Miranın Defteri

Hak etmeselerdi bunları yapmazdık

Bu sabah Kenan bizi evden aldı ve kahvaltıya gittik .Üsküdar sahilinde kafeteryalardan birine.Hava güzeldi kahvaltımızı yaptıktan sonra sahilde beraber yürüdük.Bir an çiftleri yalnız bırakmalıyım diye düşündüm.Yanlarından uzaklaştım biraz yürüdüm.Telefonda bakınırken önüme bakmayı unutmuşum liseden arkadaşım Niyazi'yle çarpıştım. Oturduk bir banka sohbet ettik. Asya ve Kenan yetişmişti bana . Yanımıza geldiler. Niyazi'yle Kenan'ı tanıştırdık. İkisi de yalandan yere memnun oldum falan dedi ama anladık içlerindeki fırtınaları. Bu Niyazi lisenin başlarında Asya'ya çıkma teklifi etmişti Asya kabul etmemişti. Çocuk ta o gün bugündür bizim kıza yanıktı. Ama şimdi söylediğine göre bir kız arkadaşı varmış. Söylediğine göre dedim bu düzmece de olabilir Asya'nın da yanıma geleceğini söylemiştim erkek çocuk sonuçta yani gururu incinsin istememiş olabilir.

Neyse orada ayrıldık Niyazi'yle. Giderken "Bir daha görüşelim hep beraber" dedi. "Hep beraber" Yani Asya'yı da kastediyor. Neyse ben olur dedim yinede. Arabaya binip eve geçtiğimizde Tilki kapıda bekliyordu. Kenan bunu görünce ne oldu falan diye sordu. Boşver dedi anlatmayı erkeklik gururuna yediremedi. Dibime geldi Mira konuşmamız gerek falan dedi . İçeri girdik . İkimiz balkona geçtik. Kenan ve Asya'ysa salonda takılıyordu . Balkonun kapısını kapadım. Oturdum sandalyeye. "Seni dinliyorum" dedim soğuk bir tavır ve ses tonuyla.

"Seni çok özledim"

"Bunu söylemek için mi geldin?" diye sordum

"Hayır . Dikkat ediyorum da Asya,Kenan'a iyi davranıyor"

"Kenan'la aralarında bu davranışını hafifletici bir durum var"

"Bizim yok mu?"

"Var mı sence Mert?"

"İlk defa ismimle hitap ettin ..Anlamıyorum ben gerçekten Mira"

"O zaman şimdi git . Anlayınca gel. Özür dilemek için gel .. Anlamıyorum demek için gelme" dedim ayağa kalktım içeri girecektim .Kolumdan tuttu .Kendine çevirdi.

"Mira ..Tamam .Bu zamana kadar yaptığım her şey için özür diliyorum senden"

"Bir günde bütün yaptıklarını affedecek miyim yani? Bunu mu istiyorsun?"

"Ne yapayım Mira ?Ne yapmamı istiyorsun söyle onu yapayım?"

"Bunu bilmiyorsan .Yapma gerek yok ne seni ne özrünü istiyorum" dedim . İçeri girdim. Odaya kapattım kendimi. Yalandan kapıyı kilitledim. Kulağımı kapıya dayayıp konuşmalarını dinledim.

Asya konuşuyordu. Şimdi git biraz süre ver ona da kendine de .Uygun zamanda konuşursunuz diyordu.Ve kapının kapanma sesi duydum.Ardından Kenan da çıktı.Bende odadan çıktım.

Gülümseyerek baktım. "Çekeceği var elimden demiş miydim ?" Çekyata attım kendimi. Asya mısır patlattı .Film açtık .Hatta Onur ve Uğuru da çağırdık.Beraber film izledik.Uğur balkona çıktı elinde birayla .Bende peşinden çıktım .

"Keyfin kaçtı senin?" diye sordum .Yanına oturdum.

Döndü bir baktı bana sonra "Senin yüzünden" dedi. Gülümsedim . "Ben ne yaptım?" diye sordum

"Ne yaptığını gayet iyi biliyorsun"

"Hayır .Sana ne yaptığımı bilmiyorum"

"Bana bir şey yapmıyorsun .Kendine yapıyorsun Mira"

"Yine başlamasak mı diyorum ?"

Tilki konusunu açacaktı yine. Konuyu açmadan kapatmasını istedim. Uzaklara daldı. Kapattığını zannettim konuyu.

"Sen o çocuğu hayatından def etmeden bana huzur yok Mira.Sanane diyeceksin belki haklısın ama dostun olarak söylüyorum bunu.Çok iyi ve hayata sımsıkı bağlı bir kızsın .Yapma bunu" dedi

"İyi düşüncelerin ve dostum olarak beni düşündüğün için teşekkür ederim ama gerçekten çok sürmeyecek bu durum zaten . Çok değil bir müddet süründüreceğim onu yaptıklarını yapmadan bitirmek istemiyorum"

"Peki. Umarım ne yaptığını biliyorsundur . Umarım zarar gören sen olmazsın" dedi birasını aldı yudumladı .c "Her ne yaparsan yap arkandayım bunu da bilmeni istiyorum" diye de ekledi

Gülümsedim. Teşekkür ettim . Böyle dostlar her zaman çıkmıyor insanın karşısına.Çıkmışken yaptığı her şey için teşekkür etmek gerek .En azından benim fikrimce böyle olmalı.

Saat geç olmuştu .Onur ve Uğur evlerine gittiler.Asya'yla balkona geçtik .Biraz oturduk.

"Asya .Kenan hakkında ne yapmayı düşünüyorsun?" diye sordum

"Ona biraz fazla yüz veriyormuş gibime geliyor.Bu aralar biraz kendimi geri çekmeyi düşünüyorum. Bilmiyorum ne kadar becerebilirim.Sen ?"

"Gördüğün gibi ben şuan süründürme aşamasındayım. Ondan sonrasına bakacağım artık ne olacak ne yapacağım falan"

"Anladım. Mira biz şimdi böyle şeyler yapıyoruz ya hani"

"Evet"

"Yapmasak mı?" diye sordu

"Asya ..Bize önce ümit verip sonra peşlerinden koşturduklarını unutmadın değil mi? Biz nasıl unutmadık onların da o küçük beyinlerine sokacağız bunu.Gel deyince gelecek,git deyince gideceğimizi zannetmesinler"

Bir süre sesini çıkarmadı. Yaşadıkları geçti aklından belki kim bilir sonra bana kararlı bir ifadeyle baktı.

"Hak ediyorlar. Hak etmeselerdi bunu yapmazdık"

"Evet"

"Tamam" dedi . Omzuma koydu başını. Öyle biraz oturduk orda .

"Yatalım mı artık?" diye sordum

"Olur, tamam ama süt içmeden olmaz"

"Kuzum saat geç oldu süt içmesek mi bu gecelik ?"

Saate baktı telefonunun ekranından. Sırıttı . "Evet olabilir ama bu gecelik"

"Tamam" dedim. Gülüştük odaya geçerken .