Ik weet niet wat je wilt

21

We zijn ondertussen al 5 kleine maandjes verder. Tussen mij en Souf gaat het uitstekend. We hebben weinig tot bijna geen ruzie meer, het zijn eerder discussies of kleien ruzie's die eigenlijk nergens op slaan, maar Hamdoulilah ten alle tijden. Hij is ook 100% gestopt met alles. Hij zag eindelijk in dat het teveel risico's heeft en hij vindt het te onveilig. Zeker nu we een gezin worden.

Ik ben nu 20 jaar, en morgen wordt ik 21. Ik ben niet van plan om iets te doen, ik wil gewoon mijn naasten en familie uit nodigen voor een etentje. Maar dat ga ik dit weekend wel doen, morgen wordt een rustige dagje, alleen ik en Souf.

Ik ga zo richting de nagelsalon waar ik weer voor een nieuwe set ga, wat echt niet normaal nodig is aangezien ik zoveel uitgroei heb.
Lekker lang nu het nog kan, als de baby eraan komt gaat het wat korter worden. Is ook makkelijker met het verzorgen enzo.

Ik ga gewoon naturel. Het is al 18:00 en ik heb echt geen zin om me op te maken, het is toch hier om de hoek. Ik vraag Souf of hij mij even kan brengen, ben echt te lui om zelf te rijden.
Hij gaat zo denk ik ook naar de koffiehuis. En ja.... Iknow niet iets wat je leuk zou vinden als aanstaande moeder en vrouw maar ik ken hem wel langer dan vandaag en hij komt daar ook alleen om bij te praten met vrienden en voor z'n genot.

Hij stapt uit en doet de deur voor me open. Ik stap uit en neem me tas.
'Hoe lang zal het duren?' ' weet ik niet schat, over een uurtje zal ik wel klaar zijn, ik app je van te voren.' 'Is goed, tot zo houbbi'

Ik geef hem een kus en net wanneer ik wil vertrekken zie ik twee bekende gezichten. Ik frons met mijn wenkbrauwen en knijp mijn ogen bijeen om goed te kijken en zie ze... de meiden waar ik die ene keer een dikke ruzie mee had. Ene Noor en Leyla als het goed is. Net wanneer ik goed zicht heb wordt ik betrapt. Mijn hart klopt letterlijk in m'n keel.
'Is er iets?' Hoor ik Souf nog zeggen. 'Nee nee' zeg ik kortaf. Totdat een van de twee richting mijn kant op komt.

'Zo zo zo, ben je zwanger schat?'
Ik begin me niet goed te voelen en klap zomaar dicht. Souf kijkt zich ook geschrokken uit. 'Uh...zullen we' zeg ik geschrokken.
'Kenza waarom zo haastig, stel me eens voor aan je man... Soufian toch?'
'Uhh kennen jullie mekaar?' Zeg ik met een brok in m'n keel.
'Ja lieverd, heeft Souf je het nog niet vertelt?'
'Wat vertelt?'
'Nou voordat jij er was, waren Souf en ik ook ee...'
'Ga weg met je onzin, dat was 6 jaar geleden ofzo? Begrijp je niet dat ik getrouwd ben en vader wordt. Dat jij niet verder kunt settelen, laat mij en me vrouw met rust ja!'

'Wacht maar. Van mij ben je nog lang niet af'

Ik kon geen blad voor de mond houden en ging erop los.
'Ey wat denk je wel niet? Ben je zo zielig om te bemoeien met andermans leven. Ga je een man zoeken ofzo! Wollah geen leven heb je als je ons zo interessant vindt.'

'Hij houdt niet van jou, maar van mij hoor!'
'Oh echt? Als dat zo is... waarom ben jij dan niet zijn vrouw en ik wel?!?'
'Omdat hij niet serieus met je is! Zeg me welke man slaat zijn kind dood en laat zijn vrouw achter, zogenaamd werken maar elke dag bij mij zijn,... en oh ja, gefeliciteerd je krijgt er geen 1 maar 2. Papa op komst ben je Souf! Tot vanavond, app me maar als je kan'