Badboy vs Goodgirl

H10|✨

Pov. Claire

Mokkend zit ik op de grond. Ik wil hier weg! Merkt niemand dan dat we opeens verdwenen zijn ofzo. Mijn ouders zijn op vakantie met Reece zijn ouders. Ik heb echt geen flauw idee waarom. 'En jou ouders Nathan? Merken zij niet dat je er niet bent?', vraag ik nieuwsgierig. 'nou, ze zijn op vakantie met de ouders van iemand uit onze klas. Ze zijn nogal close. Maar ik woon sinds een week op mezelf. Dus veel last hebben we daar niet van', en Reece grinnikt. Echt geen idee waarom. 'jongens! Ik móét hier weg', zeg ik hulpeloos. 'wij willen ook wel hoor', zeg Reece zuchtend. 'ehm, ik heb honger. Zal ik gaan koken. Omdat we toch in een kooklokaal zitten...', begint Reece. 'O NEE! Jij gaat níét koken verrotte meloen!', zeg ik snel. 'inderdaad hij kan echt niet koken', zet Nathan grinnikend. 'maar jullie lijken aartsvijanden!', zeg ik met een flauw lagje. 'ik woonde met deze mongool in één huis', zegt Nathan mompelend. O, dat wist ik niet. Ik had nooit gedacht dat zij samenwoonde. Maar Reece woont nog gewoon bij zijn ouders!? Oké, ik laat het wel. Ik ga koken, anders sterven we.

Ik kijk in de koelkast van het lokaal. En gelukkig vind ik daar groenten en allerlei dingetjes. Ik kijk ook verder en ik zie dat we ook veel kruiden hebben. Ik zoek nog even verder. En dan pak ik een grote pan en macaroni. Ik ga lekker veel maken. Want ik denk dat we hier nogwel langer blijven.

Uiteindelijk ben ik klaar met koken. Ik heb een mega pan (voor tien personen) met macaroni gemaakt. Het was even een karweitje. Maar nu hebben we toch eten!

Gulzig beginnen we te eten. Want onze lunch hadden we overgeslagen. 'wow, je kan écht héél erg goed koken!', zegt Nathan. 'dankje', zeg ik half blozend. Reece kijkt ons oogrolend aan. Jaloers kijkt hij voor zich uit. Wat ik eigenlijk wel erg schattig vind.

Na het eten scrollen we wat op onze telefoon. Alleen als het dan tijd is om te slapen hebben we een probleem. 'waar moeten we op slapen!?', vraag ik. 'ehm, ik weet wel een deken', zegt Reece grijnzend. Ik rol met mijn ogen. Ik pak mijn jack en ik vouw hem zo tot een lekker kussen. Ik pak wat handdoeken en zo heb ik een deken. Al gauw val ik in slaap.

Pov. Nathan

Als Claire in slaap is gevallen kijk ik Reece aan. 'je blijft met je poten van der af', zeg ik als hij naast haar wilt liggen. Hij haalt zijn schouders op. Ik en Reece pakken beide onze jassen en gaan naast Claire liggen. Ze is leuk, ze verdiend beter dan Reece. Op een gegeven moment pakt ze mijn hand vast. Ik sla een arm over haar heen en ze gaat tegen mij aan liggen. In haar slaap kreunt ze luid. Het is raar. Ik word er opgewonden van. Maar het is raar. 'Nathan?', vraagt Reece met een jaloerse ondertoon. 'wat is er met haar?', vraag hij. 'echt geen idee, ze droomt over iets of iemand', zeg ik met de nadruk op iemand. 'over mij', zeggen we beiden tegelijk. Oké, die gast moet echt even ophouden. Hij kan niet ieder meisje krijgen! En al helemaal niet Claire. Want Claire is te goed, ze is te lief en ook veel te aardig om ook zo'n hoer van Reece te worden.

Pov. Claire

Gapend word ik wakker. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. Kwart voor zes, vroeg dus. Ik had vanacht zo'n rare droom. Ik had gewoon gedacht aan seks met... 'goedemorgen Claire', hoor ik Reece zeggen. Mokkend sta ik op. Wat verlang ik naar pannenkoeken. Als ik even on de lucht snuif ruik ik pannekoeken. Of is het mijn verbeelding. Omdat ik het zo graag wilde eten. Het boeit me vrij weinig. Ik ga gewoon kijken. Als ik Nathan pannenkoeken zie bakken. Klaart mijn gezicht op. Dit is precies wat ik nodig heb.

Langzaam eet ik mijn pannekoek op. 'je kan echt heel erg goed koken Nathan', zeg ik met een volle glimlach. Hij kijkt me aan met een betoverende glimlach. 'ik kan altijd voor jou koken schoonheid', zegt hij weer met zijn betoverende glimlach. Blozend ruim ik de borden op.

Als ik twee armen op mijn heupen voel krijg ik weer een glimlach op mijn gezicht. Nathan is écht lief. Terwijl ik kusjes in mijn nek voel, hoor ik iemand kuchen. Ik kijk om en ik zie Nathan staan. Dat betekent dat Reece me net vasthield en zoende. Ik gil. Heel hard. 'GATVER!', gil ik uit. Ik maak walgopmerkingen terwijl ik Reece uitscheld. 'doe is normaal gast', hoor ik Nathan zeggen tegen Reece. 'ze zal vroeg of laat toch voor mijn charmes vallen'. 'ÉCHT NIET VERROTTE MELOEN!', schreew ik hem toe. 'waarom noem je me steed "verrotte meloen"?', vraagt Reece. 'nou kijk, daar zit een heel verhaal achter', zeg ik grinnikend. 'ik ben gevleid'. 'nou kijk, toen ik je voor het eerst zag wist ik het al. Jij was het. AL DIE TIJD'. Hij kijkt me grijnzend aan. 'ik zag gelijk dat je een klootzak was! Maar klootzak is te goed voor jou, dus keek ik naar jou hoofd, wat me de denken aan een verrotte meloen. Zo heb je dus die bijnaam gekregen', zeg ik grinnikend. 'weet je wat jou bijnaam is?', vraagt hij me zwoel. 'nou zeg maar', zeg ik bot. 'gewoon prinses, maar ik zie dat jij er wel moeite in hebt gestopt. Ik ben vereerd prinses', zegt hij grijnzend. 'fack off', zeg ik zuchtend. Ik weet niet zo goed wat te doen dus ik ga maar bij Nathan zitten. Ik lig met mijn hoofd rustend op zijn schouders. Hij start Netflix op op zijn telefoon. Samen kijken we New Girl, op aandringen van mij. Het gaat over een meisje, nou meer vrouw van 30, Jessica Day. Ze woont bij 4 jongens. Wat soms tot ongemakkelijke, rare en vooral grappige leidt. (zeker aan te raden!!!)

Na een paar afleveringen komt Reece naast ons zitten. Hij duwt Nathan zijn telefoon weg en hij kijkt me aan. 'Claire?', vraagt hij. 'Whatup', zeg ik niet begrijpend. 'we hoorden je vanavond, over wie ging het' zet hij moet een bloedserieus gezicht. Wat uitloopt tot de grootste grijns die ik ooit heb gezien. Met een knal rood hoofd loop ik naar de keuken. Ik ga op het eiland liggen. Ik schaam me zó erg! Hoe kom ik hun ooit weer onder ogen. En zou hij weten dat die droom over één van hèn gaat...