Evil Returns (Disney Descendants Deel 3)

Hoofdstuk 5

Het feest ging door en iedereen was blij, maar Mal bleef op haar hoede. Was haar moeder op de een of andere manier terug? Dan waren de poppen aan het dansen. Was iemand van het eiland ontsnapt net als Uma?
Ze wist het niet meer.
Iemand was in haar gedachten gekropen en had met haar gevoelens gespeeld. Ze zou nooit zomaar opgeven en weggaan. Ze besloot een rondje in de zaal te lopen, om te kijken of iemand zich verdacht gedroeg. Toen haar rondje op niks uitliep, ging ze maar terug naar hun tafel. Inneens dook iemand voor haar op.
Het was Adelaide. 'Gaat alles goed Mal je lijkt een beetje afwezig?' vroeg ze.
Mal keek Adelaide met een schuin hoofd aan. Weer besloop haar dat rare gevoel. 'Gewoon een beetje moe' besloot ze te antwoorden.
Adelaide keek haar aandachtig aan met haar donkergroene ogen. Mal begon zich wat ongemakkelijk te voelen, maar kon haar blik simpelweg niet van die van Adelaide losmaken.
'Weet je zeker dat je wil blijven?' vroeg ze. 'De mensen willen je hier niet.'
Haar ogen begonnen te gloeien.
Ze hadden Mal in hun macht.
Ze kon geen kant op.
Het was als een betovering.
Alle beelden van afgelopen weken stroomden terug in haar hoofd. De reden waarom ze weg wilde. Mal hapte naar adem, maar kon nog steeds niks doen. Abrupt werd de betovering verbroken toen Ben haar aanraakte. Het kwam als een schok, maar inneens was ze weer bij haar positieven. Ze draaide zich om, maar Adelaide was al verdwenen. Zij was het.

'Ahum, mag ik iedereens aandacht?'
Ben keek haar verrast aan en Mal draaide zich om. Haar adem stokte in haar keel toen ze het zag. Adelaide stond op het podium en wilde wat zeggen.
'Ik wil iedereen hier graag vertellen, wat een sukkel jullie koning is.'
Geschokt keken mensen rond en Bens gezicht leek wel uit steen gehouwen. Hun reacties toverde een glimlach op het gezich van Adelaide. Dit was precies zoals ze het graag zag.
'Haal haar daar weg.' zei hij tegen zijn toezichthouders.
Ze liepen richting het podium tot ze plotseling niet meer konden bewegen. Een groene gloed kronkelde van hun benen tot over hun armen. Met een ruk draaide hij zich om naar Mal, maar zag dat zij het niet was.
'Je kan proberen wat je wil Ben, maar het is al te laat.' Adelaide.
Mal zag haar grijnzend op het podium staan, met groene lichtgevende ogen en een gloeiende groene damp om haar silhouette. Adelaide zag Mal kijken.
'Hallo Mal. Herrinner je je mij nog?' Mal snapte er niks meer van.
Ze stormde naar voren. 'Waar heb je het over?!' Gilde ze bijna.
'Je stelt me teleur Mal. Ik had verwacht dat je het ondertussen wel doorhad.'
Nog steeds snapte Mal er niks van. Ben kwam naar haar toe.
'Waar heeft ze het over?' 'Geen idee!' schreeuwde Mal.
'Ik was het.' galmde Adelaides stem door de zaal.
'Ik plantte die ideeën in je hoofd. Ik zorgde ervoor dat je terug zou willen gaan. Als je stomme vriend geen roet in het eten had gegooid, was het nog gelukt ook. Zonder jou in de buurt zou ik gewoon mijn gang kunnen gaan. Ik zal je dus alsnog moeten elimineren.'
Ben ging beschermend voor Mal staan wiens mond was opengezakt van verbazing. Dus ze had gelijk gehad, er was met haar gesold.
'Hoe ben je ontsnapt?' Vroeg Ben haar.
Hij had zijn kalmte enigzinds hervonden. Adelaide focuste zich op Ben en hield haar hoofd een beetje scheef.
'Gekkerd ik kom niet van het eiland, ik ben in de buitenste ring van Auradon opgegroeid en hier geboren.'
'Ik snap het nog steeds niet.' was Ben zijn antwoord.
'Wie ben je?' denderde Mal ertussendoor.
Adelaide grijnsde akelig.
'Mal, ik ben je zus.'