... Him...

Κεφάλαιο 27

<<Και τι σκοπεύεις να κάνεις αυτή τη μέρα? Ω Θεέ μου! Είναι τα πρώτα σου γενέθλια με σχέση!!! Αχ, θα είναι τόσο τέλεια.>> άρπαξε η Στέλλα μία χούφτα ποπ κορν απο το μπολ και άρχισε να τα τρώει ένα ένα σαν κυρία.

<<Τίποτα το τόσο ιδιαίτερο. Σκέφτομαι να τους καλέσω απλά για καφέ ή ποτό έξω. Αυτό.>>

<<Το ξέρεις ότι είναι σε δύο μέρες έτσι? Δεν τους έχεις πει τίποτα τις φορές που τους είδαμε.>>

<<Οχου θα τους πω τώρα! Είμαι σίγουρη ότι είναι δίπλα μαζεμένοι. Τόση φασαρία μόνος του ο Νίκος δεν την κάνει.>> σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι.

<<Τι εννοείς όλοι τους?! Δηλαδή...και ο...>> γούρλωσε τα μάτια.

<<Ναι και ο...>> βγήκα από το σπίτι και χτύπησα το κουδούνι του Νίκου. Η Στέλλα από πίσω μου μέχρι να ανοίξει η πόρτα έφτιαχνε μαλλί και έδιωξε ότι είχε πέσει πάνω της από ποπ κορν.

<<Οπα κορίτσια. Τι έκπληξη είναι αυτή? Περάστε μέσα.>> άνοιξε τη πόρτα για να περάσουμε. <<Τιιιι σας φέρνει στα λημέρια μας?>>

<<Εμ, απλά ήθελα να σας καλέσω μεθαύριο που είναι τα γενέθλια μου για καφε ή ποτό. Ό,τι προτιμάτε.>> κοίταξα τον Πέτρο. Πως να μην το κάνω δηλαδή? Ακόμα και με τις φόρμες του είναι τόσο ωραίος. Τα μαλλιά του είναι λίγο ανακατα και τα χείλια του έχουν ένα ροζ απαλό χρώμα που με προκαλούν να τους ορμήξω. Και αυτές οι φακίδες για κάποιο περίεργο λόγο φαίνονται πιο έντονα τώρα. Πφ, ακόμα και η στάση που κάθεται με το χειριστήριο στο χέρι είναι...αχχχχ.

<<Λίζα?>>

<<Ε, ναι? Τι? >>

<<Είπαμε οκ. Τι ώρα? >>

<<Εμ, 7?>>

<<Εντάξει.>> είπε ο Νίκος και πηγε προς τον καναπέ. <<Θα έρθετε ή θα συνεχίσετε να κάθεστε σαν παγοκολωνες? >> έπιασε και αυτος το άλλο χειριστήριο και άρχισε μία βαβούρα από πυροβολισμους και εκρήξεις.

<<Όχι δεν χρειάζεται...εμ, πάμε τώρα.>> γύρισα προς την Στέλλα αλλά με την άκρη του ματιού μου έπιασα μία κίνηση από τον Πέτρο.

<<Ακόμα δεν ήρθατε. Γιατί δεν κάθεστε?>> ρωτησε ο Πέτρος.

<<Μην σας ενοχλούμε στο παιχνίδι σας.>>

<<Εγώ δεν παίζω.>> απάντησε ευδιάθετα ο Αλέξης.

Α κατάλαβα...γι αυτό είναι τόσο ήσυχη η Στέλλα τόση ώρα.