Epilogue

2.9K 24 13
                                    

Jovee's POV

Liwanag.Nakakasilaw na liwanag ang pumupukaw sa paningin ko.Nakikita ko siya.Nakikita ko ang babaeng pinakamamahal ko.

"Jovee"

"Aly"sinusundan ko lang siya hanggang sa makarating kami sa isang hardin.

"Alyko,san ka pupunta?"tumigil siya at humarap sa akin atsaka hinawakan ang kamay ko

"Gumising ka na,Jovee.Kailangan ka nila"

"Pero,ayoko.Gusto kitang makasama,Aly"

"Di pa oras,Jovee.Yung sinabi ko sayo ha?Maghihintay ako.Sa tamang panahon,Jovee"saka siya bumitaw at tumalikod sa akin

"Gusto ko nang sumama sayo"

"Aalis na ako.Pakatatag ka.Pwede mo akong kalimutan at magmahal muli.Salamat,Jovee"

"Mahal na mahal kita,Joveeko"unti-unti siyang nawawala at parang naging usok na lang.

"Mahal na mahal din kita,Alyko"umiyak ako at pumikit na lamang hanggang sa makakita ako ng isang pintuan.Pumasok ako at naging puti lahat.

"HE'S ALIVE!!!"yan ang sigaw na narinig ko pagkamulat ng mata ko.Inilibot ko ang tingin ko sa mga taong nakapalibot sa akin.

"OMG.Tawag kayong Doctor"

Dumating ang doctor at chineck ako atsaka may sinabi sa magulang ko.Ilang sandali lang ay natahimik silang lahat.

"O,wala akong welcome hug?"nagsigawan naman sila at niyakap ako.Kaya lang may namimiss ako.Si,Aly.

"Kuya,1 week kang tulog.Hindi ba sumakit likod mo?"Bebe Jih

"Hindi.Tsaka,kasama ko Ate mo kanina"napayuko naman silang lahat at narinig ko na ang mga hikbi nila

"Guys,don't cry.Ayaw ni Aly ng ganiyan.Sabi niya be strong para sa kaniya at para sa ating lahat"

Naggroup hug kami.Kinausap ang Doctor atsaka nagpaalam na puntahan ang puntod ni Aly.

Sa isang linggo na yun.Hindi ko siya nakita sa libingan niya pero nakakasama ko siya.

Bakit ako nasa ospital?Uminom ako ng lason para makasama si Aly pero parang hindi tama dahil baka lalo kaming maghiwalay kapag ganun.

Andito na.Andito na kami sa puntod ni Alyko.Iniwan nila akong mag-isa dito at binigyan ng bulaklak ang puntod niya.

"Alyko.Sorry kung naospital ako.Patawarin mo ako.Gusto lang kitang makita"biglang lumamig ang simoy ng hangin at alam kong nandiyan lang si Aly.

"Gagawin ko ang sinasabi mo.Basta,hihintayin mo parin ako,ha?Mahal na mahal na mahal na mahal kita"nakaramdam ako ng yakap.Yakap niya gamit ang malamig na simoy ng hangin.Alam kong si Aly 'to.

Nagliwanag ang kalangitan at unti-unting napapanatag ang loob ko.Talagang mawawala na siya.Kailangang tanggapin.Wag nang hanapin pa.

Ngumiti ako sa langit at sa mga ulap nakita ko ang mukha niyang nakangiti sa akin.Hindi ako iiyak.Sabi niya wag akong umiyak.Kaya gagawin ko.

Mahal na mahal kita,Aly.

Hintayin mo ako.Hintayin mo ang Prince Charming mo at sa kabilang buhay ay magkaroon tayo ng ating happy ever after.

Hanggang sa muli nating pagkikita.Paalam,Aly.

-----------

Yas!Alam ko hindi niyo ineexpect na ganto ang ending pero that's life haha >:D Thanks for the reads and the votes.Sa comments and supports hihi :D And *ehem* to my fans,L-O-L joke lang! Haha :D Love you,all :)Thank you so much.Read and support my other stories,too! :)))

Searching for a Happy EndingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon