Confessions of being a Gryffindor: year 1 ~ Dutch Harry Potter fanfic

Hoofdstuk 3

Hermelien kwam de slaapzaal binnen en pakte haar tas in met haar boeken.
'We hebben je brief meegenomen, voor het geval dat..', zei ze maar Farrah onderbrak haar al.

'Ik verbrand hem zo.' Hermelien knikte en dacht na.

'Ga je... eh.. ga je antwoorden op die brief?' Farrah keek even verdrietig en antwoordde dan.

'Ik weet het niet, Hermelien. Mijn ouders walgen van me en in de vakanties moet ik hier blijven. Niet zo'n makkelijke keuze.' Ze liep naar de spiegel en zag tot haar eigen afschuw dat haar gezicht er verschrikkelijk uitzag.

'Hermelien, weet je toevallig een spreuk die me er een beetje beter uit laat zien?' Ze draaide zich om en keek Hermelien aan.

'Nee, maar ik hoorde Belinda praten over een geweldige crème. Misschien moet je even vragen of je die kunt lenen.' Farrah knikte en liep de slaapzaal uit, op weg naar de leerlingenkamer.

De eerste dag verliep rampzalig. Hermelien bleek een magisch wonder te zijn en Sneep liet al uitschijnen dat hij een hekel had aan Harry. Ze hadden al huiswerk gekregen voor drie vakken en Hermelien irriteerde alle Griffoendors met het feit dat ze maar dertig centimeter perkament mochten schrijven voor het opstel van Sneep.

'Nu moet ik een heleboel belangrijke informatie schrappen.'

Draco en Lucy gingen alleen nog maar met hun afdeling om en Draco keurde haar geen blik meer waardig sinds de brief van haar ouders. De weken vlogen voorbij en al gauw stond hun eerste vliegles op het programma. Op een donderdagavond hingen ze het blad met de vlieglessen op en jammer genoeg moesten ze die lessen ook nog eens met de Zwadderaars doen.

Wanneer het zo ver was liepen de Griffoendors het stenen bordes op en wachtten ze op madame Hooch. De Zwadderaars kwamen aanlopen en tot Farrah's genoegen keek Malfidus niet zo vrolijk. Na een paar minuten kwam madame Hooch aangelopen. Iedereen ging om een bezem staan en ze deed voor hoe je hem in je hand kreeg.

'Omhoog!' riepen de leerlingen luid. Alleen de bezems van Farrah en Harry kwamen ook effectief omhoog . Hermelien, die normaal alles goed kon, lukte het zelfs niet. Vervolgens deed madame Hooch voor hoe je moest opstappen en afstappen. Iedereen ging klaarstaan en maakte zich klaar om op te stijgen

'Oké, op drie stijgen jullie op en landen jullie terug. Iedereen klaar?' riep madame Hooch luid over het schoolterrein.

'Eén, twee dr-' Marcel Lubbermans vertrok al op twee en schoot minstens tien meter de lucht in. De Zwadderaars lagen te rollen van het lachen, maar Marcel leek met de seconde misselijker te worden. Hij maakte verscheidene salto's en koprollen in de lucht.

'Lubbermans, kom onmiddellijk naar beneden!' Maar tevergeefs, het leek er zelfs op dat Marcel nu nog hoger vloog. Uiteindelijk besloot Marcel's bezem dat hij hem niet langer wilde dragen en dook Marcel zo steil naar de grond dat ze bang waren dat zijn neus geplet zou worden met de klap maar toen hij nog maar één meter van de grond verwijderd was, trok hij zo snel op dat de leerlingen opzij moesten springen. Hij schoot weer omhoog en bleef met zijn gewaad hangen aan een ijzeren pin. Madame Hooch hield haar toverstok in de aanslag en duwde de leerlingen opzij zodat ze niet onder Marcel zouden staan.

'O jee', mompelden Hermelien en Farrah tegelijk. Net op dat moment scheurde Marcel's gewaad en viel hij naar beneden. Madame Hooch stormde naar Marcel en mompelde wat tegen hem.

'Iedereen blijft staan waar hij staat, ik breng Lubbermans even naar de ziekenzaal.' Ze tilde Marcel op en verdween over het zonovergoten bordes. Farrah draaide zich om en keek hoe Malfidus Marcel's geheugensteen opraapte.

'Hier heb je dat stomme ding van hem.' De Zwadderaars grinnikten luid.

'Geef terug, Malfidus', zei ze boos. Malfidus keek haar aan en grinnikte nog luider.

'Jij vuile bloedverrader, hoe durf je tegen me te praten.' Korzel en Kwast lachten wat onzeker.

'Laat haar met rust en geef het terug, Malfidus', zei een stem achter Farrah. Ze keek om en zag Harry staan, nog met zijn bezem in z'n hand.

'Oh, neem jij het op voor deze vuile bloedverrader? Natuurlijk, je bent er zelf ook één, met die smerige modderbloedjesmoeder van je.' Hij grinnikte kort en stapte op zijn bezem.

'Ik denk dat ik hem ergens ga verstoppen voor Lubbermans.' Hij steeg op en maakte een paar rondjes.

'Wat is er Potter? Bang van hoogtes?' vroeg hij schaapachtig. Harry stapte op zijn bezem en ondanks Hermelien's pogingen om hem tegen te houden, steeg ook hij op. Farrah nam ook een bezem en zette zich af tegen de grond. Hermelien kon een zucht niet onderdrukken en riep hen nog na dat Madame Hooch hen had bevolen te blijven staan. Farrah steeg hoger, tot ze op de hoogte van Harry en Malfidus was. Harry wenkte haar en ze ging naast hem vliegen.

'Achtervolg jij hem? Dan probeer ik die geheugensteen te pakken.' Ze knikte en dook zo vlug op Malfidus dat hij nog maar net op tijd reageerde. Harry volgde hen en cirkelde onder hen.

'Ik dacht dat je wel wat meer in je had dan dat, Jones.' Malfidus lachte vals en kreeg Harry in de gaten. 'Ha Potter, ben jij er ook nog?' Farrah versnelde en sneed Malfidus de pas af. Door die plotselinge wending, liet Malfidus de geheugensteen vallen en stopte Farrah abrupt. Harry daarentegen zag de steen vallen en dook er zo snel op af, dat ze bang was dat hij niet op tijd optrok. Eén meter boven de grond deed hij dat toch en hield hij de bol stevig in zijn hand geklemd. Farrah dook ook naar de grond en klopte Harry op z'n schouder.

'Dat was echt een mooi staaltje vliegkunst.' Hij glimlachte van oor tot oor en ze stegen terug op hun bezem, vliegend naar de andere Griffoendors en Zwadderaars. Ze juichten en klapten en zelfs Hermelien leek blij te zijn.

'Potter, Jones meekomen.' Professor Anderling kwam aanlopen. Ze zag er woedend uit. 'Jullie hadden je nek wel kunnen breken. Nog nooit - in heel mijn carrière.'

'Ik heb jullie nog gewaarschuwd!' siste Hermelien hen nog na.

'Excuseer, professor Krinkel. Zou ik Plank even mogen lenen?' vroeg professor Anderling aan professor Krinkel. Vroeg ze nou om een plank?

'T-t-tuurlijk, Minerva.' Een jongen stond op en liep naar hen toe. Ze liepen naar de binnenplaats en Harry keek Plank verwachtingsvol aan.

'Plank, dit zijn Farrah Jones en Harry Potter. Je nieuwe jager en zoeker.' Harry keek professor Anderling niet-begrijpend aan.

'Ik heb ze zien vliegen, ze zijn echt geweldig. Geef hen dit weekend al maar een extra training. Ik wil de zwerkbalcup ook nog eens in mijn kantoortje hebben staan', zei ze opgewonden.

'Eh professor, training in wat?' vroeg Harry nieuwsgierig.

'Maar natuurlijk, het spijt me Potter. Soms vergeet ik dat je in de dreuzelwereld bent opgevoed. Zwerkbal, de tovenaarssport. Plank legt het verder wel uit, ik moet nog wat proefwerken verbeteren.' antwoordde ze.

'Maar hoe moeten we aan een bezem zien te komen?' vroegen Harry en Farrah in koor.

'Dat regelen we nog wel, ik moet er nu echt vandoor. Veel succes.' Ze knipoogde en liep met grote passen terug naar haar kantoortje.