YALNIZ ✔️

yirmi dört

10k olmuşuz ! Hepinize teşekkür ederim. Harikasınız.
Multi: Ömerrr

Ateş'le arabaya ilerlerken hala ağlıyordum. Elimdeki zarfı sıkı sıkı tutuyor. Her şeyimle ona sahip çıkıyordum. Arabaya biner binmez Ateş gaza basmıştı. Ne olduğunu o hiç anlamamıştı ki ben bir kaç şey biliyordum.

"Abisi. Yani Ömer'in abisiyle İris'in annesinin arasında bir şey. Tam olarak ne bilmiyorum ama İris'in annesi,Ömer'in abisini tehdit ediyor. " Ateş'e kısa bir açıklama yaptıktan sonra sadece başını salladı. Aklında kim olduğunu tahmin etmek zor değildi. İris onun en yakın arkadaşlarından biriydi. Onun başına bir şey gelmesinden korktuğunu biliyordum.

"Erin,Burak'ı ara. Kemer'de bir evi var. İris'i de alıp oraya gideceğimizi söyle. Arkamızdan gelsin. "

"Tamam. " dedim ve telefonumu çıkardım. "Ayrıca Demir'i de ara. Ömer'i bizden daha iyi tanıyor. Sonuçta İstanbul'da birlikte zaman geçiriyorlardı. "

Bir dakikalık sadece ona baktım. Daha önce onu hiç bu kadar...ciddi görmemiştim ve sert...
Etkilenmem normal miydi bilmiyorum ama şu an gözüme adı gibi ateşli geliyordu. "Erin hadi !" Kendi dünyamdan çıkıp gerçeğe döndükten sonra yaptığım şeye kızarmadan edemedim.
"P-Pardon " deyip söylediği şeyleri yapmaya başladım.

"Alo !" İris'in sesini duymamla içim rahatlamıştı. "Alo İris ! İki dakika sonra seni almaya geliyoruz. Soru sorma. Sadece yap. Sana her şeyi açıklayacağım. " hızlıca konuşup direk yüzüne kapamıştım. Şimdi sıra Burak'ı aramaktaydı. Kulağıma tekrar telefonu götürüp açmasını bekledim.

"Ne var Erin ?"

"Neredesin ?"

"Nerede miyim ?" deyip gülmeye başladı. Gözlerimi devirdim. "Hatırlatırsam Ilgın'ı hala bulamadım. Onu arıyorum. Bazıları yerini söylemiyorda. " Yaptığı ima tabiki de bendim. Ilgın'ın yerini bilen tek kişi bendim çünkü. Onunla konuştuğumda kafasını dinlemek istediğini söylemişti. Burak'ı görmek istiyordu. Ama halası ve eniştesinden saklanmak zorundaydı. Ben onlara küçük bir notla gereken açıklamayı yapmış ve susmaları için para vermiştim.

"Ilgın annemin evinde."

"Ne ?"

"Adresi sana mesaj atarım. " dedim. Bir kaç saniye sessiz kalsada sonunda konuştu. "Bunu niye daha önce söylemedin ! " Tam ağzını bozup bana bağıracakken onu susturdum.

"Ateş'le senin Kemer'deki evine gidiyoruz. Ilgın'ı da al hemen gel. Çok önemli. "

Artık bu konu hayat memat meselesine dönmüştü.

Mısra...

Ona sarılmak dünyadaki en güzel şeymiş gibi hissettiriyordu.
Bana aşıktı. Beni sevdiğini söylemişti. Gülmeden edemedim. Kollarını benden ayırdığında ona baktım. Dudaklarıma doğru uzanıp beni uzunca öptü.

"Çok hızlı oldu. Ben-"

"Şşş" dedi beni tekrar öperek. "Biliyorum her şeyin bir zamanı var. "
Gülmeden duramıyordum şu an. Çok az bir korku vardı hala. Şimdi birazdan hepsinin bir şaka olduğunu söyleyecek diye ödüm kopuyordu.
Tam konuşacakken Demir'in telefonunun çalmasıyla kaşlarım sorgular bir şekilde çattım. Demir'in eli cebine gidip telefonu aldı ve kulağına götürdü.

"Efendim Erin ?"

Arayan Erin miydi ? Ne söylediğini duyamıyordum ama gelen seslere göre hararetli bir şeyler söylüyordu.

"Şimdi mi ? Kemer mi ? Tane tane konuşur musun ?"

Neler oluyor ya ?

"Ömer mi ? Tamam geliyorum. Tamam dedim !" Telefonu hızla kapattıktan sonraki cebine geri attı.