Badboy vs Goodgirl

H20|✨

Pov. Claire

Mijn vader laat me binnen, daarna lopen we naar de woonkamer. Daar zit mijn stiefmoeder met tranen in haar ogen. Ik ga tegenover haar zitten op de bank. 'Mam het is niet erg, ik begrijp het wel', zeg ik met een brok in mijn keel. Ze pikt een traan weg. Daarna snuift ze en kijkt ze mij aan. Ze glimlacht. 'Dankjewel', fluistert ze. Ik kijk Melissa aan. 'Waarom moest ik komen', fluister ik naar haar. Ze haalt haar schouders op. 'Pap, mam. Wat is er aan de hand', vraag ik. Mijn vader en stiefmoeder kijken ons moeilijk aan. 'Op werk boden ze mij een nieuwe baan aan', zegt hij. 'Fijn toch!', zeg ik net iets meer vragend. Hij kijkt naar mijn moeder. 'We verhuizen naar New York', zegt hij. 'Wat!?'. Ik ga rustig weer zitten. Ik wil hier niet weg, niet nadat ik ontdekt heb dat Melissa mijn twin is. En al helemaal niet omdat ik nu eindelijk vrienden heb! En een crush! 'Mam, pap! Ik wil niet verhuizen', zeg ik. 'En wat moet ik dan?', vraagt Melissa zachtjes. 'Jullie mogen mee gaan, maar jullie vader en ik hebben besloten dat als jullie een apartement vinden, of iemand vinden waar jullie in mogen trekken is het goed', zeg mijn stiefmoeder. Ik knik. 'Wanneer gaan jullie?', vraag ik. 'Zo ongeveer over een weekje', zegt mijn vader. Ik knik moeizaam. Hoe gaan we zo snel een apartement vinden! Het is niet dat ik ineens een apartement of huis kan regelen. Ik sta op en neem Melissa mee. We pakken onze jassen en gaan naar het Vondelpark.

Als we daar aankomen gaan we zitten op een bankje in de zon nadenkend over ons dilemma. Melissa en ik vragen iedereen die we kennen. Iedereen mag of kan ons niet in huis nemen. Niet dat wij zo den lang vrienden lijstje hebben, maar toch. Ineens springt Melissa op. 'We kunnen het vragen aan Nathan?', vraagt ze. Ik denk na. Stel eens voor dat wij daar zouden wonen, wat zouden we dan voor problemen krijgen.

•REECE THE PEDO

Ik schud mijn hoofd. 'Het lijkt me niet zo den goed idee', zeg ik. 'Kom op, je houd het wel vol met mij en Nathan', zegt ze. 'Ja met jullie wel!', fluister ik. Ze grinnikt. 'Kom op, we kunnen het proberen, ik wil echt niet naar New York, ik wil niet iedereen achterlaten!', zegt ze me smekend. Ik zucht en knik. 'Vooruit, maar ik ga niet bellen hoor!', zeg ik snel. Ze lacht en belt Nathan. Na een tijdje gelopen te hebben door het park is Melissa eindelijk klaar met bellen. Ik kijk haar benieuwd aan. Ze schud van nee. Ik ga zitten op het dichtbijzijnde zitten. Ik ga met mijn benen opgekropt zitten. Melissa komt naast mij zitten. 'Ik wil niet naar New York', mompel ik bedroefd. Begrijp me niet verkeerd, New York is prachtig, maar hier is alles wat ik wil en nodig heb. Een prachtig huis, echte vrienden en ja...zucht: een Crush.

Er valt een traan van mijn wang op mijn been. Melissa kijkt mij aan. Ze legt haar armen als een deken om me heen. 'We hebben nog een week', zegt ze hoopvol. Ik zucht. 'Het kan altijd nog', zegt ze. Ik knik. Het beste is hoop houden.

Als we rond etenstijd weer terug gaan hebben we beiden absoluut geen zin om naar onze ouders te gaan. Dus gaan we maar naar Reece en Nathan. Het begint echt een beetje ons tweede thuis te worden. We staan voor de deur en kloppen aan. Reece laat ons binnen en gaat naar de woonkamer. We lopen achter hem aan. Even later gaat Reece naar de keuken om wat te drinken te halen. Melissa gaat achter hem aan.

Pov. Reece
Terwijl ik drie glazen vul met cola hoor ik iemand achter me lopen. Ik draai me om en zie Melissa voor mij. 'Ik moet met je praten', zegt ze serieus. Ik kijk haar verbaasd aan. Ik knik en trek haar mee naar de gang. 'Wat is er?', vraag ik haar. Ze schud haar hoofd. 'De vraag is niet wat is er met mij, maar wat is er met jou!?', zegt ze luid. Ik grinnik en zeg dat er niets is om zorgen over te maken. 'Nou Reece, ik denk dat we beiden één ding weten, jij bent smoor op Claire', zegt ze. Ik kijk haar met grote ogen aan. Was het zo duidelijk!

Pov. Claire
Het duurt wel heel erg lang met die drankjes. Uiteindelijk besluit ik maar naar de keuken te gaan. Te kijken of alles goed is. Maar wanneer ik daar aankom zijn Melissa en Reece nergens te bekennen. Dan ineens hoor ik stemmen. '...op Claire', hoor ik zacht. 'Wat is er met mij?', vraag ik aan Melissa. Ze wisselt een blik met Reece. Daarna bonjourt ze hem weg en spreekt ze mij appart.

'Nou kijk het is best wel duidelijk dat jullie wat voor elkaar voelen, ik wilde het gewoon zeker weten dat het wederzijds is', zegt Melissa met een onzekere glimlach. 'Ben je nou helemaal gek geworden ofzo! Melissa! Ik bemoei me ook niet met jou liefdes leven!', zeg ik. 'Ik heb nu trouwens met Nathan', zegt ze glimlachend. Ik kijk haar verbaasd aan. 'The goodboy always falls for the badgirl', zeg ik lachend. 'En jij en Reece', zegt ze lachend. 'The goodgirl always falls for the badboy', zegt ze lachend. Lachend gaan we terug naar de bank.

Daar aangekomen horen we Nathan en Reece ruziën.

Pov. Reece
Ik zit op de bank te wachten op de meiden als Nathan komt. Hij zegt dat hij me moet spreken. Ik knik en hij gaat tegenover mij zitten. 'Wat is er', vraag ik hem. 'Melissa vroeg mij vanmiddag of we samen konden wonen', zegt hij. Ik kijk hem met grote ogen aan. 'En wat heb je gezegd?', vraag ik. 'Ik zei nee', zegt hij kijkend naar beneden. 'Waarom?!', zeg ik luid. 'We hebben hier genoeg voor meerdere mensen!', zeg ik. 'Ik vind het wel erg snel gaan', zegt hij. Ik knik.