7

2.5K 115 6
                                    

-3 weken verder
Het is zaterdag middag. Ik wordt met barstende hoofdpijn wakker. Met mijn haren die in de war zit loop naar de badkamer. Ik besluit om een warme douch te nemen.

Ik loop naar beneden en zie Souf op de PlayStation spelen. Hij staat op en geeft me een kus op me hoofd. 'Ey, er staat nog een broodje op tafel als je wilt.' zegt hij. Ik kijk naar het lekkere broodje zalm, maar wordt misselijk na de eerste hap en begin met kokhalzen. 'Bedankt dat je me broodje vies vindt.' 'Uhh, stil man.' zeg ik kattig tegen Soufian. Hij kijkt me geschrokken aan en speelt verder.

De laatste tijd heb ik ook veel opvliegertjes en wordt ik snel moe en boos. Ook het ik nergens zin in en wordt snel emotioneel.

Ik neem een glas water en drink het op en kom naast Souf zitten. Morgen vertrekken we naar Marokko.

Ik het de laatste dingetjes al gehaald. Kleren, schoenen, make-up en Sl mijn verzorging producten zijn ook al in orde. Voor Souf geldt hetzelfde. We zouden met de auto gaan, maar besluiten toch te gaan met het vliegtuig.

Ik besluit om het huis goed schoon te maken. Ik ruim boven alles op, verwissel de lakens en dweil alles netjes. Beneden doe ik hetzelfde.
Na dit gedaan te hebben vouw ik al onze kleren op en leg ik de kleren klaar. We vertrekken rond 03:00 zodat we tegen de einde van de dag al in Frankrijk zijn en misschien wel Spanje. Souf rijd tamelijk snel, en we rijden om de beurt, dus dat schiet op.

Souf hielp ook. Hij weet dat ik me niet goed in me vel voel dus besloot om nog even naar de garage te gaan en te controleren of de auto in orde was. Straks gaan we nog snel afscheid nemen van onze familie.

Ik maakte nog wat gebak en Marokkaanse pannenkoeken want kon niet aankomen met lege handen.

Souf en ik gingen naar mijn ouders en zussen die ook met mijn schoonouders waren.

We kletste en aten nog gezellig bij en genoten van de laatste momenten.
Na een uurtje gingen we weer terug naar huis.

Ik werd weer duizelig en hoorde Soufian achter me praten, maar kon niet antwoorden. Hij hield me vast en vroeg me wat er aan de hand was.
'Hallo Kenza... wat is er?' Ik was zo zwak en hield hem stevig vast. Met moeite kreunde ik de pijn uit. 'Soufia....hmm, breng me naar de dokt..'
Voor ik het wist viel ik neer en zag ik zwart voor me.

Perspectief Souf
Ik en Kenza zijn net terug van onze ouders. Ze is al een tijdje erg moe en irritant. Ach ja... misschien wel door de stress of omdat ze de periode van de maand heeft.
Thuis aangekomen liep ze gelijk naar de badkamer waar ze overgaf.
Ik wou haar helpen maar ze jaagde me weg en zei dat ik de deur moest dicht doen.

Verward zat ik op de bank..
Ik vroeg aan haar of het goed ging, maar ze negeerde. Suf zag ik dat ze met moeite wou spreken maar het ging. 'Hallo, Kenza....wat is er?' vroeg ik bezorgd. Ze kreunde de pijn uit en hield me stevig vast en stamelde 'Souf...hmm, breng me naar de dokt.' En voor Ik het wist viel ze op de grond.

Paniekerig ving ik haar op en tilde haar op naar de auto. Ik sprankelde wat water op haar.

Aangekomen bij het ziekenhuis bracht ik haar naar de eerste hulp. Daar kwam de arts. 'Meneer Soufian A.' Ik keek met hoop naar de dokter. 'We hebben goed nieuws voor u, er is niks aan de hand met uw vrouw. Ze had enkel last van een lage bloeddruk. Ze moet regelmatiger eten en goed uitrusten.' Zei de man. Opgelucht bedankte ik de dokter en Allah.

Perspectief Kenza
Ik word wakker in een onbekende plek en het ruikt naar de welbekende ziekenhuis geur. Ik zie de dokter naast me die me geruststellend aankijkt. 'Beste mevrouw Kenza H. We hebben goed nieuws voor u, u heeft enkel last van een lage bloeddruk en we mogen mededelen dan u zwanger bent dus hartelijk gefeliciteerd.'
Met een mond vol tanden keek ik de dokter aan. Ik bedankte hem en vroeg hem dit nog niet te vertellen tegen Soufian.

Ik mocht zo naad huis vertrekken. Souf komt de kamer binnen en knuffelde me. 'Geen zorgen schat, alles is goed,'.

-24:00
We zijn thuis aangekomen Souf brengt een doos met pizza op me schoot. 'Hahaha wat is dit?' 'Ewa de dokter zei dat je goed moet eten, en aangezien jij een baby'tje bent, ga ik jou voeden.'
Ik keek hem verliefd aan en nam een hap van mijn lekkere pizza.

Ik weet niet wat je wiltWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu