelde een hand op m'n mond, en hoorde een andere persoon in mijn oor sissen, "als je schreeuwt vermoorden we Ismael"
Voordat ik uberhaupt de kans kreeg om wat te doen kreeg ik wat in mijn mond, en viel ik in slaap.

Ik werd wakker in een kelder, en hoorde zware stemmen mijn richting opkomen, ik deed snel alsof ik nog sliep.
Naar mijn gevoel waren het drie personen, ik hoorde een van de mannen zeggen, "ze is wel mooi, en draagt ghimaar waarom houden jullie haar hier?"
De andere man klonk boos en afwezig en antwoordde "dat heeft z'n eigen redenen, hou haar maar gewoon in de gaten"
En de mannen liepen weg, althans dat dacht ik. Ik deed mijn ogen angstig open en zag een jongeman voor me staan, ik schat hem rond de 20.

Hij keek me lachend aan en zei "als mijn baas weet dat je nepsliep had hij je terplekke verkracht".
Ik smeekte hem bang dat hij niks mocht zeggen, en hij stelde me gerust.
"Op een voorwaarde"
Ik keek hem bang aan en vroeg wat hij wou.
"Als je maar nep bang doet als mijn baas komt, hij mag niet weten dat ik je zegmaar "help".
Ik knikte en keek hem dankbaar aan, hij gaf me een knipoog en verliet de kamer.
Daar zat ik dan in m'n eentje in the middle of nowhere, ik begon ineens te snikken, en dacht aan mijn broer, zouden ze al merken dat ik te lang weg ben, en met duizenden vragen viel ik in slaap.

Ik hoorde weer voetstappen richting mijn ruimte, en ik keek bang naar de deur, hij zwaaide open en de enge man die volgens de jongen zijn baas moest voorstellen liep boos op me af, en gaf trapte me tegen mijn zij.
Pardon wat denkt deze flikker, gelukkig zit ik op kickboks, al had dat nu geen nut, dus ik trapte hem op een pijnlijke plek.
Shit, had ik niet moeten doen hij keek nog bozer, en er volgde een rare mishandeling, totdat de jongen van net kwam en zij, Mohammed er is iemand aan de telefoon.

DIE ENGERD HEET MOHAMMED?!
Nou die naam past dus voor geen Enkele meter bij hem, vuile hond.
De jongen keek me met medelijden aan en vroeg of het ging, ik keek hem sarcastisch aan en zei, "ja gaat wel ik was gewoon aan het stoeien met een oudere, bredere, onbekende man, voor derrest is er niks hoor"
Hij lachtte om mijn opmerking en zei dat hij moest gaan, en deed mijn deur weer opslot.

En daar zat ik dan ALWEER, ik zocht mijn tas, want daar zat mijn telefoon in, owyhja shit die ligt nog in mijn auto.
Hoelaat zou het zijn dacht ik bij mezelf.
Ik keek uit een klein raampje dat zich bevond in de kamer, en zag dat de zon alweer bijna opkwam, het zou nu dus rond Fadjr zijn, ik verrichtte mijn gebed, en viel kort daarna in een onrustige slaap.