18 Roses [On Hold]

Second Rose: PART I (The List)

Second Rose: PART I

The List

++++++++++++++++

“Are you still there Maica?” tanong ni Terrence.

Hindi ako nakasagot agad sa kanya. I was still shock sa narinig ko. Hindi ko alam kung nasa tamang pag-iisip pa ba ako. I know I was traumatized about what happened to Cecil but maybe I’m thinking a lot of things. Maybe I’m over thinking things. Pero sinabi ni Terrence na tumawag siya kagabi para batiin ako. Ayoko siyang paniwalaan. Ayokong paniwalaan na hindi lang yun ang nangyari.

“A-are you sure na tumawag ka kanina?” balisa kong tanong sa kanya.

“Oo, I think that was around 3 AM. Bakit? Hindi mo ba maalala?” balik niyang tanong sakin.

Nanindig ang balahibo ko sa sinabi niya. Naalala ko, 3 AM din ako nagising nung time na yun.  Unti unti ko nang naririyalize na lahat ng nangyari, lahat ng nakita ko ay hindi panaginip, hindi guni guni. Nagmumulto nga talaga sakin si Cecil. She’s haunting me.

“A-ah, h-hindi naman” nanuyo ang lalamunan ko sa pagsagot sa kanya. Napansin naman niya ang pag iba ng tono ng boses ko.

“Are you okay babe? Is there something wrong?” pagaalala niya.

Hindi ako mahilig magkwento sa mga bagay na hindi ko pinaniniwalaan pero gusto kong sabihin sa kanya ang nangyari kagabi kaya lang baka mag alala siya lalo sa akin. Mas mabuti pang antayin ko na lang ang pag dating niya.

“No, I’m fine” pagsisinungaling ko.

Hindi! hindi pa klaro ang lahat. Ayoko pang maniwala. Ang lahat ng nangyari sa akin ngayun, yung panaginip, yung sa train at yung kay Ara, lahat ng iyon ay ilusyon ko lang. Hindi dapat ako nag papadala sa mga ganitong bagay. I have to think straight.

“Ahm Terrence, I have to get ready na. Just make sure na dumating ka mamaya ah. Be Safe” paalala ko ulit sa kanya. Kailangan ko nang ibaba yung phone, baka hindi ko na siya makausap ng matino.

Hindi siya sumagot agad. Mukhang ayaw niyang maniwala na okay lang ako. Narinig ko ang pag buntong hininga siya.

“Alright. I’ll make sure I’ll get back there right away. I love you“ paalam niya.

“I love you too” huling sabi ko sa kanya at binaba na yung phone.

Biglang nagkaroon ng flashes of lights at gumulantang ang pagkalakas na kulog. Shit! Napatalon ako sa kabiglaan. Malapit lang sa bahay namin ang tumambad na kidlat. It was so sudden and frightening. I realized that It’s getting dark. Uulan na ata pero bakit parang ang tahimik ng paligid. Dapat maingay ngayon dahil sa paghahanda.

Napailing naman ako sa sarili ko thinking na ang lahat ng nakakakilabot na mga nangyayari ngayon ay dahil kay Cecil. Napaupo ako sa kama at nakaharap sa may bintana. Nakita kong unti unti nang bumubuhos ang ulan. Sana naman hindi umulan mamayang gabi.

Naalala ko nasugatan pala ako sa paa dahil dun sa tinik. Agad kong sinilip ang palad ng paa ko pero wala akong nakitang sugat o galos.  I knew it, I was just dreaming. All of this things are all just in my head. Hindi ko lang ata maalala na tumawag si Terrence kagabi and Ara is just loosing herself, mayroon lang siyang sariling mundo niya.

“Cr…..rrr…..rrr…..rrrrr…..eek!”

Nanindig ang balahibo ko nung narinig ko ang pagawang ng pinto sa likod ko. Nakakakilabot ang mabagal niyang tunog. Sumabay din ang mga pag kulog at pagkidlat kaya hindi ko na mapigilang matakot. Ang lakas ng tibok ng puso ko at nararamdaman ko na parang may lumalapit sa likod ko. This is serious shit! This   is just like what happened in my dream. Hindi ko na alam kung anong gag