Evil Returns (Disney Descendants Deel 3)

Hoofdstuk 18

Offer een dierbare.
De zin bleef maar door Adelaide's hoofd spoken. Wist Mal ervan? Ze wist het niet zeker. Het had een betere kans van slagen dan wat ze hiervoor van plan waren te proberen.
Als alle spreuken verbroken werden door het offeren van een dierbare, was dat misschien wel de enige optie om deze nachtmerrie te beeïndigen.

Dit bedacht ze allemaal tijdens die lange val naar beneden. Tijd ging langzamer, geluiden vervaagden en ze was in opperste concentratie.
Wat was die spreuk ookal weer?

Eindig al dat is slecht, ik offer mijn dierbare en breek de spreuken.
Zal mijn dierbare mij dat vergeven, kan deze poging lukken.

Ze schudde de waas van zich af en realiseerde hoe akelig dicht ze bij de grond waren. Plotselinge paniek overviel haar.

'Mal!' schreeuwde ze 'Help!'
Mal's lippen bewogen en Adelaide kneep haar ogen dicht.
In plaats van op de grond te storten bleef ze vijf centimeter boven de aarde stilhangen. Haar haren en jurk lagen op de grond en ze voelde haar adem weerkaatsen op haar wang. Ze stak haar hand uit en raakte de grond aan. Zweet stond op haar voorhoofd en ze haalde schokkerig adem. Boven haar vloog de draak nog steeds heen en weer en krijste verondrustend.
Adelaide slikte haar angst weg en krabbelde overeind. Snel zocht ze Mal en rende naar haar toe.

'Mal, toen jij nog in coma lag heb ik met Ben een spreuk gevonden om alle spreuken te breken. Offer een dierbare. Zo kunnen we een einde maken aan dit alles.'

Mal keek haar aan en leek na te denken. Ze knikte.

'Dit is allemaal mijn schuld, dus ik dacht als ik nou van d-'
'Addy' ze pakte haar hand en keek haar aan.
'Wat er ook gebeurt ik hou van je' en ze omhelsde Adelaide. 'Het komt goed'
'Nee Mal dit is niet jouw gevecht. Ik heb dit veroorzaakt dus ik ga dit oplossen. Ik hou van je!' schreeuwde ze in Mal's oor in een poging boven alle strijdkreten uit te komen.
'Oke dan ik vertrouw je'. Mal's lippen vormden de woorden die Adelaide nodig had om in actie te komen.

Ze trok haar zus mee het strijd gewoel in dat op de grond plaats vond. Ze trok Mal helemaal van de ene kant van het plein naar de andere.
Naar Ben.
Als het idee wat zich had gevormd in Adelaides hoofd zou werken zouden ze niet alleen van Maleficent af zijn, maar ook van alle slechte spreuken die nog steeds actief waren door haar moeders aanwezigheid.
'Mal, blijf hier bij Ben ik ben zo terug' voordat Mal of Ben kon reageren rende Adelaide weg van het plein terug naar het paleis.
Ze duwde mensen aan de kant en worstelde zich een weg door de groep mensen. Bijna plette Alice haar met haar gigantische schoenen, maar net op tijd werd Adelaide aan de kant getrokken door de Goede Fee.

Het paleis lag er maar verlaten bij. Iedereen was natuurlijk op het plein. Haar voeten galmden luid op de stenen treden. Iedereen die nu nog niet wist dat ze hier was, moest het nu onderhand wel gehoord hebben.
Haar vingers kromden zich om de gouden deurklink heen en ze duwde hem voorzichtig naar beneden. De deur maakte geen geluid en zwaaide open. Snel rende ze door de gang die leidde naar de trap voor bediendes.
Deze trap was van hout en kraakte hard toen ze erover naar boven stormde.
Geweldig, ze was de weg kwijt.
In opperste concentratie rende ze langs alle deuren opzoek naar de kamer waar ze een tijdje geleden zelf nog in opgesloten zat. Alle deuren gingen open en dicht in een poging de goede kamer te vinden.
Bijna wilde ze de hoop opgeven, toen ze op goed geluk een nieuwe deur opende en ze het bed herkende waarin ze had geslapen toen ze daar nog opgesloten zat. Ze stapte naar binnen en begon met zoeken.
Waar was dat dekselse ding!
Ze moest het hier ergens hebben laten liggen. Ze doorzocht de lades van het nachtkastje en de kledingkast. Nergens was het boek, niet onder het bed en niet achter de dekenkist. Ze kon het wel uitschreeuwen van frustratie.
Net toen ze dacht dat dit misschien toch niet de goede kamer was, trok een kuchje haar aandacht.
Ze draaide zich met een ruk om en keek recht in de triomfantelijke kraaloogjes van Harold.
'Ik dacht al dat een van jullie scharminkels hiervoor terug zou komen. Blijkbaar is het dus belangrijk.'
Daar in zijn hand hield hij het boek waar ze naar opzoek was.
Het oude toverboek wat ze nodig had om aan alles een einde te maken.
'Kom maar op' riep ze, terwijl ze dreigend op Harold afliep.
Nu kon ze eindelijk met deze lastpost afrekenen.
En daarna was er nog 1 ding wat ze zou moeten doen.

Beste Lezer,

Sorry-Sorry-Sorry! Het spijt me dat ik al twee update dagen heb gemist. Ik wist gewoon even niet meer wat ik met dit verhaal aanmoest. Nu heb ik echter een nieuwe plottwist verzonnen en naderen we het einde van het verhaal. Omdat ik twee update dagen heb gemist upload ik nu dit hoofdstuk, vrijdag het andere missende hoofdstuk en zondag de finale! (Daarna nog 1 update over Mal en Addy als kleuter en dan zal deze serie afgelopen zijn!)

Laat me weten wat je denkt dat er hierna gaat gebeuren zodat ik me lachend kan verkneukelen over het feit dat ik het wel weet en jullie niet.

Ook zal er na de laatste update nog een hoofdstuk met extra's komen over Adelaide's leven en hoe haar ouders elkaar hebben ontmoet.

Bedankt dat je nog steeds een trouwe volger bent van dit boek! Het liefst wil ik alles al spoileren, maar uit respect zal ik dat niet doen!!

Groetjes,
Devonne