H1|✨

10.6K 346 82
                                    

Pov. Claire

Ik friemel aan de losse eindjes van mijn handtas tot ik aan de beurt ben. Nog maar een persoon voor mij en dan zal ik eindelijk kunnen vetrekken uit deze drukte.

Ik schrik op wanneer een lage stem achter mij iets mompelt. Het meisje voor me vertrekt haastig. Ik frons en wil een stap naar voren doen, maar niet voordat ik een hand op mijn schouder voel.

'Hey prinses, mag ik even?' vraagt de jongen.

Ik blijf ongelovig staan en weerhoud een wenkbrauw op te trekken.

'Aan de kant.' Nu lager, terwijl zijn bruine ogen verdonkeren.

Ik schud mijn hoofd en schenk een blik aan de rest van de kantine voordat ik me omdraai om eten te pakken.

Het is muisstil en alle kraaloogjes staan op ons. Op mij.

Zonder verder na te denken leg ik met trillende handen een kant en klaar broodje, een schaaltje fruit en een flesje water op mijn dienblad en maak dat ik wegkom. Nog geen vijf stappen word ik onderschept en houdt hij mijn pols beet. Het dienblad trilt, maar ik vecht tegen.

Ik recht mijn rug en forceer mezelf in zijn ogen te kijken. Ze zijn lichter dan net en glinsteren met vermaak.

'Pas op,' zegt hij zacht, in zijn stem een hint van een waarschuwing. Dan laat hij los.

Ik grijp mijn dienblad vast mijn een hand en klem mijn kaken op elkaar om te weerhouden van schreeuwen. Alles draait natuurlijk weer om hem. Ik ken zijn type. Hij moet een lesje leren.

Ik grijp zijn pols beet en zet mijn nagels in zijn huid. De schaduw van pijn, die voor maar een seconde zijn gezicht versiert, verwelkomt een onverwachte grijns op mijn gezicht. 'Ik laat mij door niemand kleineren,' grom ik en draai zijn pols in een ongemakkelijke richting. 'Begrepen?'

Hij grijnst. 'Oh, prinses, dit is nog maar het begin.'

Mijn adem stokt en ik laat hem verrast los.

Maar zijn grijns rijkt alleen maar verder.

***

Ik loop snel weg en houd mijn tranen binnen. De eerste dag op mijn nieuwe school en zo word ik verwelkomt. De kantine gaat door met haar leven, maar ik voel hun aandacht op mij. Hoe langer ik stil sta hoe meer ik me schaam. Dus zet ik mijn dienblad op een willekeurige tafel neer en ga zitten naast een groep vrienden.

Het meisje een meter naast me kijkt me aan en glimlacht. 'Kom maar hier zitten,' zegt ze en schuift weg van haar vriendin, zodat ik tussen de twee kan zitten.

'Ik ben Lise,' zegt het meisje.

'Ik ben Michelle,' zegt haar vriendin, aan mijn andere kant. 'Maar niemand noemt me zo. Noem mij maar Michi.' Ze heeft een wat zwaardere stem en het weergeeft zelfvertrouwen. De jongens, hun vrienden, aan de andere kant van de tafel kijken me dan schaapachtig aan terwijl ze hun eten naar binnen werken. Dan begint de een met praten: 'Hey, ik ben Kai.'. Hij is een beetje gespierd, maar niet zoveel dat je het helemaal door zijn shirt heen ziet. 'Ik ben Nathan,' zegt de jongen naast hem. Hij is enorm knap. Elk meisje die langsloopt zou al voor hem vallen. Snel schud ik de gedachten uit mijn hoofd. De laatste van de drie jongens zegt nu ook iets: 'Carter,' zegt de jongen verlegen. Mijn ogen bleven hangen bij Kai en Carter. Ze lijken echt heel erg veel op elkaar. Mijn ogen schieten zomaar heen en weer. 'Ja, we zijn een tweeling,' zeggen Carter en Kai lachend. Zachtjes lach ik mee en stop met staren.

Opeens word de hele aula stil. Ik zie dat de badboy van zonet, mijn kant op komt. 'Hey, schat,' fluistert hij in mijn oor. 'Ben jij nieuw hier?' vraagt hij zwoel. Ik knik zachtjes en draai me om. 'Kan je alsjeblieft even weg gaan, voordat er dingen gaan gebeuren,' mompel ik geïrriteerd. 'Ik heet Reece, en ik ben de populairste van de school. Wat is jou naam schoonheid?' vraagt hij nog een keer zwoel in mijn oor. Ik zucht, het boeit me vrij weinig en probeer hem te negeren. 'Ga alsjeblieft even weg,' zeg ik nu wat harder. Ik voel de woede in mij opborrelen. Hij moet met zijn vieze poten van mij afblijven. Ik duw hem van me weg en hoor dan de hele aula joelen.

