Demonice 's pov
Months has been past at mabilis na nakapag adjust si demonica sa mundo ng mga tao. At habang nandito kame ay nag simula na din syang mag ensayo. Nakakapag aral na din sya sa isang elementary school at natutuwa ako dahil may mga kaibigan na sya hindi kagaya ko na wala pa din. Pero ayos lang saken hindi ko naman kailanhan yun.
Pauwi na ko galing sa skwelahan at handa na kong sunduin si demonica ng may kumatok sa salamin ng kotse ko. Binaba ko ang bintana ng kotse ko at hinarap kung Sino man ang kumatok
"May kailangan ka ba??" Tanong ko sa kanya
"Ano.. uhm.. nahulog mo kasi to" sabi nya saken at binigay ang libro ko
"Ahh.. salamat dito" sabi ko sabay kuha ng libro ko na inabot nya
"Ako nga pala si mateo ikaw?" He ask
"Demonice" maikli kong sagot
"Uhm.. so friends?" He ask in a shy tone
"I don't have friends" i answer directly
"Well now you have" he said and he laugh
"Hmm.. ok" i said and i smile
"Baka nakakaistorbo na ko bye ingat ka demo"
"Demo??" I ask
"Yeah demo short for Demonice your name is too long" he reason out and he laugh
"Ow ok teo"
"Teo??"
"Yeah mateo right? Teo for short fair enough?"
"Ok fair bye again"
"Ok bye see you around"
Umalis na ko at nakikita ko pa sa side mirror ko si teo na nakangiti? I wonder why?
Nakarating ako sa school ni demonica sakto lang naman pala ang punta ko dahil labasan na nila. Nakita kong tumatakbo ang anak kong nakangiti bitbit ang lunch box nyang stitch ang design.
"MAMA!!!" sigaw nya
"Be careful demonica baka makita nila ang reflexes mo ang bilis mo pa naman Tumakbo" paliwanag ko sa kanya.
"Sorry po mama pero mama look i have two stars ang galing ko po diba?" Inosente nyang tanong saken
"Of course you are anak" sabi ko na nakangiti
"At dahil jan may reward ka saken" dugtong ko pa
"Yehey!!!" Maligaya nyang sigaw
Sumakay kame sa kotse at pumunta kami sa jollibee umorder kame ng pagkain namin. At binigyan kame ng number at inaantay na lang namin i serve ang pag kain namin. Excited naman na binuksan ni demonica ang laruan na nakuha nya.
"Mama alam mo po may bago po kameng classmate and he is really weird po" sabi nito na nakatutok pa din sa laruan nya
"Weird?? What kind anak?" I ask
"Lagi po kasi syang nakatingin saken naiilang po ko sa kanya mama at nakita ko pong nakangiti sya lagi" natatakot na tono nitong sabi saken
"Baka naman anak gusto ka lang maging kaibigan?"
"Diba po he must approach me in a good way? Hindi po yung ganun nakakakilabot po mama. At ayaw ko po sa kanya"
"Anak. Malay mo naman may dahilan bakit sya ganun? Try to talk to him at sabihin mo sa kanya na ayaw mo sa ganung akto nya i know he will change kapag sinabi mo yun" paliwanag ko sa kanya
"I will po mama" sabi nya
Dumating na ang order namin at tuwang tuwa naman sya sa kinakain nyang spaghetti at ice cream sinanay na rin namin sya ni asuzana na kumain ng pagkain ng tao. At Hindi naman kame nabigo dahil nagustuhan naman nya kahit hindi nya malasahan. May suot pa din syang contact lens dahil natural na pula na ang mata nya. Hindi naman nahahalata ng iba dahil parang natural lang sa kanya.
Natapos na kameng kumain ng mag pasya kaming mag libot libot sa mall dumaan kami sa isang boutique na puno ng teddy bears. Pumasok kame at saka naglibot si demonica at nahanap ng mata ko ang gusto nyang character binili ko yun ng hindi nya alam. Pinadala ko sa kotse ang binili ko sa isang crew at tinawag ko na sya hawak kamay kaming naglalakad ng mapatigil ako.
"Mama may problema po ba??" Tanong ni demonica saken
"Anak bilisan na natin baka hinahanap na tayo ni asuzana malalagot tayo"
"Ok po"
Nakasalubong ko ang crew na may dala ng regalo ko pinauna ko na si demonica sa kotse at ako naman ay sa trunk ng kotse at pinalagay ko ang binili ko. Nag bigay ako ng tip sa crew at nag pasalamat sumakay ako sa kotse at nakita kong tulog na si demonica kaya pala hindi na ko tinanong. Nagsimula na ulit akong mag drive pauwi ng maramdaman ko nanaman yun. Pinaling ko ang ulo ko at saka ako nag focus sa daan Gabi na ng makarating kame sa bahay sinalubong ako ni asuzana
"Bakit ngayon lang kayo prinsesa??" Tanong nito saken
"Dinaan ko lang sa mall si demonica may star kasi i just give her a reward" sagot ko
Binigay ko kay asuzana ang nakabalot na regalo ko kay demonica at saka kame Umakyat at inilagay ko sya sa kwarto nya. Ng masarado ko ang pinto ay pumunta ako sa kwarto ko at naligo bumaba ako pagkatapos kong gawin ang dapat kong gawin. Naabutan ko si asuzana sa kusina na nag sasalin ng dugo sa isang baso. Ng makaupo ako sa stool ay inabot nya saken yun
"Salamat"
"Kanina ka pa hindi mapakali may problema ba?" Tanong nito saken
"Asu hindi ba malabong may iba pang bampira ang mapupunta dito sa mundo ng mga tao?" Tanong ko
"Hm.. may posibilidad naman pero maliit lang ang tyansa dahil hindi naman mabilis ang pag payag ng gate keeper" sagot nya saken
"Kanina kasi may naramdaman akong parang may sumunod samin ni demonica sa mall"
"Sigurado ka? Baka naman pareho lang ng presence??"
"Hindi ko masyadong matukoy ehh parang nasa katawan sya ng tao parang parte sya ng buhay ko?"
"Kung ano ano nanaman ang sinasabi mo prinsesa nakakatakot ka na"
"Hindi ko talaga alam asu siguro may kakambal ako?"
***
Asuzana 's pov
"Siguro may kakambal ako?" Tanong ni demonice saken na sya naman ikinalaki ng mata ko at ng kaba na nararamdaman ko. Hindi pa nya dapat to malaman
"Kakambal?? Kung Meroon asan sya ngayon?" Balik Tanong ko sa kanya
"Ewan ko" maikling sagot nya saken
"Magpahinga ka na mahal na prinsesa kung ano ano nanaman ang iniisip mo"
"Sige good night asuzana"
"Sayo din" nakangiti kong sabi
Nag lakad na sya palabas ng kusina ng magsalita sya ulit
"Pero kung meroon man?. Matutuwa akong makilala sya" huli nyang sabi saka tuluyang umalis
Maniwala ka saken prinsesa hindi ka matutuwang makilala sya..
-----
YOU ARE READING
The Vampire Queen
VampireShe was the queen She has a red eyes She will kilL you with no mercy she is the VAMPIRE QUEEN