Badboy vs Goodgirl

H16|✨

Pov. Claire

Na het eten ga ik op de bank liggen. Mijn ouders gaan naar een feestje dus ik ben alleen thuis. Rond 22:00 gaat de bel. Het is al laat en wie weet wie er rond dit tijdstip rondlopen. Door het raam zie ik dat het een meisje is van rond mijn leeftijd.

Ik besluit maar de deur open te doen. Voor mij staat een natgeregend meisje met een grijze doorweekte hoodie aan. En een versleten broek met versleten schoenen eronder. Het meisje kijkt mij intens aan. 'Claire McCarthy? Ben jij dat', zegt het meisje huilend. Ik knik. 'wie ben jij?', vraag ik aan haar. Net wanneer ze haar mond opendoet laat ik haar binnen. Het is wel heel onbeschoft om haar zo buiten in de regen te laten staan. Met open mond kijkt ze haar ogen uit. Ik leid haar na de woonkamer, waar ze gaat zitten op de bank. Ik bied haar wat te drinken aan. Even later zitten we naast elkaar met chocolademelk op de wit leren bank. Ondertussen had ik ook een handdoek gepakt en hem aan haar gegeven.

'wie ben jij?', vraag ik aan haar. 'ik ben Melissa McCarthy'. Ik ben stil. 'ik heb je zo gemist! Ik weet nog dat we vroeger samen met onze vader tikkertje speelden. Of dat we samen speelden met onze poppen', zegt het huilende meisje met een glimlach. Ik staar aan. 'ik heb geen zusje?!', zeg ik in de war. Ze kijkt me verward aan.

We worden verstoord dooreen sleutel die beweegt in het slot van de voordeur. Beiden onze blikken vallen op de tussen deur. Als hij open word gedaan staat daar mijn vader, naast hem mijn moeder. Mijn moeder glimlacht en gaat naar ons toe. Mijn vader staat als versteend te staren naar Melissa. Mijn moeder gaat tegenover ons zitten. Als ze zit kijkt ze naar mijn vader en wenkt hem naar ons toe. Mijn vader schud zijn hoofd en gaat naast mijn moeder zitten. 'hey Claire, wie is dit?', vraagt mijn moeder. Ik kijk naar Melissa. 'Melissa, haar naam is Melissa', zegt mijn vader met een zucht. Mijn moeder kijkt hem verward aan. 'ze is mijn', wilt mijn vader zeggen. Maar hij stopt zijn zin. Hij ademt diep in en uit. 'dochter', zegt hij kijkend naar Melissa. Melissa glimlacht naar hem. 'oké, dus dit is haar?!', vraagt mijn moeder. Mijn vader knikt. Mijn moeder blijft gespannen zitten. 'W-wat', zeg ik. Ik snap het niet. Het betekent dat Melissa mijn zusje is. Maar ik herrinder me niets van mijn kindertijd. Helemaal niets! 'dit is je tweelingzus Melissa', zegt mijn vader. 'maar.... Ik herinner me niets meer!', zeg ik kijkend naar mijn vader. Later valt mijn oog op Melissa, die bedroefd naar beneden kijkt. 'je had toen je klein was een ongeluk gehad, je wist wie je was, maar niet van iedereen om je heen. Je wist alleen je naam. Het was gebeurt na de scheiding van jullie moeder. Jullie kozen beide een kant. Ik en Lianne besloten Melissa te vergeten. We zagen elkaar nooit. Ze verdween uit ons leven... ', vertelt mijn vader. Met open mond staar ik hem aan. 'DUS AL DIE TIJD HEBBEN JULLIE GELOGEN! Als Melissa nu niet hierheen was gekomen, en ik er niet achter was gekomen, hadden jullie me dan ooit de waarheid vertelt!', vraag ik geschockeerd. Mijn vader en stiefmoeder kruisen een blik en kijken moeilijk naar beneden. Ik weet genoeg.

Ik pak Melissa bij haar arm en trek haar mee naar boven. In mijn kamer geef ik haar wat droge kleren en doe daarna het raam open. 'Claire, wil je weglopen?', vraagt ze verbaasd. Ik schud mijn hoofd. 'volg me nou maar', snauw ik haar toe. Gelijk heb ik spijt van mijn toon. 'srry', zeg ik en ik zucht. Ik doe mijn ene been uit het raam. En daarna mijn andere. Ik pak een tak boven me vast en laat los van mijn raam. Ik hang met mijn twee armen aan een boom. Zo sterk ben ik ook weer niet, dus zwiep ik mijn benen er ook bij. Met mijn armen en benen geklemd om boom "loop" ik verder. Uiteindelijk kom ik aan bij de stam van de boom. Ik loop over een tak verder totdat ik aankom bij Reece zijn raam. Ik zucht opgelucht als hij op een kiertje staat. Ik klim naar binnen en sta dan uiteindelijk in zijn kamer. Ik wenk naar Melissa dat ze mee moet komen. 'je gaat toch niet zomaar een huis binnen!', fluistert ze. Ik zucht en pak mijn telefoon.

En inderdaad een seconde later doet Reece de deur open. Ik wenk naar Melissa dat ze kan komen. Ze knikt en komt wiebelend onze kant op. Als ze aankomt kijkt ze Reece aan.

'is dat je vriendje?', vraagt ze. Ik kijk vies. Maar voor ik kan antwoorden komt er geluid uit Reece zijn mond. 'nee, eerder Friends With Benefits', zegt hij met een grijns. Ik geef hem gelijk een klap in zijn ballen. Melissa kijkt me met grote ogen aan. Ik schud mijn hoofd van nee. Ze zucht opgelucht wat me doet lachen. 'en wie is dit?', vraagt hij kijkend naar Melissa. 'Melissa, mijn tweelingzus', zeg ik met een soort glimlach. 'weet je wat nou grappig zou zijn, als ik met jou naar bed zou gaan en Melissa met Nathan en jullie allebei zwanger zouden zijn. Dan hebben jullie kinderen van dezelfde tweeling!', zegt hij gierend van het lachen. Ik en Melissa wisselen een blik en lachen ons daarna kapot. Maar opzich, het zou grappig zijn. Niet dat het ooit zou gebeuren tussen mij en Reece. Toch? Tenminste...