Evil Returns (Disney Descendants Deel 3)

Hoofdstuk 1

Haar hoofd lag stil op de koude vloer.
Al haar gedachtes liepen over in elkaar en het werd haar langzaam duidelijk. De puzzelstukjes vielen in elkaar en zetten de tandwielen aan het draaien. Het was nu een jaar geleden dat Maleficent de macht had overgenomen en er was zo veel gebeurd en veranderd. Niks was meer zoals voorheen. Verlsagen lag ze daar, middenin de hal, wachtend op hulp.
Zou die hulp nog komen?

1 jaar eerder

De rust was terug gekeerd in Auradon en iedereen had zijn dagelijkse bezigheden hervat. Er was geen wolkje aan de lucht en iedereen leek het naar zijn zin te hebben. Afentoe had Mal nog wat moeite met zich aanpassen aan haar nieuwe levensstijl, maar het ging haar steeds beter af. Haar spreukenboek lag in het musuem en ze werd beter ondersteund. Ook had ze meer vrijheden en taken om de ballast van haar nieuwe functie te verminderen.

Morgen zou een belangrijke dag worden. Er zou een belangrijke mededeling gedaan worden en zij moest die doen. Ze was ontzettend nerveus en kon al weken niet goed slapen. Ben wilde dat zij de aankondiging zou doen, omdat het haar dichter bij haar hart lag dan hem.

Toch was ze nerveus en bang dat iedreen zodra ze de boodschap zouden horen, haar de schuld zouden geven als ze het er niet mee eens zouden zijn. Ze had haar speech al duizend keer herhaald in haar hoofd en was er klaar voor, daar lag het niet aan, meer aan het feit dat grote groepen toespreken niet haar ding was.

Ze had altijd haar eigen pad gevolg. Gedurende haar verblijf op Auradon had ze dingen geleerd die ze nooit voor mogelijk had gehouden, zoals wat echt belangrijk is in het leven. Daarom was het nu aan haar de speech te leveren en te zorgen voor drastische maatregelen en veranderingen. De speech stond gepland voor vanmiddag, al over een uur. Driftig bladerde Mal  door de blaadjes en oefende haar speech voor een laatste keer.

'En daarom hebben Ben en ik besloten....om elke maand een nieuw kind van het eiland te halen en een kans te geven in Auradon.'
Haar handpalmen waren klam van het zweet en haar hart klopte in haar keel. Met knikkende knieën, merkte ze dat ze haar adem inhield. Hoewel ze aanzienlijk populaider was geworden, was er nog altijd een gedeelte van de bevolking van Auradon die haar niet vertrouwde en het bespottelijk vond dat zij deel van de dienst uitmaakte. Ze keek naar de menigte tegenover haar en zag dat het langzaam tot ze doordrong wat ze net had gezegd. Een glimlach verscheen op Evies gezicht en ze ging staan. Mensen volgden haar voorbeeld en iedereen juichte haar toe.

Het was gelukt! Nu was het de beurt van Ben om het plan uittevoeren.
'Om deze blije boodschap te vieren is er morgenavond een groot feest, waarvoor iedereen uitgenodigd is.'

Op het feest was het een chaos. Een blije chaos dat wel, maar Mal had moeite haar hoofd erbij te houden. Af en toe wou ze dat ze haar spreukenboek nog had. Alles was makkelijker toen ze nog beschikking had tot haar spreuken. Ze had Ben beloofd ze niet meer te gebruiken en hield zich aan haar beloftes. Dat betekende dus dingen doen zoals iedereen die deed. Iedereen kwam bij haar langs om een praatje te maken en ze leerde veel nieuwe mensen kennen. Een groepje met kleine kinderen kwamen haar een boeket met bloemen brengen en een groepje ouderen een zelfgemaakte kaart. Het was heel wat anders dan het eiland, maar ergens waardeerde ze het. Ze was trots op wat ze had gedaan tot nu toe. Ze excuseerde zich en liep naar buiten, richting Ben die met een adviseur stond te praten. Vanuit haar ooghoek zag ze iemand op haar af komen. De man ging voor haar staan. Zijn wenkbrauwen vormde boze bogen boven zijn donkere ogen. En ze donderden.

'Wat denk jij eigenlijk.' Zei de man.
Hij praatte hard en trok aandacht. Gesprekken om hen heen verstomden en mensen keken op.
'Je bent uitschot en hebt geen recht naast Ben te staan!' Schreeuwde hij nu.
Spetters speeksel kwamen met zijn woorden zijn mond uit. Ze keek hulpeloos naar Ben en zag hem naar haar toe snellen. Hij kwam tussen haar en de man instaan.
'Laten we dit binnen bespreken.' zei Ben.
'Er valt niks te bespreken. zíj hoort hier niet. Ik en een heleboel anderen zullen er alles aan doen om haar hier weg te krijgen terug op dat verrotte eiland.' schreeuwde de man en hij dook op Mal af.
Snel kamen er anderen aangesneld en pakten de man bij zijn armen om hem vervolgend naar binnen te slepen. Ben wreef over Mals arm die nog steeds verstijfd stond te kijken. Een tinteling trok over haar ruggengraat en leek zich als een schild om haar heen te vormen.
'Ik moet er even achteraan, maar kom snel terug.' En met die woorden liep hij snel achter de spartelende man en zijn belagers aan.
Evie stapte op Mal af en nam haar bij haar arm. Ze wandelden het terrein af richting het park. Toen ze uit het zicht waren van de feestgangers hapte Mal naar adem en zakte tegen een boom aan. Evie kwam naast haar zitten en in stilte keken ze naar de lucht. Ze zijn niet meer terug gegaan naar het feest en gingen een onrustige nacht tegemoet.

Hey! Wat leuk dat je bent begonnen aan dit verhaal! Elke week verschijnt er een nieuw hoofdstuk, dus stay tuned. Suggesties zijn altijd welkom en vergeet niet, zoals ze vaak zeggen, dit boek een sterretje te geven en te delen!

Hopelijk tot snel,
Devonne