TEK TANEM (TAMAMLANDI)

31.Bölüm "Suç"

Bizim için uzun bir süre sonra kısa bir bölümle karşınızdayım.

İyi okumalar..

061217

Bugün hastaneye gitmiş ve bebeğimizin durumunu öğrenmiştik.Altı haftalık hamileydim.

Hastanede Fırat'ın halleri çok güzeldi.Neredeyse ben den daha fazla heyecan yapmıştı.Mutluydu.Mutlu olduğunu bilmek; beni mutlu ediyordu.

Hastaneden dönünce eve geçmiştim.Fırat ise camiye.

Şimdi televizyonun karşısında oturuyor,bir yandan da karnımı okşuyordum.

"Mehlika."

Fırat'ın sesini duymamla yerimde sıçradım.Eve girdiğini fark etmemiştim.

"Korktum."derken elimi kalbime koydum.

Fırat yanıma oturup beni kolları arasına alınca yavaşça ona sarıldım.

Beyza şuan okuldaydı.Bu yıl başlamıştı.

"Nasılsın?"derken bir eli karnıma inmişti bile.

"İyiyiz."dedim bebeğimi de kast ederek.

Fırat başını boyun girintime yerleştirip gözlerini kapattı.

"Baba olacağıma hala inanamıyorum."demesiyle hafifçe güldüm.

"Ben de anne olacağıma."

Fırat da ben de derin birer iç çektik.

"Onu güzel bir şekilde yetiştirememekten korkuyorum."dedi Fırat.

Gülümseyerek yanağını okşadım.

"Beyzaya sadece abilik değil,babalıkta yaptın sen.Ne kadar iyi yetiştirdiğinin farkında değil misin?"

Fırat gözlerini gözlerime çevirdi.

"Ama yanımda amcam ve yengem vardı."dedi.

"Şimdi de ben varım."

Fırat kafasını boynumda kaldırıp yüzlerimizi hizaladı.

"Sen varsın.Beni seven; sevdiğim kadın."

Sırıtmaya başlamıştım.Onu seviyordum.Beni seviyordu.

"Birlikte yetiştireceğiz onu."dedim gülerek.

"Hatta halası da olacak."

Fırat'ta ben de güluyorduk.Onunla gülmeye bayılıyordum.

"Beyza birazdan okuldan çıkar.Sen onu almaya git,ben de yemeği hazırlayayım."diyerek yerimden kalktım.

Fırat'ı yolcu ettikten sonra mutfağa geçtim.Öğle için spagetti yapabilirdim.Her çocuk gibi Beyza da spagettiyi seviyordu.

Yüzümdeki tebessümle tencereye su doldurup ocağa yerleştirdim.Ardından masayı hazırlamaya başladım.

Yaklaşık 10 dakika sonra zil çaldı.Fırat ve Beyza gelmiş olmalıydı.Okul zaten fazlasıyla yakındı.

Kapıyı açınca Beyza ve Fırat içeri girdi.

"Hoşgeldiniz."dedim.

"Hoşbulduk yengecim."derken mutfağa koşturdu Beyza.Ben de arkasından gülümseyerek baktım.

"Senin varlığına fazlasıyla alıştı."

Fıratın fısıldayan sesiyle ona döndüm.

"Normalde olsa böyle koşarak mutfağa gitmezdi.Şimdi yemeğin hazır olduğunu bilerek koşuyor.Senin bu evde olman fazla güzel."