Miranın Defteri

Ne yapayım ben şimdi ?

Sabah erken kalkıp ekmek arası yapmak üzere mutfağa geçtik ,kollarımızı sıvayıp domates doğradık, dolaptan taze peynir çıkardık .Ekmeğimizin arasına koyup afiyetle yemeye başladık.Hazırlanıp evden çıktık.İşe geçtik.Emine abla ikimizi görünce sevindi. "Hele şükür kızlar" diye laf attı. Müşterilerle ilgilendik bütün gün. Bir ara camdan baktım . Tilki gelmişti yan tarafta ki yeni iş yerine. Uğurun dediği doğruydu dün. Varlığından rahatsız oluyordum. Hissizlik sarıyordu beni elimi tuttuğunda,gözlerime baktığında. Camdan bakarken Asya geldi yanıma.

"Yanına gitmeyecek misin?" diye sordu

"Ben bir şey yapmayacağım ..O gelecek."

"Dün ki işittiklerinden sonra mı?" diye sordu.Ona döndüm gülümseyerek baktım.

"Evet dün işittiklerinden sonra"

İşimizin başına döndük.Çay koyduk kendimize .Pasta börek koyduk .Yedik içtik.Sohbet ettik.Akşama doğru Uğur ve Onur geldi yanımıza.Tilki girdi hemen peşlerinden içeri.Onur ve Uğuru görünce elini yumruk yaptığını gördüm. İki bardak çay aldı ve iş yerine gitti.

"Konuşmuyorsunuz galiba?" diye sordu Uğur bana bakıp

"Dün söylediklerim ağrına gitmiştir"

"Belki de yanına konuşmak için gelmişti beni görünce vazgeçti"

"Bana göre hava hoş isterse gelmesin"

"Gözden çıkardım diyorsun"

"Çoktan"

Ve çok geçmeden dışarıda motor bisiklet durdu. Kaskını çıkarınca kullananın kız olduğunu anladık.Tilki de çıktı dışarı .Kızla bir sarmaş dolaş .Baya bir süre sarılı durdular.Kız öpmeye doymadı bunu .Bir gösteriler falan.Ben seni nasıl sevdim acaba diye durup düşündüm orada.Rezil herif diye saydırdım içimden.Arkamı döndüğümde Uğur duruyordu karşımda.

"Ne yapayım ben şimdi?" diye söylendim sandalyenin tekini çekip oturdum .

"Mira buna bir son verebilirsin hemen şimdi.Ya da gel benimle .Bitmedi mi zaten saatiniz?" diye sordu

Kafa salladım evet anlamında .Çantamı aldı .Asya da çantasını aldı .Emine abla da izin verdi ayrıldık oradan birlikte.El ele .Tilkinin gözünden kaçar mı? Bakışları bir anda parladı. Alev aldı resmen o derece.Peşimizden gelecek gibiydi ama kızı da bırakamıyordu.

Onurun arabasına bindik ve hızlıca uzaklaştık.Apartmanın kapısına geldik gelmesine ama durmadan rüzgar gibi uçtuk .

"Ne oldu?" diye sordu Asya

"Arkamızda" dedi Onur şoför koltuğundan

"Kim?" diye sorduk aynı anda Asya'yla .Uğur bize baktı . "Tilki"

Arkaya döndüm şöyle göz ucuyla baktım . Doğruydu. Tilki arabasıyla hemen peşimizdeydi. Otoyola çıktık .Bu başladı bizi sollama hareketlerine.Saçmaladı resmen. Ataşehir' e girdik.Sollama hareketlerine Onur dayanamadı .Arabayı çekti sağa .O da tam önümüzde durdu.Uğur bunu arabadan indirdi yakasından tutup,bir yumruk salladı buna aklı uçtu o an.Bizde indik arabadan.Ayırmaya çalıştık ama nafile tabi. Olduğum yerde bas, bas bağırasım geldi o an. Sonra kendime niye bağırmıyorum ki diye sordum. "Yeter" diye bağırdım . Olduğumuz yer inlemişken bizimkiler durdu bana baktı .

"Uğur gidelim lütfen yeter" dedim

Uğur, Tilkinin yakasını bıraktı.Yanıma geldi.Asya arabaya bindi Onurda .Uğur şoför koltuğuna geçti. Ben de tam binecekken Tilki kolumdan tuttu durdurdu. Kaşı yarılmıştı yüzü gözü dağılmıştı.

"Mira. Konuşalım lütfen"ndedi

"Konuşacak bir şey yok" dedim .Bak bak bendeki laflara bak .Nasıl rol yapıyorum çocuğa orada.

"Sorun ne?" diye sordu . Hemen peşinden "Az önce ki kız değil mi?" diye sordu

"Banane bugün ki kızdan. Senden..Sen böyle devam et"

"Mira konuşalım . Lütfen. Mira" derken ben çoktan arabaya binmiş gitmiştim bile.

Kafeteryaların birinin önünde durduk. Oturduk orada bir de çay içtik beraber. Asya bir ara bana baktı dikkatlice.

"Mira. Ağır oldu gibi biraz"

"Az bile oldu. Vicdan yapmamıza gerek yok" dedim kararlılıkla

Orada biraz oturduktan sonra eve geçtik. Asya telefonda İzmirliyle konuşuyordu ,ben de yorgunluktan yatağıma girdim . Vücut yorgunluğu değil de daha ziyade kafa yorgunluğuydu .