... Him...

Κεφάλαιο 38

Τελικά άντεξα και έφαγα παραπάνω από ότι πίστευα ότι θα αντέξω. Αλλά φυσικά αυτό δεν έχει καμία σημασία...γιατί τώρα δεν έχω την έγνοια ότι πρέπει να φαω λίγο μη με δει το αγόρι μου σαν τοφαλος. Και αυτό φυσικά γιατί δεν έχω τον Πέτρο πλέον. Ωωωω! Είναι συνέχεια στο μυαλό μου γαμωτο!

Πέρασαν οι μέρες με εμένα να τον σκέφτομαι ασταμάτητα. Ακόμα και τη σκηνή του φιλιού του με τη Μαίρη σκεφτόμουν και πλέον δεν αηδιαζα και τόσο. Πιο πολύ μου έλειπε το φιλί του και τκ άγγιγμά του.

Και επιτέλους ήρθε η στιγμή που θα αποχαιρετησουμε αυτό το αναθεματισμενο έτος και θα έρθει ένα καινούργιο ελπίζοντας με καλύτερες στιγμές. Εξάλλου, έχω και έξοδο σήμερα. Μετά την αλλαγή κανονίσαμε κλαμπ με τα παιδιά και περιμένω πως και πως να βγω, να πιω και να χορέψω.

<<Ένα λεπτό έμεινε αγάπη μου, σε παρακαλώ χαμόγελα λίγο. Μην σε βρει ο χρόνος κατσουφιασμενη οκ? >> μου χαιδεψε λίγο την πλάτη και με σήκωσε από τον καναπέ. Τα πόδια μου τα νιώθω τόσο βαριά που πραγματικά θέλω να πέσω πίσω στο μαλακό μαξιλαράκι και να μείνω εκεί για πάντα.

Όλοι ξεκίνησαν να μετράνε αντίστροφα με μια τέτοια χαρά...πραγματικά αυτό δεν το ένιωσα εγώ ποτέ με την αλλαγή. Είναι κάτι που απλά, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιαζομαι. Οκ αλλάζει ο χρόνος, υπέροχα, αλλά η σκηνή που ακολουθεί μετά με τα φιλιά και τις αγκαλιές και όλα αυτά...ε, είναι απλά κουραστικό. Ουσιαστικά τίποτα δεν αλλάζει εκείνη την ώρα. Η ζωή μας συνεχίζει κανονικά και τίποτα μα τίποτα δεν έχει αλλάξει. Απλά ελπίζουμε να κάνουμε την καινούργια χρονιά καλύτερη από την προηγούμενη.

<<Δέκα....εννιά....οχτώ....εφτά...>> φωνάζουν όλοι ταυτόχρονα.

Πάω αναγκαστικά με τον ρυθμό τους και περιμένω απλά να περάσει η ώρα για να βγω με την παρεα μου.

<<Καλή Χρονιά!!!>>

Ε, και κάνουμε τις γνωστές κινήσεις όπως πάντα. Αγκαλιές, φιλιά, ευχές, μιλάμε στο τηλέφωνο με οποιονδήποτε συγγενή δεν είναι εδώ αλλά σε άλλο σπίτι....και φυσικά κόβουμε τη βασιλόπιτα.

Πριν καν προλάβω να παρω το πιάτο στα χέρια μου ακούω έναν ήχο από το κινητό μου. Πηγαίνω προς τα εκεί και το ανοίγω να δω τι....ω. Μήνυμα από τον Πέτρο.

Καλή Χρονιά Λίζα. Δεν θέλω να σε πιέσω σε κατι απλά είναι κρίμα να μπει η χρονιά με εμάς μαλωμένους. Το ξέρω ότι είναι ίσως αργά τώρα αλλά δεν μπορούσα να μη σου δώσω τις ευχές μου...να έχεις λοιπόν μια υπέροχη χρόνια, και ελπίζω με περισσότερα χαμόγελα. Γιατί σου πάει να χαμογελάς.