Multimedya: Atakan'dan bir gif.
Hayat, yaptığımız hataları affedecek ve önümüze toz pembe bir yaşam sunacak bir şey değildi. Hayat, biz planlar yaparken kendi planını hayata geçirirdi. Ne kadar plan yaparsak yapalım kaderin önüne geçemezdik. İnsan hem kendi kaderini belirler hem de alnında yazılı olanları yaşardı.
Ben, hayattan her zaman bir şeyler beklemiştim. Mesela sadece kitaplarla dolu bir odada bir ömür... Mesela sevdiğim adamla ömrümün sonuna kadar mutlu olmak... Mesela kavganın, savaşın ve kötülerin olmadığı bir dünyada yaşamak... Her koşulda hayal kurardım, hoş bunların çoğu uçuk hayaller olmalıydı ki gerçekleşmiyordu.
Atakan ile kurduğum hayaller bambaşkaydı. Onunla tek göz odalı evde bile yaşardım. Yiyecek bir ekmeğimiz olsa da olurdu. O yanımda nefes alsın, ben daha ne isterdim ki? Gözümden bir damla akıp sıraya düştü. İki derstir uyuyor numarası yapıyordum. Atakanla yüzleşmeye hazır değildim. O kız hakkında söyledikleri kafamı karıştırmaya yetmişti. Gerçek olma ihtimallerini düşünüp kendime işkence ediyordum.
Bir de İlker vardı, henüz yanıma gelmemişti. Zil çalınca dışarı çıkıp Hilal'i arayacaktım. Az önce bir mesaj atıp derslerinin blok olduğunu ve yarım saatlik bir boşluğunun olduğunu söylemişti.
Ne yapacağımı şaşırmıştım, ne demem neye karar vermem gerektiğini bilmiyordum. Bir nefesi dışarı verip kafamı yana çevirdim. Fizik dersi bitmiş ve biyoloji dersi başlamıştı. Allah'tan bir dersti ve ondan sonraki ders bedendi. Bedenci sadece ayda bir defa toplayıp voleybol çalışması yaptırıyordu ve bilin bakalım kim voleybolda berbattı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Battı Balık Yan Gider
Genç Kız EdebiyatıEn yakın arkadaşımı seviyordum ama bu arkadaş sevgisinin çok daha ötesindeydi... O yanımda başka kızların hayaliyle yaşarken, ben onun için ömür tüketiyordum. Defterimi açıp kalemimi elime aldım. Ona anlatamadığım yüzlerce hatta binlerce satırdan b...