Evil Returns (Disney Descendants Deel 3)

Hoofdstuk 13

Ze had gelijk liefde maakte hem zwak. Hij was zijn leven en zijn koninkrijk verloren door zijn liefde voor Mal. Mensen waren gewond door hem.
Het was zijn schuld.

Het was nu een week geleden dat hij zonder het te weten gedeeltelijk van Maleficent was geworden. Omdat hij de rechtmatige koning was, kon zij nu alles doen met zijn toestemming. Door haar controle over hem kon hij niet meer ergens niet mee in stemmen.
Ze waren verdoemd.

Haar plan was om over een week het krachtschild om het eiland opteheffen. Dat zou het einde betekenen van alles wat goed was in deze wereld.
En hij kon niks doen.

Elke avond verbleef hij in de bibliotheek, wanhopig opzoek naar een manier om de spreuk te be-eindigen. Mal sliep nog steeds en zijn mensen waren nog bevroren. Dat laastste was in ieder geval een zorg minder.

Tot nu toe had zijn zoektocht hem nog niet veel opgeleverd. Hij had Adelaide gevonden in een kamer waar ze met een hele lange ketting om haar been vast zat aan haar bed. De ketting was net niet lang genoeg om door de deur te kunnen, dus zat ze ook vast. Ze was wel wakker en hielp Ben met het zoeken naar een manier om deze machtmerrie te be-eindigen. Hij had een oud spreukenboek gevonden en Adelaide had die doorgespit.

'Hier!' snel rende Ben naar Adelaide toe. 'Hier staat: wie elke spreuk wil be-eindigen moet rein zijn van hart en schoon van geweten.' Adelaide keek Ben veel betekenend aan. 'Één offer van een dierbare en de volgende woorden maken een eind aan de meest duistere spreuken.'
Een denkrimpel verscheen op Bens voorhoofd.
'Offer van een dierbare? Moeten we iemand offeren?'
'Ik denk niet dat je het zó letterlijk moet nemen Ben.'
Wat zou dat stomme boek bedoelen?
'Was Mal maar hier, zij heeft er veel meer verstand van.' zuchtte Adelaide.

Dat was het! Als hij Mal liet ontwaken en Adelaide bevrijdde zouden ze kunnen vluchten en hun krachten bundelen. Het was een gevaarlijk plan, maar op dit moment was het de enige optie die hij zag. Hij vertelde zijn plan aan Adelaide de hem een bedenkelijke blik schonk.
'Ik weet het niet hoor. Het klinkt gevaarlijk.' zei ze 'Weet Maleficent eigenlijk wel dat jij hier elke dag komt?'
'Ze heeft het te druk, ik ben hier alleen als ze een bespreking heeft.'
'We hebben weinig andere opties, dus laten we het maar proberen.'
Ben keek Adelaide aan.
'Maleficent kennende denk ik dat ik weet hoe ik Mal kan ontwaken. Dan is het enige probleem jouw boeien.'
'En hoe we hier wegkomen' vulde ze Ben aan.
'En dat ja. Kan je ze niet open maken met een spreuk?'
'Nee ze heeft ze juist gesloten met een spreuk.'
Dan wordt dat dus harde mankracht.
'Ik ben zo terug' Ben stond op en sloop haar kamer uit. Hij liep de trap af en opende de deur naar de tuin. Voorzichtig liep hij naar de schuur en vond daar wat hij zocht.
Een schep.
Met de schep in zijn hand begon hij aan de terugweg naar boven. Op de heenweg had hij het geluk niemand tegen te komen, maar op de terugweg had hij niet zo'n geluk.

Ben wilde net de hoek omlopen de gang van Adelaides kamer in, toen hij fataal tegen Maleficents rechterhand op botste.
Hij verloor zijn grip op de schep en die kletterde met veel lawaai op de massief stenen vloer.
Harold maakte zijn blik los van de gevallen schep en vestigde zijn aandacht op Ben.
'Binnen aan het tuinieren?'
Zijn stem droop van sarcasme en hij hief zijn hoofd neerbuigend.
Snel bedacht Ben een antwoord.
'Nee deze schep moet gerepareerd worden en ik wilde even wat gereedschap uit een oude kamer halen, goededag.'
Ben knikte met zijn hoofd, pakte zijn schep op en liep gauw verder, zodat de man geen vragen zou stellen.
Harold bleef met een verbaaste blik achter, maar vervolgde zijn weg en vergat het voorval met Ben.

Eenmaal bij Adelaides kamer aangekomen, kon Ben zijn zenuwen maar moeilijk onderdrukken.
'Aan de kant Adelaide.'
Adelaide stond op van haar bed en liep naar de andere kant van haar kamer.
Ben liep naar haar bed en hield de rand van de schep vlak boven het gedeelte waar de ketting was vastgemaakt aan het bed.
Hij hief de schep boven zijn hoofd en liet hem met veel geweld neerkomen op de sluiting.
De klap vernietigde de betovering en de ketting schoot los van het bed.
De ketting werd door de klap strak gesponnen en trok Adelaide onderuit. Ze viel met een harde smak op de grond en alle lucht werd uit haar longen geblazen.
Kreunend lag ze met haar knieën opgetrokken op de grond.
Ben snelde naar haar toe en keek of ze ernstig gewond was.
'Het gaat wel, ik heb even een minuutje nodig.'

Toen Adelaide enigszinds was aangesterkt stond ze op en liep ze Ben. Met een spreuk die ze nog kende van vroeger had ze de ketting los weten te krijgen, nadat de magie was verdwenen.

'Klaar voor?'
'Klaar voor.'