AŞKIN HER HALİ(Tamamlandı)

29.Bölüm

Gözde'den

Gözlerimi araladığımda Ömer karşîmda duruyordu.Görüş alanımı netleşrirmek için birkaçkez gözlerimi kırpıştırdım.Burnuma dolan hastane kokusuyla rahatsız olmuştum.Ömer elimi tutmuş birşeyler söylüyordu.Ama ne dediğini anlayamıyordum.

"Ömer..."dememle başını bana çevirdi.Elimi bırakmadan diğer eliyle saçlarıma dokundu.

"İyimisin?"

Olumlu anlamda kafamı salladım.Ancak başım dönüyordu.

"Ne oldu?"

"Bayıldın."dedi sakin ses tonuyla.Gece olanlar aklıma daha yeni geliyordu.Mutfakta şeklini tarif edemediğim karaltılar vardı.Ben buradaysam Kumsal ve Berfin neredeydiler?

"Kumsal..."

"İyi merak etme."

"Evdekiler neydi?"

Ömer başını öne eğip elini saçlarımdan çekti.

"Bizdik.Özür dilerim.Amacımız sizi korkutmak değildi."

"Sizmiydiniz?"

"Evet Enes Kumsal'ı görmek istedi Berfin'de kapıyı açınca... "

"Anladım.Hadi eve gidelim."diyerek yatakta doğrulmaya çalıştım.

Ömer ayağa kalkıp "Senin dinlenmen lazım.Hem daha serumun bitmedi.Bitince gidebilirmişiz."diyerek beni yatağa geri yatırdı.

Olumlu anlamda kafamı sallayıp geri yattım.Kendimi çok halsiz hissediyordum.Ömer'de koltuğa oturduğunda telefonu çaldı.

"Ne var lan?"

"..."

"İyi şimdi uyandı."

"..."

"Tamam oraya geliriz."diyerek telefonu kapattı.

Teledonu çok sert açmıştı.

"Kim?"

"Enes Kumsal'ıda alıp bize gitmişler.Berfin ve Can'da oradaymış."

"İyi değil mi Kumsal?"

"İyi dedimya Gözde!Serumun bitince bizde gideriz."dedi ve dışarıyı izlemeye başladı.Tabi bende Ömer'i.Demekki Enes'e sinirli olduğu için telefonu öyle açmış.Onunda bir suçu yok aslında.Sadece Kumsal'ı görmek istemiş ama seçtiği yol çok yanlıştı.Sanki düzgün bir şekilde kapıyı çalsa biz onu içeriye almayacağız.

Zaten Ömer'de buna sinirlenmiş olmalı.Yani bu telefon açış tarzından belli oluyor.

Ömer her nekadar sert gibi dursada pamuk gibi bir kalbi vardı.Simdi siz diyeceksiniz tanışalı ne kadar oldu nereden biliyorsun diye.İnsan iyi veya kötü olduğunu daha ilk dakikalaradan belli eder.Ama Ömer sert durmasına karşın nazik ve anlayışlı.

Hem neden benim yanımda sadece o kalmıştı ki?Can veya Enes'te kalabilirdi.Gerçi Enes'in kalmasına pek izin vermezdiya neyse.Ama sonuç olarak Ömer kalmıştı.Acaba...Benim için endişeleniyor olabilirmiydi?Yok Gözde yok!Saçma sapan şeyler düşünme.Ömer seni sevmiyor.Kendi kendine hayal kurma.Sonra üzülen yine sen olursun.

Kendime söylenirken  odaya hemşire girdi.

"Serumunuz bitmiş,geçmiş olsun."

"Çıkabilirmiyiz?"

"Evet.Tekrar geçmiş olsun."diyerek hemşire odayı terk etti.Bende  yatakta doğrulmaya çalıştım.Ancak yine başım dönmeye başlayınca Ömer'den destek alarak kalktım.Şuan Ömer'in kolları benim vucudumu sarıyordu.Kalbim sanki  yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.Ömer'se ifadesiz bir şekilde danışmaya gidip çıkış işlemlerini yaptırdı.