AŞKIN HER HALİ(Tamamlandı)

9.Bölüm

Kumsal'dan

Yatağımın şeklini değiştirmekte artık kesinlikle emindim.Her sabah Güneş ışığı direkt yüzüme vuruyor beni rahatsız ediyordu.Elimle Güneş ışığını kapatmaya çalıştım.Ama nafile.Komodinin üzerinde duran saate baktım 10 olmuştu.
Okulumuza yeni bir öğretmen tayin edilmişti.Şansa bakın ki benim dersimede giriyordu.Neymiş efendim başarımızı ölçmek için bizi sözlü yapacakmış.Neredeyse iki gündür ders çalışmaktan pestilim çıkmıştı.Bugün cumartesi birazdaha uyuyup yorgunluğumu atabilirdim.Pencereye arkamı dönüp yastığıma dahada çok sarıldım.Ama uykum bir kere kaçmıştı.Zaten annemde bağırıp duruyordu.

"Kumsal!Hadi kahvaltı hazır."

"Tamam anniş geliyorum."deyip banyoya girdim.Elimi yüzümü yikadıktan sonra üzerime siyah bir koy pantolon ve beyaz bir t-short giyinip odadan cıktım.Ablam evdeydi. Bu kızda dünden beri bir tuhaflık vardı.Ama neyse onuda öğrenirdim elbet.Kahvaltımızı yaptıktan sonra annem alışveriş için dışarı çıktı.Biz ablamla evde kalmış televizyon izliyorduk.Yattığım koltuktan kalkıp
"Gözde!"dedim

"Hı?"Hanımefendi adam akıllı cevap vermeye bile tenezzül etmemişti.Hı nedir ya?Ablamın oturduğu koltuğa geçip "Hadi parka gidelim çok sıkıldım." dedim.

"Sen git işte ."dedi umursamaz bir tavırla.Bu kızda kesin bir şey vardı.

"Sen iyimisin?"diye sordum cevap vermedi.

"Tamamdır,anlaşıldı.Hadi kalk parka gidiyoruz yolda çekirdek alıyoruz ve sende neler olduğunu anlatıyorsun."dedim.Gözlerini devirdi ve"Yorma beni Kumsal."dedi bıkkın bir ifadeyle.Kolundan tuttum ve ayağa kaldırdım.

"İtiraz istemiyorum neler olduğunu anlatıyorsun."dedim.

Ablam daha fazla itiraz etmeden "Tamam . Üzerimi değiştirip geliyorum."dedi ve merdivenlere yöneldi.Bende ablamı beklerken televizyonda oyalandım.

"Hadi artık kararırımı değiştirmeden gidelim."Ablam kapının önünde spor ayakkabılarını giyerken söylemişti bunu.Her zamanki gibi kot pantolon ve gömlek giyinmişti.Bende ayaklanıp yanına gittim ve ayakkabılarımı giyindim.Kapıyı kilitleyip evden çıktık.Ablam asansöre binmediği için merdivenlerden inmişti.Aramızda kalsın korkuyoda birazcık.Ne kadarda hızlı inmişti merdivenleri.Hemen yanına gidip koluna girdim.

"Ben bakkala çekirdek almaya gidiyorum sende parka git." dedim ve yanından ayrıldım.Hemen çekirdekleri alıp parka geldim.Ama ablam yoktu.Parkın her tarafına baktıktan sonra telefonumu çıkartıp ablamı aradım.

"Efendim."

"Nerdesin sen Gözde?"

"Parktayım seni bekliyorum."

"Ee bende parktayım ama sen yoksun.Hangi parka gittin?"Ablamdan bir müddet ses gelmedi.

"Sana diyorum hangi parktasın?"

"Im...Şey...Caddenin oradaki parka gelmişim."

"Ne demek gelmişim ya?"Oraya kadar yürümüş mü?Hemde şu kısacık zamanda!

"Ne bileyim ya! yürürken dalmışım her halde  buraya gelmişim bende.Bekle sen oraya geliyorum ben."

"Yok yok sen gelme ben geliyorum.Bekle beni orada"deyip telefonu kapattım.Her ne oluyorsa ablamı felaket derecede üzmüştü.Ablam çok üzüldüğü zamanlarda hızlı yürürdü.Koşar adımlarla parktan çıktım ve caddenin oradaki parka geldim.Ablam salıncağa oturmuş ağır hareketlerle sallanıyordu.Etrafta bir kaç çocuk oyun oynuyordu.Parka girdim.Bu parka hiç gelmemiştik.İlk defa geliyordum.Ablamın sallandığı salıncağın yanındaki banka oturdum.Çekirdek poşetini açtım ve elime çekirdek aldım.Ablamada uzattım ama istemediğini söyledi.