Badboy vs Goodgirl

H24|✨

Pov. Claire

'Omg Charlie!', zeg ik zogenaamd entousiast. Ik spring in zijn armen. 'Jeetje Claire, wat lang geleden!', zegt hij blij. Dan uiteindelijk staan we ongemakkelijk tegenover elkaar. Ik lach ongemakklijk en we gaan terug naar de tafel. Ik leg Melissa alles uit, ze kijkt me raar aan. Daarna lacht ze.

Oké ik zal het even uitleggen, Charlie was een vriend in Vegas. We gingen altijd uit enzo, maar hij bleek dus voor de Russische Maffia te werken en nou ja, hij is een moordenaar! Dus dat was de voornaamste reden dat we uitelkaar gingen. Gelukkig weet hij niet dat ik zijn geheim weet. Anders ben ik bang dat ik er niet levend vanaf zou zijn gekomen.

'Wat doe jij nou weer in Nederland?', zeg ik met een grote fake-smile. 'Tja, ze zochten mij', fluistert hij in mijn oor. 'Wie?', zeg ik bang. 'De popo', zegt hij grinnikend. Ik kijk hem vragend aan, bang voor zijn antwoord. 'Nou ja, wist je nog wat wij toen gedaan hadden? Nou ja ze verdenken mij erover', zegt hij. Ik wil opgelucht adem halen, omdat de Russische Maffia hem niet zoekt. Maar mijn hard gaat tekeer als ik denk aan die nacht.

Flashback

Ik en Charlie zitten op de bank in zijn huisje. We hebben een plan bedacht en zijn ons aan het klaarmaken. Wij zijn absoluut niet arm, maar we gaan een overval plegen. Dan vraag je je zeker af, waarom the fuck zou je als bijna 16 jarige dat doen!? Nou, de eigenaar is Meneer Ivanov, hij is Charlie flink wat schuldig. En ik vind het kikken om lekker te gaan stelen. Dat deed ik vroeger ook altijd. Het brengt gewoon zo een adrenaline in je op. En ik doe het ook voor Charlie. Ik ben verliefd op hem en nou ja, misschien wilt hij zo wel iets met mij. Het is niet de beste manier om hem te vertellen dat ik wat voor hem voel, maar hopelijk wel dat ik alles voor hem doe, ja misschien ben ik wel een beetje hopeloos ja.

Meneer Ivanov runt een onschuldig kinderwinkeltje. Met allerlei knuffels maar ook Playstations en nog meer shit. Charlie en ik hoeven niets! We hebben het geld! Maar we gaan alles vernielen. Ik zeg eerlijk, kikken! Opzich vind ik het wel erg spannend maar laat het niet merken. Ons plan gaat als volgt, we gaan natuurlijk met zwarte bivakmutsen en shit naar binnen via een open raam, die heb ik opengelaten, ik heb een baantje daar (is deel van ons plan) ik moest afsluiten en liet een raam open. We sluipen naar binnen en spuiten alles onder de graffiti. Als we alles overhoop gaan halen, maakt dat geluid en worden we sowieso gepakt, dus we moeten echt stil zijn.

Zenuwachtig staan ik en Charlie voor het raam. Hij gaat wurmt zich naar binnen. Ik tril en zet mijn been naar binnen. Twijfelend sta ik mezelf af te vragen of dit wel de goede oplossing was. Ik zucht en wil me terug trekken. Dan kijkt Charlie me doordringend aan en zonder twijfel sla ik me twee benen naar binnen en spring op de grond. Zachtjes sluipend gaan we naar de toonbank. Charlie maakt zijn tas open en haalt er vier spuitbussen uit. Hij gooit er twee in mijn handen en ik loop door de winkel. Wanneer ik op de spuitbus kijk, staat er "permanente verf", maar dat was niet de bedoeling! Nu moet de eigenaar alles vervangen! Hij kan zo falliet gaan, dat was nooit mijn bedoeling geweest. Gefrustreerd loop ik naar Charlie toe. 'Uhm Charlie, dit is permanente verf', fluister ik. Hij haalt zijn schouders op en gaat verder met zijn kunstwerk op de muur.

Wanneer bijna de hele winkel zwart is horen we iemand vaag aan de telefoon. 'Ja Anezka er zal vast niets aan de hand zijn', horen we een stem verderop zeggen. 'Charlie wie is dat?', vraag ik zacht. 'Ivanov...', zegt hij met een frons. Ik maak dat ik wegkom en spring uit het raam de bosjes in. Ik zie dat Charlie mij niet achterna komt. Hij kijkt me aan zegt dat ik weg moet gaan. Ik doe alsof ik wegloop maar kruip daarna nieuwsgierig weer terug. Ik zie dat Charlie iets glimmends uit zijn zak haalt. Hij doet het achter zijn rug wanneer Ivanov de deur opendoet van zijn winkel loopt Charlie een paar meter naar voren. Je ziet hem nauwelijks door het donker. Ivanov kijkt zijn winkel in en bekijkt alles. Hij schrikt wanneer hij allemaal graffiti ziet op eigenlijk alles. Ik zie Charlie achter hem staan en en steekt een mes door zijn rug. De man mompelt iets Russisch en Charlie trekt het mes uit hem. Ik wil gillen maar ik doe snel een hand voor me ogen. Ik maak me klein tegen de muur. Omg hij heeft een moord gepleegd. Er valt een traan over mijn gezicht. Ik wil hem nooit echt nooit meer zien! Ik ren weg een straatje in en doe mijn bivakmuts af en gooi hem ergens neer, daarna doe ik mijn muts op en loop met mijn hoofd naar beneden door de straten. Na 20 minuten stil tranend te hebben gelopen ga ik naar mijn appartement. Ik doe de deur open en doe hem snel dicht. Ik doe hem open om te kijken of hij me achterna is gegaan. Nee... gelukkig maar.

Ik doe de deur op slot met alle sloten die ik heb en leun tegen de muur. What the hell. Dit kan niet waar zijn. Een moord. Een fkg moord... ik voel allerlei rillingen over mijn lichaam gaan. Ik pak trillend mijn telefoon en sms Charlie.

Ik blokkeer hem en leg mijn telefoon weg. Ik ga bang in een hoekje van de kamer zitten. Het voelt fijn om mijn armen om mezelf heen te doen, maar het voelt ook eenzaam. Ik sluit mijn ogen en probeer alles te vergeten