Fermenté

Deel 66

Perspectief Yasmine:
Ik begon te krijsen, want ja ik ben nog maar een baby'tje. SIKE ben gewoon grote Yasmine. Ik vind zo leuk dat ik dezelfde naam heb als Safae's dochtertje. Ik deed mijn PSG trinna aan, en mijn Adidasslippers. "ISMAEL IK GA NAAR DE AH" riep ik door het huis, maar geen gehoord, want hij is er haast nooit, omdat hij weet dat ik het awkward vindt als we allebei thuis zijn. Ik zei nog dat als ik een last voor hem was ik een eigen huisje zou gaan zoeken, maar dat wou hij niet.

Ik deed mijn haar in een slordige knot, en liep naar beneden waar ik hem op de bank aantrof. Hij sliep zo cute. Ik pakte mijn telefoon en maakte een snap, en stuurde die naar hem met de tekst 'je bent echt lelijk als je slaapt'.
Ik grinnikte in mezelf, en liep naar buiten.
Ik had geen zin om met de auto ofzo te gaan dus besloot ik te lopen.

Onderweg dacht ik na over mijn leven.
Ik heb al zoveel meegemaakt, zowel positief als negatief, maar het negatieve heb ik Alhamdolillah losgelaten, want weetje als we daaraan blijven haken dan behalen we nooit ons doel. Ik weet tot de dag van vandaag niet hoe erg ik Safae dankbaar ben dat ze mij heeft verlost uit de hel.

Safae meskiena. Ze heeft het zo moeilijk met de dood van Sofia, wat ik haar echt niet kwalijk neem, i mean? Het waren gewoon zussen van elkaar, soms heb ik het gevoel dat alle ellende door mij komt, maar dat fluistert shaytaan in mijn oren verteld Safae me dan.

Ismael en ik hebben het al over trouwen enzo gehad, en hij wilt mijn hand gaan vragen, en nu vraag je je zeker af waar aangezien mijn familie mij keihard in de steek heeft gelaten, omdat ze leugens geloofden. Wat mis ik mijn familie.
Maaaar hij wilt dus mijn hand vragen bij mijn oma en opa in Marokko. Dromerig keek ik voor me uit. Hij is zo lief en perfect, zorgzaam, knap, en noem maar op.

Ik was helemaal weggedroomd dat ik niet doorhad dat ik er al was. Ik liep de Ah binnen, en pakte een winkelwagen die ik vulde met allerlei vreten. Ik ga straks naar Safae toe, en dan ga ik natuurlijk niet met lege handen.

Nadat er echt niks meer bij kon liep ik naar de kassa. Uff zo lange rij. Ik had echt geen zin om te wachten, en sloot me toch maar aan.

Ik merkte dat ik achter een jongeman stond. Ik schat hem rond de 20, hij zag er echt eng uit met z'n littekens. Hij was aan het bellen, maar keek niet bepaald blij. Ik kon het niet laten om wat van zijn gesprek mee te pikken.

"Bro hou haar gevangen TOT IK HET ZEG BEGREPEN NIEMAND MAAR DAN OOK NIEMAND MAG WETEN DAT ZE LEEFT ik wil gewoon dat die vrouw van Mo zo emo wordt totdat Mo bij haar weggaat en ik haar "toevallig" tegenkom en ze mijn wifey wordt"

Geschrokken keek ik de jongen aan. Pardon. Als hij het maar niet over onze Mo en Safae heeft. Ik liet perongeluk een zak snoep vallen en hij draaide zich om, en hij keek nogal geschrokken. Hij weet dat ik alles hoorde. Shit..