Confessions of being a Gryffindor: year 1 ~ Dutch Harry Potter fanfic

Proloog

Farrah liep naar de tuin, die bezaaid was met struiken. Haar landhuis was veel te groot naar haar wens, maar haar vader vond het zelfs te klein. Over twee dagen zou ze niet daar, maar in de kerkers van Zwadderich zitten, zoals haar hele familie had gedaan.

'Hallo meneer Malfidus', zei Farrah de volgende morgen wanneer ze de woonkamer binnenkwam.

'En, ben je er klaar voor?' vroeg Draco.

'Zo klaar als een kontje', zei ze opgewekt. 'Loop je even mee door de tuin?'

'Ja, natuurlijk.'

'Heb je Lucy nog gezien?' vroeg ze nonchalant. 'Ze heeft me niet meer gesproken sinds vorige maand.'

'Nee, haar moeder liet me niet binnen', zei Draco treurig. Farrah knikte.

'Heb jij al eens nagedacht over... over...', zei Draco verontrust.

'Dat wij niet in Zwadderich terechtkomen?' vroeg Farrah. Hij knikte en Farrah vervolgde: 'Nee, die kans is zo klein. Maak je niet druk, je zult vast in Zwadderich ingedeeld worden.' Malfidus keek niet erg gerust.

'Farrah', zei hij maar ze onderbrak hem al. 'Draco, het komt wel goed.' Ze liepen terug naar het huis. In de hal hoorden ze Lucius zacht mompelen: 'En die Arthur Wemel zouden ze ook direct de laan uit moeten sturen...' Hij zag hen staan en schraapte zijn keel luid. 'Bedankt voor de thee, Barney. We moeten maar weer eens gaan, de laatste spullen kopen voor het schooljaar begint. Kom Draco', zei hij en ze liepen naar de haard, waar ze afscheid namen. Ze namen wat brandstof, zeiden 'huize Malfidus' en verdwenen.

'Mag ik even bij Lucy langsgaan?' vroeg Farrah nonchalant. Ze wilde graag weten waarom ze Draco niet binnenlieten.

'Als je maar voor het eten terug bent', antwoordde haar vader en hij liet zich in zijn bureaustoel zakken.

Even later klopte ze op de roestige deur van huize Sparks en deed mevrouw Sparks open.

'Sorry, maar ik zal je terug weg moeten sturen..', zei ze en ze probeerde de deur dicht te doen maar Farrah zette haar voet tussen de deur.

'Als ik haar nu niet kan zien, gaat ze morgen ook niet naar Zweinstein.' Mevrouw Sparks twijfelde even maar liet haar toch binnen.

'Ze is boven', zei ze en ze verdween in de keuken. Farrah liep met grote passen naar de marmeren trap en keek naar de schilderijen op de muren. Af en toe zag je tovenaars wandelen door de lijsten en praten met anderen.

'Binnen', hoorde ze Lucy zacht zeggen. Farrah liep naar binnen en keek haar aan. Ze had opgezwollen ogen en ze zag er vermoeid uit. 'Ik dacht al dat je zou komen.'

'Ik was eerder geweest als je me binnen liet', antwoordde Farrah een beetje gepikeerd. Ze zag Lucy schuldig kijken en vervolgde gauw: 'Je kunt het me echt vertellen hoor, ik ga je niet uitlachen ofzo.'

'Je zou het niet begrijpen', zei ze zuchtend. 'Jij weet het gewoon zeker.'

'Wat weet ik zeker?' vroeg Farrah nieuwsgierig.

'Dat je.. Dat je bij Zwadderich komt, nou goed. Ik heb ongeveer vijfentachtig procent kans dat ik in Ravenklauw terechtkom', zei ze grimmig. Farrah moest dit nieuws even laten bezinken voor ze antwoorde.

'Weet je Lucy, Malfidus is daar ook bang voor, je zult het vast geweldig doen, in welke afdeling dan ook', zei Farrah troostend.

'Ja vast', zei Lucy sarcastisch.

Misschien hadden Malfidus en Lucy wel gelijk, wat als ze niet in Zwadderich terechtkwam?