Opeens word ik bij mijn heupen gepakt en slingert me over zijn schouder heen. Ik schrik me dood en gil. Ik trap hem met me benen tegen zijn borstkast en sla hard op zijn rug, maar hij verroert geen vin. Hij neemt me mee naar een lege muur en duwt me ertegen aan. Hij geeft me kusjes overal op mijn lichaam. Kwaad duw ik zijn hoofd weg duw. Ik probeer te ontsnappen, maar hij houd me te goed vast. Ik begin hem te zoenen. Hij had dit niet verwacht en zoent verrast terug. Ineens vormt er tijdens het zoenen een grijns op zijn gezicht. Hij houd me minder stevig en we draaien om. Ik sta nu niet meer tegen te muur en ren snel weg. Ik spuug op de vloer om zijn speeksel uit mijn mond te krijgen. Afkeurend ren ik door, bang dat hij me iets aan gaat doen.

Ik ga snel naar de meisjes wc. Ik sluit me op. 'Ik weet je naam niet eens,' zegt hij boos. 'Ik ben niet van jou, ga weg,' zeg ik hard. Na tien minuten gaat de bel, maar hij staat er nog steeds. Ik zucht, dan kom ik ook nog eens te laat op mijn eerste les van deze school. Na tien minuten heeft hij het opgegeven en gaat weg. Ik zie mooi mijn kans om te ontsnappen. Ik ren naar mijn lokaal en kijk een paar keer om, bang dat ik hem weer tegenkom. Wat is dit idioot, maar ik weiger zijn nieuwe speeltje te zijn.

Wanneer ik de klas binnenkom, kijkt de docent me geïrriteerd aan. 'Laat op je eerste dag?' mompelt ze. 'Ik werd achtervolgd door Reece,' zeg ik stotterend en erg buiten adem.  Ze kijkt me meelevend aan en knikt dat ik mag gaan zitten. Verbaasd kijk ik haar aan, blijkbaar is hij een echt een probleem hier op school. Ik grinnik even, wat is Reece toch een arrogante meloen.

Iedereen kijkt me met grote ogen aan, alsof ik iets verkeerds gezegd heb. Ik zie dat Lise en Michelle samen zitten, ik voel me een beetje buitengesloten en kijk dus maar snel weg. Ook de tweeling zit samen aan een tafel, ik ga dus maar naast Nathan zitten, waar wel een plaatsje vrij is. Ik veeg verlegen een pluk haar uit mijn ooghoek, hij is namelijk erg knap en ik weet niet zo goed wat te doen. Ik voel mijn knieën knikken terwijl hij me aandachtig bekijkt. Ik schud even mijn hoofd om mijn haar uit mijn gezicht te krijgen en zeg tegen mezelf dat ik normaal moet doen tegen hem.

Na de les pak ik mijn andere boeken en ik vertrek naar de volgende les. Helaas gaat mijn vriendengroep naar andere lessen, dus moet ik zelf maar uitvogelen waar ik heen moet. Als ik eindelijk het goede lokaal heb gevonden, ga ik op een leeg plaatsje zitten in de klas. Wanneer de les begint en er zit nog niemand naast me. Tot mijn verbazing is er ook nog een plaatste vrij naast het populairste meisjes. Ik vraag me af waarom, als ze toch zo populair is zou iedereen wel naast haar willen zitten? Opeens vliegt de deur open en staat Reece in de deuropening. De docente zucht, maar knikt. Reece kijkt de klas rond, er zijn nog twee plaatsen beschikbaar; naast mij, en naast het populaire meisje. Nu valt alles op zijn plaatst, ze heeft al die tijd op hem gewacht. Dat is wel heel erg wanhopig, ik had zelfs van haar meer verwacht. Ik zucht en kijk hem aan. Zijn oog valt gelijk op mij en ik zie hem grijnzen. Snel kijk ik weg, maar hij loopt al mijn richting op. Het populaire meisje kijkt me boos aan en staart vol afgrijzen naar mijn lichaam. Ik negeer haar blik en kijk recht voorruit. Ik zucht wanneer Reece naast me gaat zitten. Ik zucht, dit gaat nog een lange dag worden.

Badboy vs GoodgirlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu