YALNIZ ✔️

yirmi bir

1 Aralık
İtiraf ettim...

Bana aşıktı.
Ateş bana aşıktı.
Ateş bana aşık olduğunu söylemişti.
Okulun popüler ve umursamaz çocuğu beni seviyordu.

İtiraf etmek berbattı. Ne hissettiğimi ona söyleyememek işkenceden farksızdı. Ama söyleyemezdim. Bu hikayenin sonu böyle değildi.

"Selam" Sarı saçları ve mavi gözleri güzel bir düzen içerisinde gözümün önüne gelirken ona hayranlıkla baktım.

"Selam" dedim sadece. Yanıma oturduğunda sırtını sıraya yaslayıp kafasını omzuma koydu. "Bütün okul bizi konuşuyor. "

"Okula iyi malzeme verdik desene" dedim gözlerimi devirerek. Bu söylediğime gülümsedi. Kafası omzumda ağırlık yapmışken bundan hiç rahatsızlık duymuyordum.

"Bazen seni daha önceden tanısaydım diyorum. "

"Beni zaten tanıyorsun. Hemde 9.sınıftan beri. "

"Ne demek istediğimi anladın " dedi kafasını kaldırıp bana baktı.

"Elbette anladım. " dedim. Bana öyle bakarken nasıl anlamazdım. Ya da bu sözleri ondan duyarken nasıl anlamamazlıktan gelebilirdim. Zaten bunu istiyordum. En başından beri.

Beni tanımasını.

"Selam nişanlılar !" Esra yanımıza gelip bize doğru döndüğünde sinirle nefesimi dışarı verdim.

"Ne istiyorsun ?" dedim gayet kibarca.

"Üf umrumda bile değilsiniz. Tabi aynı şeyi Azra için diyemeyeceğim. Her neyse benim gözüm daha yükseklerde."

"Neden geldiğini söyleyecek misin artık ?" dedim bıkınca. Esra'ya tahammül edemiyordum. Azra ismini duyunca gerilmiştim zaten.

"Ben sadece yarın antrenman olduğunu söyleyecektim. "

Voleybol takımında olduğumu bile unutmuştum. Sahi nasıl girmiştim takıma ben ?
Kesinlikle orada en kötü oynayan ben olmalıydım.

"Tamam. Şimdi gidebilirsin. "

"Görüşürüz aşk kuşları !" deyip saçını savura savura gitti.

"Fazla samimiydi. " dedi Ateş kaşlarını çatarak. "Kesin bir şey planlıyor " dedim bende.

Mısra...

Ona işkence çektirmek istiyor. Onu öldüresiye dövmek istiyordum. Demir beni öptüğünden beri kendimi hiç kendim gibi hissetmiyordum. Sanki bambaşka biri gibiydim. Nedensizce dalıyor ve beni öpüşü aklıma geliyordu.

Böyle saçma sapan bir şeyi bana nasıl yapardı.

Şu an önümde sırasında oturmuş Ömer ile konuşuyordu. Hiç bir şeyi umursamaması ve takmaması beni o kadar delirtiyordu ki !

"Sırma !" dedi çaprazında oturan kıza.

Sırma yüzünü ona dönerken Demir sırıtarak arkasına yaslandı. "Saçını mı kestirdin ?" diye sorunca tekrar Sırma'ya baktım. Saçında öyle büyük boyutta bir değişiklik ya da kesim yoktu. Kesse kesse kırıklarını kesmiştir.

"Ah Demir tek fark eden sensin !" dedi büyük bir mutlulukla. Demir bunu duyunca daha da mutlu oldu.
"Bu güzel " dedi etkileyici bir ses tonuyla.