... Him...

Κεφάλαιο 28

<<Οκ νομίζω ότι είναι η ώρα να την κάνουμε εμείς.>> σηκώνεται η Στέλλα από τον καναπέ.

Γιατί άρχισα να αγχώνομαι τώρα?

<<Ναι. Θα σε πάω σπίτι.>> σηκώθηκε και ο Αλέξης.

<<Τα λέμε. Και πάλι χρόνια πολλά! >> με αγκάλιασε η Στέλλα και φύγανε μαζί με τον Αλέξη.

Ωραιαααα. Και τώρα?

<<Τότε να πηγαίνω και εγώ σιγά σιγά.>> σηκώνομαι κι εγώ, παίρνω το δώρο του Πέτρου στα χέρια μου και πριν προλάβω να κάνω βήμα με άρπαξε το χέρι.

<<Να σε κάνω παρέα για λίγο ακόμα? Θέλω να δω την έκφραση σου όταν ανοίξεις το σακουλάκι. Πιστεύω πως θα σ αρέσει.>> είπε με ενα πολύ γλυκό-ρομαντικό ύφος.

<<Ναι φυσικά.>> του χαμογελαω και στρεφω το βλέμμα μου προς τον Νίκο <<Καλό βράδυ.>>

<<Επίσης.>> είπε και μας έκλεισε το μάτι.

Ωχ....

Βγήκα σχεδόν σαν σιφουνας από το σπίτι του Νίκου λες και θα γλυστρουσα μακριά από τον Πέτρο. Γιατί προσπαθώ να τον αποφύγω όμως? Πλέον είναι γεγονός το ότι έχουμε σχέση, πράγμα που με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί ένας τύπος σαν τον Πέτρο δύσκολα κάθεται σε μία μόνο κοπέλα. Ας ελπίσουμε ότι ο Πέτρος είναι η εξαίρεση στον κανόνα όσον αφορά τα και καλα "μπαντ μποιζ".

Με σχεδόν τρεμαμενα χέρια έβαλα το κλειδί και άνοιξα την πόρτα. Ελπίζω μόνο να μην το κατάλαβε ο Πέτρος πόσο αγχωμένη είμαι αυτή τη στιγμή. Γενικά κάθε φορά που βρίσκομαι μόνη μου μαζί του είναι σαν τη πρώτη φορά, που νιώθεις τα πάντα γύρω σου να χάνονται και το μόνο πράγμα που βλέπεις είναι εκείνον.

Μπαίνουμε μέσα και πάω κατευθείαν στο κρεβάτι, έχω καταλάβει ότι τον βολεύει πιο πολύ και σαν χώρος αλλά και σαν άνεση. Εξάλλου, τα λαμπακια που έβαλα στον τοίχο πίσω απ το κρεβάτι πιστεύω ότι δίνουν έναν ακόμη πιο ρομαντικό τόνο στην ατμόσφαιρα.

<<Θα το παιδεύεις πολύ ακόμα? Δεν έχει βόμβα μέσα.>> στηρίχτηκε στη πόρτα της ντουλάπας και σταύρωσε τα χέρια του.

<<Τώρα καλε.>> άνοιξα το σακουλάκι και είδα ένα μικρό όμορφο κουτί μέσα του.

Εμ....γουαααααααττττ? Πες μου οτι ειναι κόσμημα να τρελαθώ! Είναι τόσο νωρίς για κάτι τέτοιο, έτσι δεν είναι?

Αφήνω το σακουλάκι στο γραφείο και ανοίγω αργά αργά το κουτί.

Είμαι σίγουρη ότι αντιλήφθηκε το βουρκωμα στα μάτια μου, γιατί αυτό που αντικρίζω είναι η προσωποποιηση του ρομαντισμού.